به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس، هنگام بروز حوادث طبیعی مانند سیل و زلزله و سایر حوادثی که انسان‌ها در وقوع آن نقش دارند امدادگرها اصطلاحاً پای کار هستند. جدا از مواجه آنها با خود حادثه و مهارتی که برای امدادرسانی به‌کار می‌برند تعامل‌شان با فرد حادثه دیده چطور است؟ حالا همایشی با عنوان اخلاق امدادگری می‌خواهد درباره اهمیت ارتقاء اخلاق امدادگران برگزار شود.
حسن بوسلیکی،دبیر علمی همایش اخلاق امدادگری و عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس،بیان داشت:امروزه مباحث اخلاقی تخصصی شده و شاخه‌های متعدد مطالعات اخلاقی شکل گرفته است. یکی از این شاخه‌ها درباره اخلاق کاربردی است. کار اخلاق کاربردی این است که در حوزه‌های مختلف زیست بشری از مشاغل گرفته تا فضای مجازی و زندگی خانوادگی ورود کرده و اخلاق را در هر مورد خاص به‌طور جداگانه و تخصصی بررسی می‌کند.
وی ادامه داد: اخلاق کاربردی به جای اینکه حرف‌های کلی مانند رازداری و امانت‌داری بزند، درباره یک حوزه خاص به‌طور مشخص صحبت می‌کند؛ مثلاً وقتی می‌گوید یک پزشک باید رازدار باشد یعنی دقیقا چه‌کاری باید انجام دهد، اطلاعات پرونده بیمار را در اختیار چه‌کسانی قرار بدهد یا در اختیار چه‌کسانی قرار ندهد؟
عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی افزود:یکی از حرفه‌های بسیار پرخطر و پرچالش امدادگری در صحنه حوادث است که در کشور ما ذیل یک مجموعه شناخته شده به نام هلال احمر انجام می‌شود، این افراد با چالش‌های اخلاقی زیادی مواجه می‌شوند، از ورود به حریم خصوصی زندگی دیگران گرفته تا جایی که آبروی افراد در خطر است.
بوسلیکی تصریح کرد: البته اولویت‌بندی در امدادرسانی، گاهی امدادگر با دو فرد حادثه دیده روبه‌رو می‌شود که هر دو نیاز جدی به کمک و امداد دارند، امدادگر کدامیک را باید انتخاب کند؟ بنابراین باید تصمیم‌های سختی بگیرند؛ طوری‌که گاهی ما که بیرون میدان هستیم از تصمیم آنها تعجب می‌کنیم، لذا این محورها ذیل اخلاق امدادگری تعریف می‌شود؛ یعنی یک امدادگر در چالش‌های متفاوت چه‌طور باید رفتار کند؟
دبیر علمی همایش اخلاق امدادگری ادامه داد:گاهی یک امدادگر در صحنه حادثه پرخاش می‌کند، بررسی می‌کنیم که چرا او پرخاش کرد، متوجه می‌شویم ریشه برخی از این بد رفتاری‌ها به یکسری عدم حمایت‌ها از امدادگر برمی‌گردد. توجه کنید این امدادگران سر صحنه‌های دلخراشی بوده‌اند، بنابراین خودشان دچار آسیب‌های روحی و روانی می‌شوند و متاسفانه کسی نیست که به این امدادگران رسیدگی کند تا بازپروری روانی شوند، وقتی یک امدادگر از حال و هوای بد حادثه قبلی رها نشده لحظه امدادرسانی در حادثه بعدی پیش می‌آید، این فرد هنوز به لحاظ روانی آماده نیست و طبیعی است که در برابر پرخاش حادثه دیده او هم پرخاشگری کند.
وی متذکر شد:مسئله اصلی اخلاق امدادگری این است که چطوری می‌شود اخلاقیات امدادگران را ارتقاء داد؛ این مسئله دو جنبه مهم دارد، یکی درباره تصمیم‌گیری در لحظات سخت و اصطلاحاً دو راهه‌های اخلاقی است و دیگری ریشه‌یابی بدرفتاری‌های اخلاقی. ما در همایش اخلاق امدادگری به‌دنبال این دو جنبه از اخلاق امدادگری ذیل مسئله اصلی آن یعنی ارتقا اخلاق امدادگران هستیم.
بوسلیکی خاطرنشان کرد: هدف اصلی همایش این است که ما چطور در امدادگران بدرفتاری‌ها را کم کنیم و در مقابل تحمل و راز داری‌ها را بالا ببریم؛ از طرفی در موقعیت‌های سخت چطور تصمیم بگیریم؟ یک مسئله جانبی هم وجود دارد، اینکه ما تلاش داریم حول محور اخلاق امدادگری گفتمان‌سازی کنیم.
دبیر علمی همایش اخلاق امدادگری ابراز کرد: برگزاری این همایش در سطح ملی سبب می‌شود همگی، به ویژه مدیران درگیر بحث‌های اخلاق امدادگری شوند؛ این مسئله کمک می‌کند که مثلاً در آموزش امدادگران به ظرفیت‌های آموزش درخصوص اخلاق بیشتر توجه شود، بعضی مواقع هم شکل‌گیری این گفتمان سبب تغییر ساختاری می‌شود، مثلاً شیوه‌نامه‌های پرداخت دستمزد و تجهیزات تغییر می‌کند. هرچه این همایش بهتر و در سطح بالاتر برگزار شود انگار یک پیام نانوشته منتقل می‌شود که اخلاق برای ما مهم است و همه ذهن‌ها را درگیر خودش می‌کند.
همایش علمی اخلاق در امدادگری از سوی دفتر نمایندگی ولی فقیه در جمعیت هلال احمر در تاریخ ۲۴ مهر ۱۴۰۲ برگزار خواهد شد.
پایان پیام/
