خبرگزاری فارس- خراسان جنوبی، یادداشت، قصه حجاب فقط پوشش نیست، ساز‌و‌کار حراست از عفاف است؛ حجاب بی‌حجاب، ارزش نیست.
ارزش عفاف است که در قاب حجاب حفاظت می‌شود، جان مایه حیات انسانی هم عفاف است، نباشد، حیات به کالبدی بی‌روح تبدیل می‌شود که با مردگی فرقی ندارد.
مخالفت با حجاب در عین تاکید بر عفاف به این می‌ماند که شما با رزمنده موافق باشید اما سنگر و جان پناهش را ویران کنید، این دو با هم نمی‌خواند.
در نگهبانی از عفاف است که به حجاب میرسیم و برایش به‌عنوان یک واجب شرعی و الزام قانونی، احترام قائلیم.
خدا رحمت کند آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی را، دردمندانه توجه‌مان می‌داد که " اگر حیا برود، ایمان هم میرود، انسانیت هم میرود، ظاهر را نگاه نکنید، این واقعیاتی است که داریم میگوییم و بعد عرض میکنم که کار به کجا میکشد. وقتی که حیا رفت، ایمان و انسانیت میرود؛ چون حیا پوششی برای ایمان است، همانطور که پوشش برای جنبه‌های انسانی است.
هشدارش به اینجا می‌رسید که؛ "این را به شما عرض کنم که نعوذ بالله نه‌تنها ایمان میرود، بلکه انسان به خطرناک‌ترین چیز، یعنی وادی کفر و انکار کشیده می‌شود.
واقعیت‌ها را می بیند، حتی واقعیت‌ها در باب مفاسد دامنش را هم میگیرد؛ در‌عین‌حال باز انکار میکند؛ "راست و درست می‌گفت استاد" اگر کسی حیا نداشته باشد، ایمان ندارد و حتی به کفر جحود کشیده می‌شود.
من تعبیر میکنم که یک نوع مسخ می‌شود؛ لذا از خطرات بسیار مهم در ارتباط با جامعه ما همین است، این چیزها را کوچک نگیرید، مگر می‌شود به سادگی این‌ها را اصلاح کرد؟
وقتی حیا رفت خیال کردی به زودی سر جایش می‌آید؟ به تدریج میرود؛ "واقعیت این است که" خراب کردن آسان است، ساختن مشکل است؛ یک ساختمان را شما در عرض چند روز میریزی روی هم اما اگر بخواهی بسازی گاهی چند سال طول میکشد.
باید در صدد این بود که انسان حیا را تحکیم کند، آن وقت هم انسان ساخته می‌شود و هم مومن ساخته می‌شود، و هم کشور ساخته می‌شود، هم به جایگاه بایسته خود در جهان می‌رسد.
اگر امروز حجاب را بگیرند، فردا عفاف را خواهند گرفت، این گوهری کالا را که بستانند برای ما به‌اندازه هیچ هم احترام باقی نخواهند گذاشت.
پایان پیام/۳۶۳۵
