*بندهاي مقدماتي:
**شوراي امنيت
1) قطعنامه‌هاي پيش خود در مورد لبنان را ياد آوري مي‌كند به ويژه قطعنامه هاي 425 (1978)، 426 (1978)، 250 (1982) 1559 (2004)، 1655 (2006)، 1680 (2006) و 1697 (2006) . همين طور بر بيانيه‌هاي اصلي خود در مورد لبنان و به ويژه آنچه در تاريخ‌هاي زير صادر شده است، 18 ژوئن 2000 (21/2004/PRST/S)، 19 اكتبر 2004 - (36/2004/PRST/S 4 مي 2005 17/2005/PRST/S ، ژانويه 2006 ، (3/2006/PRST/S .
2- نگراني شديد خود را از تشديد دائمي در گيري‌هاي در لبنان و اسرائيل از زمان حمله حزب الله به اسرائيل در 12جولاي 2006 اعلامي، مي‌كند،امري كه تاكنون باعث كشته و زخمي شدن صدها نفر از طرفين شده است، خسارت‌هاي سنگين را به زير ساخت‌ها وارد كرده و باعث آواره شدن صدها هزار نفر در داخل شده است.
3) بر نياز به پايان دادن به خشونت‌ها تاكيد مي‌كند، در همين حال نياز است كه دلايلي كه به بحران كنوني منحر شده بررسي شود؛ از جمله آزادي بدون قيد و شرط دو سرباز ربوده شده اسرائيلي.
4) به حساسيت مسئله زندانيان توجه دارد و از تلاش‌ها با هدف حل مسئله زندانيان لبناني موجود در اسرائيل حمايت و آن را تشويق مي‌كند.
5) از تلاش هاي نخست وزير لبنان و پايبندي دولت لبنان به طرح هفت ماده اي استقبال مي‌كند. طرحي كه به موجب آن سيطره دولت لبنان بر تمام اراضي آن از طريق استقرار نيروهاي نظامي قانوني منتج مي‌شود به گونه‌اي كه هيچ مجالي براي سلاح يا قدرتي به غير قدرت حكومت لبنان باقي نماند، شوراي امنيت همچنين از پايبندي دولت لبنان نسبت به حضور نيروهاي بين المللي و افزايش تعداد و تجهيزات و نيز افزايش قدرت و دامنه عمليات اين نيروها استقبال مي‌كند و در خواست دولت لبنان را هم مد نظر دارد، كه خواستار عقب نشيني فوري نيروهاي اسرائيلي از جنوب لبنان شده است.
6) بر عزم خود جهت اقدام براي اجراي اين عقب نشيني در نزديك ترين زمان ممكن تاكيد مي‌كند.
7) پيشنهاد مطرح شده در طرح هفتگانه درباره مزارع شبعا را در نظر دارد.
8) از طرح دولت لبنان كه به طور اجماع در 27 آگوست 2006 اتخاد شده استقبال مي‌كند. طبق اين طرح خواسته شده است، نيروهاي مسلح لبنان در جنوب لبنان مستقر شوند كه تعداد آنها نيز 15 هزار سرباز است و همزمان با آن ارتش اسرائيل به پشت خط آبي عقب نشيني مي‌كند و در صورت نياز به كمك، تعداد بيشتري از نيروهاي سازمان ملل (يونيفل) در خواست مي‌شود تا ورود نيروهاي مسلح لبنان به منطقه تسهيل شود و بر تلاش براي تقويت نيروهاي مسلح لبنان با تجهيزات مورد نياز، جهت عمل به وظيفه، تاكيد شود.
9) مسئوليت هاي خود را در كمك به تامين آتش بس مستمر و حل بلند مدت منازعه درك مي‌كند.
10) اقرار مي‌كند تهديدي كه لبنان با آن مواجه شده تهديدي براي صلح و امنيت جهانيان است.
**بندهاي اجرايي قطعنامه 1701شوراي امنيت
1) خواستار توقف فوري تمام اقدامات نظامي از سوي حزب الله و توقف فوري تمام عمليات هاي نظامي هجومي اسرائيل است.
2) در سايه توقف كامل اقدامات جنگي، از دولت لبنان و نيروهاي يونيفل مي‌خواهد طبق آنچه كه در بند 11 آمده است همزمان با هم نيروهايشان را در جنوب مستقر كنند، از دولت اسرائيل مي‌خواهد با آغاز اين استقرار تمام نيروهاي خود را از موازات ايران اقدامات از جنوب خارج كند.
3) بر اهميت گسترش سيطره دولت لبنان در تمامي اراضي اين كشور تاكيد مي‌كند، امري كه در عمل، به اجراي احكام قطعنامه‌اي 1559 (2004) و 1680 (2006) و نيز عمل به احكام مرتبط با موضوع در توافق نامه طائف درباره حاكميت و سيطره كامل دولت مي‌انجاميد، به گونه اي كه هيچ مجالي براي سلاح ها يا قدرتي به غير از قدرت حكومت لبنان باقي نماند.
4) همان گونه كه در تمام قطعنامه هاي مرتبط پيشين آمده بر حمايت دوباره خود از تماميت ارضي لبنان و حاكميت و استقلال سياسي آن در محدود مرزهاي به رسميت شناخته شده بين المللي تاكيد مي‌كند. به گونه اي كه در توافق نامه پايان درگيري بين لبنان و اسرائيل در 23 مارس 1949 نيز ذكر شده است.
6) از جامعه جهاني مي‌خواهد اقدامات فوري را براي توسعه حمايت مالي و انساني از مردم لبنان اتخاد كند. از جمله تسهيل در امر بازگشت امن كساني كه خانه‌هاي خود را ترك كرده اند، بازگشايي فرودگاه‌ها و بنادر زير نظر دولت لبنان، طبق بندهاي 14 و 15. همچنين مي‌خواهد در آينده نيز كمك هاي بيشتري براي مشاركت در بازسازي و توسعه لبنان صورت گيرد.
7) تاكيد مي‌كند تمام طرف ها در مورد تضمين اين مسئله مسئول هستند كه هيچ اقدامي بر خلاف آنچه در بند 1 آمده است صورت نگيرد، امري كه ممكن است دريافتن راه حلي بلند مدت براي منازع و رسيدن كمك‌هاي انسان دوستانه به غير نظاميان تاثير منفي داشته باد. از جمله عبور و مرور امن كاروانهاي كمك هاي انسان دوستانه و بازگشت داوطلبانه و امن آوارگان . [شوراي امنيت] از تمام طرفه‌ها مي‌خواهد كه اين مسئوليت را بپذيرند و با شوراي امنيت همكاري كنند.
8) از اسرائيل و لبنان مي‌خواهد كه بر اساس اصول و مواد زير از آتش بس دائم و راه حلي بلند مدت حمايت كنند:
- احترام كامل طرفين به خط آبي
- تدابير امنيتي كه مانع از سرگيري اقدامات جنگي شود و تضمين كننده ايجاد منطقه اي خالي از نيروهاي نظامي و تجهيزات و سلاح‌ها بين خط آبي و رود ليطاني باشد، به غير از نيروهاي تابعه دولت لبنان و نيروهاي بين المللي كه طبق آنچه در بند 11 آمده است كه در اين منطقه مستقر مي‌شوند؛
- اجراي كامل بندهاي توافق نامه طائف كه با اين مسئله مرتبط است، و نيز اجراي كامل قطعنامه هاي 1559 (2004) و 1680 (2006) كه بر خلع سلاح تمام گروه‌هاي مسلح لبناني تاكيد مي‌كند و طبق تصميم دولت لبنان در 27 جولاي 2006 به غير از سلاح قدرت حكومت لبنان هيچ سلاح و قدرتي در اين كشور وجود نخواهد داشت؛
- عدم حضور نيروهاي خارجي در لبنان بدون موافقت دولت لبنان؛
- منع فروش تسليحات و مواد مرتبط به لبنان يا در اختيار داشتن چنين جيزهايي مگر به اجازه دولت اين كشور؛
- تسليم نقشه هاي باقي مانده از اراضي مين گذاري شده لبنان به سازمان ملل كه در اختيار اسرائيل است.
9) از دبير كل سازمان ملل مي‌خواهد از تلاشهاي آينده براي دستيابي سريع تر به موافقت اصولي دولت‌هاي لبنان و اسرائيل در مورد اصول و مواد حل بلند مدت منازع، مطابق با آنچه كه در بند 8 آمده است، حمايت كند و عزم خود را بر مشاركت فعلانه در اين تلاش ها اعلام مي‌كند.
10) از بير كل مي‌خواهد كه با هماهنگي فعلان بين المللي و گروه‌هاي مورد نظر براي اجراي آن دسته از بندهاي توافق نامه طائف كه با اين موضوع موضوع مرتبط است و نيز اجراي احكام قطعنامه هاي 1955 (2004) و 1680 (2006) پيشنهاداتي را تهيه كند. به ويژه درباره خلع سلاح ترسيم مرزهاي بين المللي لبنان، و به طور خاص در مناطق مورد منازعه و مناطقي كه ابهاماتي در مورد مرزها وجود دارد. از حمله حل مسئله مزارع شبعا،و اين پيشنهادات بايد ظرف مدت سي روز به شوراي امنيت تقديم شود.
11) مقرر مي‌دارد در مسير تقويت تعداد، تجهيزات اختيارات و دامنه عمليات‌ها، اجازه داده شود تعداد نيروهاي بين الملي در جنوب لبنان حداقل تا 15 هزار نفر افزايش يابد و آنچه كه به موجب قطعنامه هاي 425 و 426 (1978) تفويض شده اجرا شود.
وظيفه اين نيرو است كه:
الف) بر توقف اقدامات جنگي نظارت كند؛
ب) نيروهاي مسلح لبنان را همراهي كند و در جريان استقرار آن در جنوب از آنها حمايت كند، از جمله در طول خط آبي، در حالي كه اسرائيل هم طبق آنچه كه در بند 2 آمده است، نيروهاي خود را از لبنان بيرون مي‌‌برد؛
ج) هماهنگي فعاليتهاي آن، كه در بند 11 (ب) ذكر شده است،با دول لبنان و دولت اسرائيل؛
د) كمك به تامين و تحقق رسيدن كمك‌هاي انسان دوستانه به غير نظاميان و بازگشت داوطلبانه و امن آوارگان؛
ه) كمك به نيروهاي مسلح لبنان در اتخاذ اقداماتي براي ايجاد منطقه‌اي كه در بند 8 به آن اشاره شد؛
و) كمك به دولت لبنان، بر اساس در خواست آن و در راستاي اجراي بند 14.
12) در حمايت از درخواست دولت لبنان براي استقرار نيروهاي بين المللي براي كمك به اين دولت جهت گسترش سيطره خود بر كل اراضي لبنان به نيروهاي «يونيفل» اجازه مي‌دهد در مناطقي كه نيروهاي آن استقرار يافته اند، در محدوده امكاناتي كه دارد هر آنچه را كه ضروري مي‌باشد انجام دهد، براي جلوگيري از انجام هر گونه فعايت خصمانه اي تلاش كند، در مقابل تلاش هايي كه قصد دارند با استفاده از ابزارهاي خشونت آميز مانع از اجراي فعالتهاي اين نيرو كه توسط شوراي امنيت به آن تفويض شده است شود. همچنين حمايت از افراد تاسيسات و تجهيزات سازمان ملل، تضمين سلامت كادر هايي سازمان ملل و امداد رسانانان و آزادي رفت و آمد آنان، بدون اينكه مانع از مسئوليت هايي شود كه بر عهده دولت لبنان قرار دارد و حمايت از غير نظامياني كه در معرض خوشنت‌ها هستند.
13) از دبير كل مي‌خواهد هر چه سريع تر اقداماتي را اتخاذ كند كه به نيروهاي «يونفل» اجازه مي‌دهد وظايف خود را طبق آنچه كه در اين قطعنامه آمده انجام دهند. كشورهاي عضو را تشويق مي‌كند كه به ارائه كمك‌هاي مناسب به نيروهاي «يونيف» توجه داشته باشند و با كمك‌هايي ه از سوي اين نيرو درخواست مي‌شود همراهي كنند، [شوراي امنيت] از تمام كساني كه در گذشته در نيروهاي «يونيف» مشاركت داشته اند صميمانه قدرداني مي‌كند.
14) از دولت لبنان مي‌خواهد امنيت را در مرزهاي خود و ديگر گذرگاه‌ها تامين كند به تا مانع از ورود تسليحات و مواد مرتبط با آن - بدون موافقت دولت - به اين كشور شود. از نيروهاي «يونيفل» مي‌خواهد، همانگونه كه در بند 11 آمده است در صورت در خواست دولت لبنان به آن كمك كند.
15) مقرر مي‌دارد كه تمام كشورها بايد اقدامات ضروري را اتخاذ كنند تا مانع از انجام اقدامات زير از سوي شهروندان آن يا از طريق اراضي آنها و يا از طريق استفاده از بنادر و هواپيماهاي آنها شوند:
الف) فروش و در اختيار گذاشتن سلاح و مواد مرتبط با آن از هر نوعي كه باشد به ويژه سلاح‌ها، مهمات و تجهيزات نظامي و شبه نظامي و قطعات يدكي، چه از اراضي اين كشورها صادر شده باشد و چه نشده است؛
ب) در اختيار گذاشتن آموزش‌هاي فني يا كمك ك‌هاي مرتبط به تامين، ساخت، حفظ و به كار گيري مواد مذكور كه در قسمت الف بيان شد.
اين ممنوعيت سلاح ها و مواد مربوطه و نيز آموزش ها و كمك‌هايي كه دولت لبنان با نيروهاي يونيفل طبق بند 11 اجازه آن را مي‌دهد شامل نمي‌شود.
16) مقرر مي دارد ماموريت تويض شده به نيروهاي يونيفل تا 30 آگوست 2007 تمديد شود، اظهار مي دارد كه در قطعنامه‌هاي بعدي تقويت بيش از پيش اختيارات يونيفل را در نظر داشته باشد و به منظور مشاركت در اجراي آتش بس دائم و حل بلند مدت منازعه اقدامات ديگري اتخاذ شود.
17) از دبير كل مي‌خواهد در چند هفته آينده در مورد اجراي اين قطعنامه به شوراي امنيت گزارش دهد و در مرحله بعدي اين گزارش را به صورت سازماندهي شده و منظم ارائه كند.
18) بر اهميت و نياز به رسيدن به صلح فراگير، عادلانه و دائمي در خاورميانه مطابق با تمام قطعنامه هاي مربوط، به ويژه قطعنامه هاي 242 (1967) در تاريخ 22 اكتبر 1967 و قطعنامه 338 (1973) در تاريخ 22 نوامبر 13973 تاكيد مي‌كند.
19) مقرر مي دارد پيگيري اين قضيه ادامه داشته باشد.
*منبع:سلمان رضوي - علي پاشا قاسمي
انتهاي پيام/
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری فارس در وب سایت منتشر خواهد
شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
لطفا پیام خود را وارد نمایید.
پیام شما با موفقیت ثبت گردید.
لطفا کد اعتبارسنجی را صحیح وارد نمایید.
مشکلی پیش آمده است. لطفا دوباره تلاش نمایید.
پر بازدید ها
پر بحث ترین ها
بیشترین اشتراک
اخبار گردشگری
تازه های کتاب
اخبار کسب و کار
