خبرگزاری فارس لرستان- پریسا قربانی نژاد؛ تیراندازی در لرستان قدمت دیرینه دارد، مردمان دیار زاگرس از دیرباز تیراندازان قهاری بودند، چه آن زمان که در دوران قبل از انقلاب عشایرهایش حافظ این مرز و بوم بودند و چه در جنگ تحمیلی که آوازه رزمشان از زبان رهبری شنیدنی‌تر است؛ «نبرد لرها بیش از آنکه شنیدنی باشد دیدنی است» و محمدسامان بیرانوند این نوجوان ۱۴ ساله لرستانی این روزها با موفقیت‌هایش در عرصه تیراندازی، نام ایران را بار دیگر در دنیا پرآوازه کرده است.
«خیلی کوچک بود که دلش می‌خواست تپانچه را در دست بگیرد، بارها مقاومت می‌کردم آخر سنش کم بود و برایش خطرناک، اما وقتی در سالن تیراندازی تفنگ را خواست و برای گرفتنش مدام اصرار کرد، طاقت نیاورده و تحویلش دادم، برای اولین بار اهداف را خوب نشانه می‌گرفت، آن روز فهمیدم که پسرم در تیراندازی استعداد دارد».
این‌ها را مجید بیرانوند پدر محمدسامان پدیده نوجوان تیم ملی تیراندازی ایران برایمان می‌گوید، از روزهایی که پسرهای فامیل دور پلی‌استیشن جمع می‌شدند و از محمد می‌خواستند که به جمعشان برود و برای بازی بین بارسلونا و پاریسن ژرمن یک تیم را انتخاب کند، اما پسر کوچک خانواده بیرانوند برای تیراندازی با پدر به پشت بام خانه می‌رفت و گل آرزوهایش را آنجا به سیبل هدف می‌زد.
نوجوان لرستانی مزد زحماتش را خیلی زود می‌گیرد و در سن ۱۰ سالگی با وجود سن کم اما استعداد بالا به عضویت تیم ملی نوجوانان درآمده و سپس در ۱۳ سالگی به رده بزرگسالان تیم ملی اهداف پروازی دعوت می‌شود.
کسب چندین مقام برتر در مسابقات کشوری و مدال برنز مسابقات قهرمانی آسیایی از جمله افتخارات پدیده تیم ملی تیراندازی کشور است که این روزها خودش را برای مسابقات جهانی آماده می‌کند.
با محمدسامان بیرانوند و پدرش که روزی مربی پسر بوده و امروز در قامت هم‌بازی موفقیت فرزندش را نظاره می‌کند ، به گفت‌وگو نشستیم که ماحصل آن را در زیر می‌خوانید.
فارس: نخستین بار چگونه متوجه استعداد محمدسامان در تیراندازی شدید؟
پدر: محمد سامان را چند باری بود که به همراه خودم به باشگاه تیراندازی می‌بردم، تا این که یک روز اصرار کرد که می‌خواهد تمرین تیراندازی کند.
باتوجه به سنش کمش مخالفت کردم، اما چون علاقه زیادی داشت با احتیاط تفنگ را در اختیارش قرار دادم.
توانایی بدست گرفتن سلاح را داشت و خیلی هم عالی تیراندازی می‌کرد، از همان موقع متوجه استعداد پسرم شدم و چون خودم هم به صورت حرفهای در این رشته فعالیت داشتم، در ادامه راه و پرورش استعدادش همراهش شدم.
محمدسامان: کوچکتر که بودم، وقت‌هایی که پدر تیراندازی می‌کرد، دوست داشتم تفنگش را دست بگیرم و تیراندازی کنم، اما مادرم به شدت مخالفت می‌کرد و اظهار نگرانی از اینکه آسیبی به خودم بزنم، پدرم هم دست کمی از مادرم نداشت و اجاز شلیک کردن را نمی‌داد.
روزها گذشت تا اینکه بلاخره سماجت‌هایم برای تیراندازی جواب داد و تفنگ را در دست گرفتم، حس آن لحظه فراموش شدنی نیست، راستش نگرانی‌ها را خیلی درک نمی‌کردم اما همین که به آرزویم رسیده بودم، گویا دنیا را فتح کرده‌ام.
همزمانی تحصیل و شرکت کردن در تمرین و اردوها، برای روند تحصیلی فرزندتان نگران کننده نبود؟ برخیاز والدین ورزش را مانعی برای کسب علم و دانش می‌دانند و بیشتر دوست دارند فرزندشان پزشک و مهندس شود.
پدر: اوائل این موضوع برایمان دغدغه بود، به ویژه برای مادر محمدسامان که هم نگران سلامتی فرزندمان بود و هم می‌ترسید ورزش به درس و مشقش لطمه بزند.
محمدسامان بچه باهوشی است، اگرچه با دعوت شدن به تیم ملی تمریناتش بیشتر و زمان‌بر شده، اما تاکنون از نظر تحصیلی کوچکترین خللی برایش وارد نشده و با موفقیت توانسته در هر ۲ زمینه عمل کند.
برای آینده نیز محمدسامان باید خودش تصمیم بگیرد، من و مادرش به راهی که فرزندمان انتخاب کند اعتماد کرده و احترام می‌گذاریم، اصراری نداریم که پسرمان دکتر و مهندس شود، بیشتر دوست داریم در مسیری که استعدادش را دارد، گام بردارد.
محمدسامان: بیشتر بچه‌های همسن و سال خودم فکر می‌کنند فقط باید در یک زمینه کار کنند، یا درس بخوانند یا اینکه دنبال یک حرفه یا ورزش بروند، بارها سر کلاس از من می‌پرسند که با وجود ساعت‌ها تمرین چگونه تکالیفم را انجام می‌دهم و درس می‌خوانم، به نظر من اگر نوجوان برای آینده‌اش برنامه‌ریزی کند و با هدف پیش برود، دیگر سختی‌ها معنی پیدا نمی‌کند، بلکه انگیزه‌ای می‌شود برای ادامه دادن مسیر موفقیت.
در مقطعی شما مربی محمدسامان بودید، در رشته تیراندازی فعالیت داشته و یا دارید؟
بیشتر اعضای خانواده پدریم سابقه فعالیت در تیراندازی را داریم، برخی از اعضای خانواده به صورت سرگرمی و برخی همچون من و برادرم به شکل حرفهای این ورزش را دنبال می‌کنیم و حتی مقام و رکوردار نیز هستیم، با این وجود محمدسامان از همه ما جلوتر زده و بارها ما را شکست داده است.
وقتی متوجه استعداد پسرم شد، خودم به عنوان مربی الفبای کار را یادش دادم، تجهیزات ابتدایی را داشتیم، اما برای پیشرفت کار نیاز به تمرینات تخصصی‌تر و ابزارهای به روزتر داشت و با ورود به تیم ملی این امکان برای محمدسامان فراهم شد.
زمان هایی که شما را در تمرینات شکست می‌دهد و یا در مسابقات مقام بالاتری را کسب می‌کند چه احساسی دارید؟ محمدسامان شما چه حسی دارید وقتی روی سکو بالاتر از پدر می ایستی؟
پدر: احساس غرور، اینکه ثمره‌ام به بار نشسته و می‌توانم موفقیتش را ببینم.
محمدسامان: احساس دوگانه ای دارم، گاهی خوشحال از اینکه موجب سربلندی پدرم شدم و گاهی تلخ و ناراحت‌کننده از اینکه بالاتر از پدر روی جایگاه ایستاده ام.
به عنوان یک نوجوان ۱۴ ساله، کوچکترین عضو و به نوعی پدیده تیم ملی تیراندازی ایران هستی، رفتار دیگر اعضای تیم با شما چگونه است؟
بیشتر اعضای تیم ملی از دوستان پدرم هستند و در تمرینات عمو صدایشان می‌زنم، رفتارشان با من بسیار خوب و محبت‌آمیز است و با هم همچون یک خانواده برای موفقیت تیم ملی تلاش می‌کنیم.
به عنوان یک نوجوان دهه هشتادی، وقتی برای کشور افتخارآفرینی می‌کنی و پرچم ایران بالا می‌رود، چه احساسی داری ؟
بسیار حس غرورانگیزی است که قابل توصیف نیست، خدا را شاکرم که می‌توانم به عنوان یک نوجوان نام کشورم ایران و پرچم سه رنگش را در جهان بلند کنم و برایش افتخارآفرین باشم.
پیشنهاد لژیونرشدن هم داشته‌ای؟ اوج پرواز محمدسامان در اهداف تیراندازی چیست؟
بله، از کشور قطر پیشنهاد داشتم اما عشق من ایران است و افتخارآفرینی برای کشورم.
کسب مدال طلای جهان و المپیک از آرزوهایم است که امیدوارم با تلاش و پشتکار در آینده خیلی نزدیک به آن دست پیدا کنم.
و سخن پایانی...
پدر و پسر: بسیار ممنون و سپاسگزاریم از شما و خبرگزاری فارس که وقت گذاشتید و در راستای معرفی ورزشکاران موفق قلم می‌زنید.
پایان پیام/
