به گزارش خبرگزاری فارس از بجنورد، طبیعت ایران پر از گونه‌های مختلف حیات‌وحش است که هر نقطه‌ای را سرکی بکشیم یکی ازاین‌گونه‌ها را می‌بینیم، جانوران سرزمین ایران شامل پلنگ ایرانی، خرس، کفتار، گرازهای وحشی، بز کوهی، آهو و قوچ‌ومیش هستند که در کوه‌های دارای پوشش گیاهی زندگی می‌کنند.
طبق آمار سازمان حفاظت محیط‌زیست ایران ۲۰۰۰ گونه جانوری اعم از پستاندار، پرنده، خزنده، دوزیست و ماهیان آب‌های داخلی و حدود ۱۲۰۰ گونه ماهی در آب‌های دریایی در اکوسیستم‌های خشکی و آب‌های داخلی کشور شناسایی شده است.
در این میان شاید نام «گربه پالاس» کمتر به گوش ما خورده باشد، گربه پالاس حیوانی شبیه به گربه معمولی اما کمی بزرگ‌تر از آن و بدون احتساب دُم ۳۵ سانتی اش حدود ۶۰ سانتی‌متر طول دارد و وزن آن نیز بین ۲.۵ تا ۴.۵ کیلوگرم است.
چشمان گرد، پاهای کوتاه، سرین نسبتاً بزرگ و موهای بلند و انبوهش این‌گونه را از سایر گربه‌سانان متمایز کرده است.
این گربه نام خودش را از محقق آلمانی پیتر سایمون پالاس که اولین بار در سال ۱۹۷۷ این گربه را شناسایی کرد گرفته است.
شمال شرق کشور مخصوصاً طبیعت خراسان‌شمالی زیستگاه این گربه است اما در شمال غرب و مرکز ایران نیز دیده‌شده است. سال ۹۴ اولین تصاویر از دوربین تله‌ای که در پارک ملی سالوک قرار وجود دارد تصاویری از این گربه گرفته شد.
مسأله مهم درباره گربه‌های پالاس، ابهام درباره این است که گونه‌ای درخطر انقراض‌اند یا گونه‌ای کمیاب، زیرا بنا به گفته یکی از محققان موسسه انجمن یوزپلنگ ایرانی، به علت نداشتن اطلاعات کافی ازاین‌گونه نمی‌توان گفت که گونه‌ای درخطر انقراض است اما قطعاً گونه‌ای کمیاب محسوب می‌شود.
گربه‌های پالاس در هر دوره زایمان بین دو تا ۶ توله به دنیا می‌آورند. توله‌ها در هنگام به دنیا آمدن تنها نود گرم وزن‌دارند. توله‌ها در چهارماهگی می‌توانند شکار کردن را بیاموزند و در ۶ ماهگی به‌اندازه بالغ خود برسند. گربه‌های پالاس حدود ۱۱ سال عمر می‌کنند.
عکس: جواد ایزدی
پایان پیام/آ
