به گزارش گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس به نقل از دیجیتال ترند، یکی از دراماتیک‌ترین رویدادهای جهان ابرنواخترها هستند. آن ها زمانی اتفاق می‌افتند که سوخت ستاره های عظیم تمام شده و عمرشان به پایان می‌رسد، یا ستاره‌ای در سیستم ستاره دوگانه آنقدر از همراه خود تغذیه می‌کند تا زمانی که به آستانه بحرانی برسد.
در این شرایط ستاره با انتشار بسیار زیاد نور و انرژی به بیرون منفجر می شود. این اتفاق به اندازه کافی درخشان است که از کهکشان های دیگر دیده شود اما به سرعت محو می شود. پس از محو شدن یک هسته متراکم باقی خواهد ماند که می تواند به سیاه‌چاله یا ستاره نوترونی تبدیل شود و گاهی اوقات یک ساختار پیچیده و زیبا به نام باقیمانده ابرنواختر خواهد بود.
اخترشناسان اخیراً یکی از این باقیمانده‌ها به نام RCW 86 را ضبط کرده‌اند که حاصل ابرنواختری است که توسط ستاره‌شناسان چینی در سال 185 پس از میلاد مشاهده شد. تصویر توسط تلسکوپ ویکتور ام بلانکو گرفته شد.
این باقیمانده توسط ابرنواختری به نام SN 185 ایجاد شد که در فاصله 8هزار سال نوری ما بین صورت فلکی سیرسینوس و قنطورس اتفاق افتاد. ستاره شناسان فکر نمی کردند که این ابرنواختر بتواند چنین بقایای بزرگی را در مدت زمان نسبتاً کوتاهی ایجاد کند، اما در سال 2006 نشان دادند که این بقایای با سرعت غیرمعمول زیادی منبسط شده است. به این ترتیب بود که توانست در کمتر از 2هزار سال اندازه خود را به 100 سال نوری برساند.
پایان پیام/
