به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، استقلال در حالی به خاطر بدهی ۱۱۸ میلیارد تومانی نتوانست مجوز حضور در آسیا را کسب کند که این تیم طی سال‌های اخیر یکی از ولخرج‌ترین باشگاه‌ها در نقل و انتقالات بود. مدیران این تیم به جای اینکه بخشی از بودجه و درآمد باشگاه را صرف پرداخت بدهیها کنند، به دنبال ترکاندن بمب با قراردادهای آنچنانی، کسب محبوبیت و حفظ صندلی‌شان بودند.
البته زیاد هم نمی‌شود به آجرلو و فتح‌الله‌زاده خُرده گرفت؛ وقتی فوتبال ما دولتی بوده و هیچ مدیری پاسخگوی عملکردش نیست چه انتظاری دارید؟ محمدرضا زنوزی مطلق - مالک باشگاه تراکتور بارها در مصاحبه‌هایش از ریخت و پاش تیم‌های دولتی انتقاد کرده بود. به نظر او مدیران باشگاه‌های دولتی آینده‌‌نگری ندارند و باتوجه به اینکه از جیب شخصی هزینه نمی‌کنند، عامل اصلی افزایش شدید رقم قرارداد بازیکنان هستند.
حال که حرف از زنوزی به میان آمد، بهتر است مقایسه‌ای بین استقلال و تراکتور از نظر بدهی داشته باشیم. تصمیمات نادرست مدیران تراکتور طی سال‌های گذشته، بدهی 300 میلیارد تومانی برای این تیم به بار آورده بود و با احتساب قیمت دلار در آن مقطع زمانی، بدهی تراکتور بیش از سه برابر استقلال بود. با این حال؛ به تازگی مدیرعامل تراکتور طی اظهار نظری اعلام کرده این تیم یک ریال بدهی داخلی و خارجی ندارد و فرآیند اخذ مجوز حرفه‌ای را هم به طور کامل طی کرده و یکی از شانس‌های اصلی جایگزینی استقلال در مسابقات آسیایی است. اتفاقی که اگر رخ دهد، شاهکار زنوزی است و باتوجه به رقابت و کُری دو تیم، قطعاً ناراحتی استقلالی‌ها را دو چندان خواهد کرد.
حال سوال اینجاست، چرا تراکتور توانست بدهی کلان را پرداخت کند، ولی استقلال نه؟ پاسخ این سوال چندان هم سخت نیست. زنوزی به عنوان بخش خصوصی نسبت به آینده تیمش احساس مسؤولیت می‌کرد و به جای هزینه‌های هنگفت، یک سال از هواداران فرصت خواست و با کاهش هزینه‌های تیم، طی چند مرحله بدهیها را به طور کامل پرداخت کرد و اجازه نداد تیمش از این حیث متضرر شود؛ حتی تراکتور در آسیا حضور یافت و از مرحله گروهی هم صعود کرد. ولی مدیران آبی پوشان پایتخت چطور؟ دست در جیبشان گذاشته وعده داده و به خریدهای میلیاردی با آپشن‌های عجیب ادامه دادند. کاری که هر مدیری می‌تواند انجام دهد و افتخاری ندارد.
سال‌هاست فوتبال ایران به همین روال اداره می‌شود، تیم‌های دولتی اعم از تیم‌های صنعتی وابسته به وزارت صمت، نه تنها دنبال درآمد نیستند، بلکه با پول‌های بیت‌المال باعث افزایش کاذب قیمت بازیکنان ایرانی شده و عرصه را برای فعالیت باشگاه‌های خصوصی تنگ می‌کنند.
اتفاقی که برای استقلال رخ داد باید تلنگری برای فوتبال ایران باشد تا متولیان امر فکر اساسی به نحوه مدیریت فوتبال کنند؛ البته کار چندان سختی هم نیست و با الگوبرداری از لیگ‌های معتبر جهانی و با بسترسازی برای کسب درآمد باشگاه‌ها، می‌توان بخش خصوصی را برای تیم داری ترغیب کرد.
پایان پیام/س
