«باباجان شفیع» محقق و شخصیت فرهنگی تاجیک ضمن یادداشتی که در اختیار خبرنگار خبرگزاری فارس در دوشنبه قرار داد، با مردم مظلوم و دغدار فلسطین و به‌ویژه غزه که این روزها مورد تجاوز وحشیانه رژیم صهیونیستی قرار گرفته‌اند، ابراز همدردی و همدلی کرد.
در این یادداشت آمده است: من اینجایم، در قلب تاجیکستان، در شهر «دوشنبه». اما قلب و روحم در آنجاست، در غزه آغشته به خون، در میان تیرباران و بمباران. من اینجا جسماً زنده‌ام، اما آنجا روحاً روزی صد بار می‌میرم و زنده می‌شوم.
من اینجایم، اما هوش یادم آنجاست، میان شهدایم، میان زخمی‌هایم، میان تشنه‌ها و گرسنه‌های غزه در خون تپیده‌ام.
من اینجا از آب و نان سیرم، اما گمان می‌کنم صد روز شده که چیزی نخورده‌ام، خیلی تشنه‌ام و زبانم در دهانم خشکیده است، زیرا دشمن من آب را بر روی هم‌کیشان و هم‌دینانم بسته و آنها را بی‌رحمانه قتل می‌کند.
من اینجایم و هم آنجایم...
از آغاز تشدید درگیری‌ها در سرزمین‌های اشغالی و پاسخ وحشیانه رژیم صهیونیستی سومین هفته سپری می‌شود. شمار کشته‌ها هزاران و زحمی‌ها هزاران هزار دیگر. میان کشته‌های فلسطینی بیشتر پیران و زنان و کودکانند. اشغالگران با بمباران‌های بی‌وقفه وحشیانه قصد تخریب سراسری غزه را دارند تا زندگی در آن غیرممکن شود. چنین صحنه‌های مدهش را حتی در هیچ یک از فیلم‌های هالیوود هم نمی‌توان پیدا کرد.
در شبکه‌های اجتماعی هزاران عکس و ویدیو از این صحنه‌های دردآور و جانسوز منتشر شده است. قلب انسان از دیدن وحشی‌گری رژیم صهیونیستی به درد می‌آید. به‌خصوص حمله جنگنده‌های غاصبان به بیمارستان «المعمدانی» غزه و شهادت صدها تن که مدهش‌ترین فاجعه انسانی است، احساسات مردم منصف دنیا را به شدت جریحه‌دار کرده است.
در یک روز پیش در «یوتیوب» نوار ویدیویی از صحنه وداع یک کودک زخمی فلسطینی با برادر شهیدش که به ظاهر از وی فقط یکی تا دو سال بزرگ‌تر بود، پخش شد. این صحنه را نمی‌شد بدون آب چشم نگاه کرد. بی‌شک در این شب و روز در غزه از این صحنه‌ها بی‌شمار وجود دارد.
در این دردنامه خود برای ابراز دقیق‌تر احساساتم از تک‌بیت‌های شاعر نامی تاجیک استاد «رستم وهاب‌زاده» که برای فلسطین سروده است، کمک می‌گیرم.
ای فلسطین قداستت جاود
تو شهید هستی و جهان شاهد
موضوع بی‌طرفی شرم‌آور به اصطلاح جامعه جهانی نسبت به رذالت و وحشی‌گری رژیم صهیونیستی بسیار رنج‌آور است. هیج صدایی از قدرت‌های جهانی در محکومیت جنایات این رژیم اشغالگر شنیده نمی‌شود مگر معدود کشورهایی. نماینده این جامعه به اصطلاح «دموکراتیک» در شورای امنیت سازمان ملل متحد حتی به پیشنهاد اعلام آتش‌بس رای موافق نداد.
چه دهشتی! ما در چه زمانی و با چه کسانی به سر می‌بریم؟ هم‌عصر بودن با آنها مایه خجالت است...
در جهان سنگر و کمین مانده
از حقوق بشر همین مانده
رسانه‌های بین‌المللی غربی جنگ رژیم صهیونیستی علیه مردم بی‌گناه فلسطین را به طور کامل یک‌جانبه پوشش می‌دهند. از «بی‌بی‌سی» و «یورونیوز» گرفته تا «رویتزر» و ده‌ها خبرگزاری دیگر کمر همت به خدمت رژیم ددمنش بسته‌اند. هیچ نوع اخبار بی‌طرفانه و تحلیل منصفانه دیده نمی‌شود. گه‌گاهی برخی رسانه‌ها از غزه گزارش مستقیم پخش می‌کنند که هرگز کافی نیست و نمی‌تواند ابعاد واقعی فاجعه انسانی در غزه را بازگو کند.
غرب به اصطلاح دموکراسی و به‌خصوص آمریکا که خود را به عنوان «معلم حقوق بشر» به جهانیان تحمیل می‌کند، در اصل همگی در خدمت یک رژیم اشغالگر و ضدانسانی قرار دارند. اسرائیل برای رهبران غرب و آمریکا به «قبله‌ای» تبدیل شده که سوی آن سر به سجده می‌نهند و هر نوع اقدام فجیع و هولناک آن و به خصوص نسل‌کشی فلسطینی‌ها را توجیه می‌کنند. این است که رژیم صهیونیستی بیش از پیش تشویق به جنایات علیه مردم مسلمان سرزمین‌های اشغالی می‌شود که نمونه آن را جهانیان طی دو هفته اخیر شاهد بودند.
جامعه جهانی، تو کیستی، کجایی؟
خواهان صد فلاکت، خواهان صد بلایی!
تنها کشوری که رژیم اشغالگر را به صورت آشکار و علنی محکوم کرده و از حماس ابراز پشتیبانی کرده، ایران بزرگ است.
فلسطین درد تو بحری است بس ژرف
نگنجد نی به خاموشی، نه در حرف
امروز غربی‌ها در سیمای هر فلسطینی، حماس را می‌بینند و با این بهانه می‌خواهند همگی را از غزه محروم کنند و این بخش از خاک مقدس فلسطین را در اختیار اشغالگرانی که هرگز از زمین‌خواری سیری ندارند، قرار دهند. اما بیهوده نقش بر آب می‌زنند، زیرا غزه کانون مقاومت جان‌فدایانه فلسطینی‌ها برای آزادی سرزمینشان است که این آرزو انشاءالله حتما تحقق خواهد یافت.
پایان پیام/ح
