جوانانی در بوشهر که به چوب و فلز روح می‌بخشند+عکس

خبرگزاری فارس - شهرستان دشتستان، زینب رنج‌کش: به بهانه فرا رسیدن روز صنایع دستی تصمیم گرفتم با یکی از شرکت‌های تولیدی در این زمینه گفتگو کنم اما به دنبال جایی خاص بودم نه اینکه صرفا تحت نظر میراث فرهنگی باشد. بارها محصولات صنایع دستی را در نمایشگاه‌های مرکز رشد دیده بودم که کارهای دستی خود را به نمایش می‌گذاشتند و هرکدام به دلایلی موفق نمی‌شدند شرکت خود را در میراث فرهنگی ثبت کنند.

از این رو با محمد باقرزاده رئیس مرکز رشدعلم و فناوری شهرستان دشتستان، تماس گرفتم تا یکی از همان شرکت‌ها را برای گزارشی کوتاه به ما معرفی کند و او نیز در این مورد شرکتی را معرفی کرد که توانایی واحد تولیدی خلاق در زمینه صنایع دستی را داشت. من هم تلاش کردم تا با این مجموعه ارتباط برقرار کرده و سپس برای گفتگو به کارگاهشان رفتم.

بانوانی در حال هنرنمایی هستند

کارگاه یا شرکت تولیدی آنها در شهرک صنعتی شهر برازجان قرار دارد در ابتدای ورود با قسمت رنگ‌آمیزی روبه رو شدم که خانم‌هایی با روپوشی سفید، قلم مو به دست در حال هنرنمایی هستند و یا در حال چسباندن ورق‌های طلایی روی شاخ و برگ درختانی هستند که زیر دستشان از حالت بی‌روحی در می‌آمدند و انگار با آن رنگ‌آمیزی‌ها به آن روح می‌بخشیدند.

بعد به کارگاه کناری رفتم بخش دیگر که مواد را داخل قالبی می‌ریختند، که البته توسط مجسمه سازشان ساخته شده بود. به آن محیط کارگاه ریختگری می‌گفتند که شهرام ابراهیمی استاد جوان ریختگری در این شرکت، گفت: کلا موادی که با آن تولیداتمان را انجام می‌دهیم رزین، چوب و فلز است که رزین‌ها را در این قالب‌هایی که اینجا توسط مجسمه ساز ساخته و توسط طراح طراحی شده می‌ریزیم و به آن شکل می‌دهیم.

ابراهیمی گفت: آقای اعتصامی مجسمه ساز ما است که اکنون اینجا نیست و الان این کارگاه دست بنده است و من کارهای ریخته‌گری تا تمیز کاری طرح را تا وقتی که از بخش کارگاهی من خارج شود انجام می‌دهم.

او در مورد برخی از طرح‌ها نیز توضیح داد از درخت شاه بلوط و فیل و… گفت تا توضیح اینکه قالبشان چطور درست می‌شود.

اینجا همه چیز با هنر دست است

بعد از آن به بخش دیگری رفتم که زیر دست آقای احمدپور بود که رنگ زیرسازی را می‌زد و او نیز می‌گفت: بعد از ریخته‌گری زیر دست من می‌آید تا رنگ زیرین را انجام دهم و بعد به بخش رنگ‌آمیزی و ظریف کاری که کار خانم هاست می‌رود تا با رنگ و قلم مو رنگ و سایه‌هایش را بزنند و همه این مراحل یا دست انجام می‌شود و هیچ ماشینی استفاده نمی‌شود.

باز هم به بخش خانم‌ها رفتم و زیبایی کارشان را مشاهده کردم بعد به کارگاه کناری رفتم که صدای بیشتری از آن می‌آمد آقای دهداری مسؤول بخشی بود که با فلزات و کوره سروکار داشت و تمام بخش را خودش به تنهایی می‌چرخاند.

مردی با قامتی بلند که با آن ظریف کاری به تمام فلزات شکل و شمایل می‌بخشید و او نیز از بخش خود بسیار گفت و گفت.

حتی تا پای کوره رفتم و او کالسکه‌ای که میزهای فلزی را به درون کوره هدایت می‌کرد نشان داد و شاید تنها دستگاهی که با دست نمی‌شد با آن کار کرد همین کوره بود وگرنه او هم با ذوق خود تمام برش‌ها را انجام می‌داد.

حالمان با رنگ و کارهایمان خوب است

بهترین بخشش صمیمیت بین این افراد بود که هرکدام لقبی داشتند منحصر به فرد که با توجه به خصوصیت‌های ظاهری و روحی به آنها از طرف همکارانشان داده شده بود و همه لبخند به لب داشتند و وقتی علت را پرسیدم می‌گفتند کار هنری و دست روحیه همه‌ی ما را تقویت کرده ما حتی اگر بزرگترین مشکلات را داشته باشیم به داخل تولیدی و کارگاه نمی‌آوریم؛ زیرا حالمان اینجا بی‌نهایت با رنگ و کارهایمان خوب است.

برای گفتگو به دفتر هادی محبی راد مدیر این مجموعه رفتم که تلفنش پس از چند لحظه حرف زدن زنگ خورد و باید خود را به جلسه‌ای می‌رساند و تصمیم بر این شد با هم به شهر برویم و در بین راه گفتگو کنیم.

مدیر مجموعه دکوراد خود را اینگونه معرفی کرد: هادی محبی راد هستم مدیر شرکت زیبا طرح دکورآرا تولید کننده انواع، دکوراسیون‌داخلی‌منزل، اکسسوری، میز، تابلوهای سه بعدی دکوراتیو و قطعات داخلی منزل.

ساخت طرح‌هایی که واردات آن ممنوع بود

محبی‌راد در خصوص کار خود بیان کرد: سبک جدیدی که اکنون داریم کار می‌کنیم از سال ۱۳۹۶ شروع کردیم قبلا در رسته قاب عکس پی‌وی‌سی (pvc) و تخته شاسی فعالیت داشتیم و به نوعی چون کار تخته شاسی پرشده بود به فکر این افتادیم که یک سری محصولات جدید که تولید داخلی نداشت و با هنر دست و صنایع دستی ساخته می‌شد تولید کنیم و از سال ۱۳۹۶ که این کار را شروع کردم الحمدلله بازار خیلی خوبی داشته و محصولاتی که تولید می‌کنیم از چوب، رزین و فلز ساخته شده و معمولا طرح‌های نویی هستند که وارداتشان ممنوع شده است. در حال حاضر بیشتر با کار دست در حال ساخت این چنین وسیله‌هایی هستیم و از یک سال و نیم قبل عضو مرکز رشد و علم فناوری شهرستان دشتستان شدیم.

او در خصوص دلیل‌ عدم حمایت اداره میراث فرهنگی از تولیداتشان گفت: زیر نظر میراث فرهنگی نیستیم زیرا از ما درخواستی نشد و اینکه یک بار هم اقدام کردیم و جواب درستی نگرفتیم درحالیکه ما تمام محصولاتمان تماما با نیروی انسانی و دستان هنرمند افراد حاضر در کارگاه تولیدیمان ساخته شده است و شاید از ابزاری هم استفاده شود ولی این خیلی طبیعی است که ما با آن حجم از کار و تولید برخی از وسیله‌ها را نیاز داشته باشیم اما اگر سری به کارگاهمان بزنند متوجه ارزش تک تک کارها می‌شوند که ما از صفر تا صد کار را با دستان هنرمند بچه‌های فعال کارگاهمان تولید می‌کنیم.

جوانانی که به چوب و فلز روح می‌بخشند

محبی راد گفت: از زمانی که طرح می‌زنیم تا زمانی که نقاشی‌ها کشیده شده و برای قالب درست کردن می‌رود با دست است و هنر و خلاقیت بچه‌ها تا وقتی که آماده فروش و عرضه در بازار می‌شود به جز معدود دفعاتی که نهایتا فلزات به کوره نیاز پیدا کنند که آن هم از قبل همه چیزش با دست ساخته شده و هیچ ماشینی در کارگاه ما برای ساخت میزها یا کنسول و… در کارگاه نیست، فقط ابزاری استفاده می‌شود که آن هم قطعا با دست قابل اجرا نیست و این ابزار نیاز هرکاری است.

این کارگاه جای هنرمندانی است که خداراشکر با عشق به هنر درحال کار هستند و با دستانی پر توان نقش می‌زنند تا چوب و فلز را روح ببخشند اگر این صنایع دستی نیست پس چیست؟ شرکت ما اکنون به عنوان تولیدات صنایع دستی در مرکز رشد علم و فناوری دشتستان ثبت شده است.

او علاقه خود را به کارهای صنایع دستی از زمان بچکی دانست و افزود: کارهای دستی را از بچگی تولید می‌کردم و به این کار ذاتا علاقه داشتم تا اینکه سال ۱۳۸۳ از طریق همان کارهای دستی که تولید می‌کردم کار را شروع کردم نیاز استان را در این زمینه سنجیدم و دیدم یکی از نیازها، نیاز به قاب عکس است آن موقع که در استان وجود نداشت وشروع کردیم و پس از چند سال نیاز کشوری را سنجیدیم و سعی کردیم وارد رسته‌ای شویم که نیاز کشوری است و کارهای دکوری و… هم علاقه زیادی به آن داشتم.

محبی‌راد در مورد وسعت کار و تعداد افرادش گفت: در حال حاضر ما در سه مجموعه فعالیت می‌کنیم یکی همین شهرک صنعتی برازجان و دو کارگاه دیگر نیز یکی تهران مستقر است و دیگری نیز در شهر برازجان مستقر است و حدودا ۳۰ نفر به صورت مستقیم در حال کار هستند و بخش فروش هم پنج  تا ۶ نفر در حال فعالیت هستند و به صورت غیر مستقیم هم نماینده‌هایی که داریم حدودا ۲۵۰ نماینده فروش در سطح کشور داریم که محصولات ما را می‌فروشند.

او در مورد مشکلاتشان در حوزه صادرات گفت: برای صادرات تاکنون اقدامی نکرده‌ایم چون کارمان دستی است و نیاز داخلی بوده نتوانسته‌ایم اینقدر سرمایه‌گذاری کنیم و روی صادراتش برنامه ریزی کنیم در صورتی که صادراتش هم خیلی خوب است. ما به صادرات فکر می‌کنیم و رویش کار هم کرده‌ایم که البته نیازمند سرمایه‌ای بیشتر و تولید بیشتر است که هم نیاز داخلی را تامین کنیم هم بتوانیم کار صادرات را انجام دهیم.

مدیر این شرکت در مورد روند کار در کارگاه‌ها را اینطور شرح داد: بخش ایده‌پردازی داریم بعد از آن بخش طراحی است و نمونه گیری، بعد از طراحی است که با رنگ‌آمیزی و کارهای ظریف کاری، عکس برداری و سپس نیازسنجی می‌کنیم؛ نسبت به بازار با توجه به نیاز بازار تغییراتی اگر نیاز باشد روی آن پیاده می‌کنیم و بعد از کامل شدن محصول با توجه به نیاز بازار آن محصول را به خط تولیدمان اضافه می‌کنیم.

او ادامه داد: کلا مجموعه ما چند بخش دارد بخش نجاری، بخش ریخته گری، رنگ آمیزی؛ بخش رنگ‌آمیزی چند بخش است رنگ کوره‌ای داریم رنگ‌های استاتیک و فوری و روغنی و دکراتیو و… ما استفاده می‌کنیم، جوشکاری هم داریم و در مجموع می‌توانیم یک محصول جامعی را از ترکیب کل این بخش‌ها تولید و به بازار عرضه می‌کنیم.

برگزاری دوره‌های آموزشی

او در خصوص آموزش افرادش گفت: تمام افرادی که ما استخدام می‌کنیم دوره‌ای برایشان می‌گذاریم قرار نیست چیز خاصی بلد باشند همین که اندکی ذوق هنری داشته باشند بقیه‌اش با آموزش خودمان حل می‌شود.

محبی‌راد در خصوص الهام گیری برای ایده‌هایش افزود: ایده‌ها را نسبت به سلیقه افراد و دکوراسیون منزل و تجربه‌ای که نسبت به بازار دکوراسیون داریم از روی یک تصویر یا یک عکس یا خلاقیتی که به خرج می‌دهیم آن محصولات را تولید می‌کنیم.

وی افزود: از طبیعت ایده می‌گیریم و هرچیزی که الهام بخش باشد و مجسمه ساز داریم که ایده را به او می‌دهیم و او نیز نمونه اصلی را برایمان در می‌آورد که ما از روی آن تولید می‌کنیم.

مدیر مجموعه دکورآرا خواسته خود را از مسؤولان اینگونه بیان کرد: از مسؤولان خواستاریم با توجه به تورم که سخت‌ترین کار اکنون در این برهه، تولید است از نظر مالی و سرمایه گذاری اگر از تولید کنندگان حمایت شود، ما مجموع‌های تولیدی، توانایی جذب نیروی بیشتری را خواهیم داشت که همین تولیدات بیشتر شده و منجر به صادرات می‌شود و وقتی صادرات انجام شود ما ارز آوری بهتری خواهیم داشت که همین صادرات ما برای چرخه اقتصادی بسیار مفید است و این بهترین کمکی است که می‌توان کرد چون ما از نظر ایده و طراحی و تولید نوآور هستیم و می‌توانیم بهترین محصولات را تولید کنیم.

پایان خبر/