پنج شنبه های شهدایی| پاسداری که بی‌سر به محضر دلدار شتافت / از مجاهدت‌های خالصانه تا پر کشیدن در طلائیه

به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان کوار، شهید کاظم دهقان در سال ۱۳۳۳ در روستای دهشیب از توابع دهستان فرمشکان دیده به جهان گشود؛ در دامان مادری مهربان و پدری زحمتکش و کشاورز پرورش یافت و در دامنه کوه سپیدار و خانواده‌ای که به ائمه اطهار(س) ارادت داشتند، رشد و نمو یافت.

دوران ابتدایی را در روستای محل سکونت، توسط سپاه‌دانش که آن زمان رونق داشت، گذراند و در ادامه با گشایش اولین آموزشگاه فنی حرفه‌ای در کارخانه قند کوار به عنوان اولین دوره دانش‌آموزان فنی حرفه ای آنجا به تحصیل در رشته مکانیک مشغول شد که مکان آن به هنرستان شهید غفاری تغییر یافت.

شهید دهقان در سال ۱۳۵۵ موفق به گرفتن دیپلم شد و سپس به خدمت سربازی رفت و دوران سربازی خود را در خرم آباد و مرند گذراند.

وی در راهپیمایی‌های پیروزی انقلاب اسلامی همگام با موج انقلابی مردم حضور فعالی داشت و اواخر سال ۵۸ بود که سنت نیکوی ازدواج را محترم شمرد و با ازدواج با دخترعمویش،  این سنت نبوی را برپا داشت.

وقتی آهنگ حضور در جبهه‌ها به فرمان امام امت در میهن پیچید، عزم حضور در میدان نبرد کرد و در سال۶۰ به مدت سه ماه به عنوان بسیجی در جبهه‌های نبرد حضور یافت و در عملیات شکست حصر آبادان شرکت نمود.

سال ۶۱ بود که لباس سپاه بر تن کرد و به عضویت رسمی این نهاد انقلابی در شیراز در آمد. شهید دهقان برای بار دوم به مدت ۴۵ روز به جبهه اعزام شد و در ۲۲ اسفندماه ۶۲ در عملیات خیبر، در منطقه طلائیه جان به جان آفرین تسلیم نمود و بی سر به محضر دلدار شتافت.

شهید از دریچه نگاه برادر

هاشم دهقان برادر شهید کاظم دهقان در گفت و گو با خبرنگار فارس گفت: شهیدکاظم فردی مرتب، منظم و باتقوا بود. او در روستا و مدرسه به عنوان امین‌ترین فرد شناخته می‌شد و از سوگند خوردن پرهیز می‌کرد. وی با کمترین امکانات زندگی می‌نمود، اهل قناعت بود و از اسراف دوری می‌کرد.

او در ادامه گفت: برادرم شهید کاظم دهقان، هنگام شهادت عضو رسمی سپاه و  در تیپ المهدی(عج) بود که به عنوان راننده و خدمه جیپ ۱۰۶ در عملیات خیبر شرکت‌نمود و در تاریخ ۲۲ اسفند ۱۳۶۲ به وسیله اصابت تیر مستقیم سلاح سنگین دشمن به ماشینشان به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

وی با اشاره به شناسایی شهید کاظم دهقان در سردخانه شیراز گفت: به همراه یکی از دوستان خود برای شناسایی شهید به شیراز رفتیم. آنجا مشاهده کردیم‌ که شهید سر در بدن نداشت، ساعتش را می‌شناختم. ساعت هم دستش بود، در حالی که شکسته بود.

شهید کاظم دهقان از نگاه یک دوست صمیمی

سید محمدعلی شفیعی، دوست صمیمی شهید کاظم دهقان در گفت و گو با خبرنگار فارس اظهار داشت: من از دوران هنرستان با شهید کاظم دهقان، دوست و مانند دو برادر بودیم. خانواده‌های ما نیز ارتباطی صمیمانه با هم داشتند و من نیز به منزل آنان در دهشیب رفت وآمد داشتم. مادران هریک از ما، دیگری را چون فرزند خود دوست داشت. منزل ما کوار بود و شهید کاظم شب‌ها نیز منزل ما می‌ماند و با هم به مدرسه می‌رفتیم.

وی زمان این مراودات را سال۵۲-۵۱ عنوان کرد و افزود: شهید دهقان از صفای باطن، اخلاص، ادب و معرفت زیادی برخوردار بود. صفاتی که مرا شیفته او کرد و سعادتی بود که ما با هم رفیق صمیمی شویم.

او در ادامه گفت: اگر چه محل خدمت سربازی ما با هم فرق می‌کرد، اما با نامه با یکدیگر در ارتباط بودیم و در مرخصی‌ها هماهنگ می کردیم تا بتوانیم فرصت بیشتری را باهم باشیم.

وی شهید دهقان را از نظر صداقت و پاک دستی و وجدان کاری، انسانی نمونه خواند و افزود: بعد از انقلاب با هم یک مغازه کوچک تره‌باری راه انداختیم. هیچ نقطه مبهمی در شراکت با او ندیدم. وی بسیار سنگین، باوقار، اهل سکوت، پرکار و با اراده بود و کسی را از خود نمی‌رنجاند.

سیدمحمدعلی شفیعی، برجسته ترین خاطره خود از شهید دهقان را پس از شهادت او دانست و گفت: وقتی شهید کاظم به شهادت رسید برادرش با من تماس گرفت و خبر شهادتش را به‌من داد. من از نی ریز به سمت کوار حرکت کردم و در جاده دهشیب، شبانه تک و تنها خاطرات شهید چون فیلمی از نظرم می گذشت. با خود می‌اندیشیدم چه دوست بزرگی را از دست داده ام، اگر او با اخلاصی که داشت، بیشتر عمر کرده بود، خدمات زیادی را به جامعه ارزانی می‌داشت.

شهید کاظم دهقان از نگاه یک همرزم

امرالله دهقان در گفت و گو با خبرنگار فارس اظهار داشت: من یک ماه توفیق هم جواری با شهید کاظم دهقان را داشتم. ما در حال آمادگی برای عملیات بودیم و نزدیک به عید بود. شهید کاظم همیشه در تکاپوی برگزاری نمازجماعت و مراسم مذهبی از جمله دعای کمیل و توسل برای رزمندگان بود. در صبحگاه و نماز جماعت، برای بسیجی‌ها سخنرانی و آنها را رهنمود می‌کرد.

وی اخلاق حسنه و مورد اعتماد بودن را از ویژگی‌های اخلاقی شهید دهقان بر می‌شمرد و افزود: بسیجیان، علاقه خاصی به شهید کاظم دهقان داشتند و رزمندگان کواری به مراوده و دوستی با او عشق می ورزیدند.

وی در پایان گفت: شهید دهقان، به اسراف نکردن، اهتمام خاصی داشت و به رزمندگان توصیه می کرد در استفاده از بیت المال، دقت نظر خرج دهند. حتی در استفاده از آب برای وضو گرفتن نیز به رزمندگان تذکر می داد و می گفت از آب، بهینه استفاده کنید، چرا که دسترسی به امکانات مشکل و جاده‌های مواصلاتی مدام در معرض خطر و بمباران است.

فرازی از وصیت‌نامه شهید کاظم دهقان

خدایا با ایمان به تو و رسولت برای جهاد در راه تو شرکت‌ می جویم و این اطاعت و بندگی، جز در راه رضای تو نیست و اینکه امر فرموده ای که این ‌از هر کاری بهتر است، اگر بدانید پس من هم بهترین را انتخاب می کنم.

آفریدگارا، تو را شکر می‌گویم که مرا مسلمان آفریدی و پیرو دین اسلام و رسول اکرم مقرر داشتی. تو را سپاس می گویم که‌مقرر فرمودی تا شیعه و پیرو مذهب راستین علی(ع) و فرزندان او که جانشینان بر حق رسول الله هستند، پایدار بمانم.

سپاس و ستایش، خدای را که در میان ظلمت طاغوتها و افساد و تباهی و جهالت ملت‌ها، پیروی از تبار رسول الله و فرزند پاک آل رسول و نماینده مهدی موعود(عج)، روح الله را برای رهایی ما انسانها از وجود طاغوت مقرر فرمودی و در میان ملتها بر ملت ایران منت گذاردی تا امامی عزیز را عهده دار رهبری این امت گردانیدی.

بار پروردگارا، به خاکساری از تو تمنا می‌کنم، هر گناهی که از من سرزده و من از آن ناآگاهم، تو بر آن آگاهی. مرا قرین مغفرت و لطف و رحمت فرما و از سر تقصیراتم، کریمانه بگذر.

خداوندا با تمنای بسیار، از تو می‌خواهم که بر آنچه من از خود به تو وعده کرده ‌‌ام و وفای به آن پیمان را از من نیافتی، مرا به بزرگیت ببخشای. بارالها پوزش مغفرت‌بارم را بپذیر. گاهی به زبان از در توبه آمده‌ام و در عمل راه خلافش پیموده ام. آفریدگارا، اشارات نظر و سخنان بی‌ثمر و آرزوهای پرضرری که از سر نادانی و ناآگاهی کرده‌ام، با همه کرامت بر من منت گذار و ببخشای.

گزارش از: فاطمه دیباور