به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، «المراجعات»، یکی از آثار مهم علمی و اصلاحی اسلامی است و گام بلند و مقدسی است در راه تفاهم و اتحاد اسلامی و تفهیم و توضیح حقایق مسلّم. علامه شرف‌الدین، مؤلف اثر درباره انگیزه تألیف می‌نویسد: «من از این مصائب (اختلاف مذاهب اسلامی) دلتنگ و ناراحت بودم و برای چاره آن فکر می‌کردم تا این که اواخر سال ۱۳۲۹ قمری وارد سرزمین مصر شدم. آرزوی من این بود که در سرزمین نیل با کسی مواجه شوم که هم رأی من باشد و بتوانیم در این راه (وحدت کلمه) قدمی برداریم. بتوانیم درد اختلاف مسلمین را درمان بخشیم و آنان را متحد سازیم.» در این سفر شرف‌الدین با راهنمایی دوستان روانه دانشگاه الازهر شد و در درس شیخ سلیم بشری، ریاست دانشگاه حضور یافت.
شیخ سلیم که مردی آزاده و جوانمرد بود، وقتی که از اهداف بلند شرف الدین آگاهی یافت، با ایشان قرار گذاشتند که بحث خود را در موضوع امامت از نظر شیعه با ارائه دلایل و شواهد صحیح و متواتر نزد فریقین به صورت نامه‌نگاری ادامه دهند. اولین نامه در تاریخ ۶ ذی القعده ۱۳۲۶ قمری به رسم افتتاح و اجازه ورود به بحث بود که از طرف شیخ سلیم بشری صادر شد. این نامه‌نگاری تا شش ماه ادامه داشت. شیخ سلیم در آخرین نامه‌اش اعتراف به حقانیت مذهب شیعه کرده، چنین می‌گوید: «گواهی می‌دهم که شما (شیعیان) در فروع دین و اصول آن بر همان راه و طریقی هستید که ائمه آن رسول صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم بوده‌اند.»
«المراجعات» از همان روزگار نشر و گسترش در جامعه اسلامی با اقبال شگفتی از سوی عالمان و محققان حقایق دینی روبه‌رو شد. اهمیت این کتاب وقتی روشن می‌شود که ما به زمان انتشار آن توجه کنیم و به وقتی که در دسترس سنی و شیعه قرار گرفت تا آن را بخوانند. مؤلف این کتاب را در اوایل قرن چهاردهم و در خلال دهه سوم و چهارم این سده، منتشر کرد. در فترتی بحرانی و خطرناک که ایادی استعمار با سرنوشت مسلمین بازی می‌کردند و برای رسیدن به مقاصد پست خویش هیچ وسیله‌ای بهتر از تفرقه افکنی در میان مسلمین و بهره‌گیری از اختلافات مذهبی نداشتند. المراجعات تأثیری عمیق در بیدارگری امت اسلامی و تصحیح راه و روش بسیاری از فاضلان و محققان و جستجوگران حقیقت داشته و افرادی مثل شیخ محمد مرعی انطاکی و هشام آل قطیط و دیگران را به حقانیت مذهب شیعه آگاه ساخته است.
یکی از ویژگی‌های این اثر ارزشمند، نحوه نگرش آن و نیز شخصیت طرفین مباحثه کننده در آن است. این کتاب از حدود ۱۱۲ نامه تشکیل شده که در یک سوی این نامه‌ها سید شرف‌الدین موسوی از مشاهیر علمای شیعه و در طرف دیگر آن شیخ سلیم بشری رئیس جامع الازهر مصر قرار دارد. آنچه زیبایی کتاب را دو چندان کرده است رعایت ادب و احترام طرفین است. برخلاف دیگر مباحثات که پر است از اهانت‌ها و هتک حرمت‌ها. این کتاب بدون اینکه کوچک‌ترین شائبه‌ای از توهین در آن به مشام برسد، تألیف شده است.
پایان پیام/
