والدین چگونه می‌توانند از کودک خود در برابر محتواهای رسانه‌ای نامناسب محافظت کنند؟

به گزارش خبرنگار تلویزیون خبرگزاری فارس، حسنا افشار، روانشناس کودک، بیست‌وهفتم بهمن در استودیوی شبکه پنج سیما حضور پیدا کرد و در گفت‌وگو با مجری سلام تهران به تربیت فرزند در عصر رسانه پرداخت.

افشار گفت: بحث انیمیشن‌ها و تاثیر آن‌ها بر روند رشد فرزند ما از اهمیت بالایی برخوردار است. شاید دیده باشیم که کودکان هنگام تماشای یک کارتون، چگونه محو آن می‌شوند و با دقت به آن نگاه می‌کنند. این به نوعی نشان‌دهنده تاثیر زیادی است که این محتواها بر روی کودک دارند. 

وی افزود: به طور میانگین هر کودکی حدود ۴ ساعت در معرض نمایشگرها قرار می‌گیرد. زیاد نگاه کردن به صفحه نمایشگر می‌تواند بر روی امواج مغزی کودکان تاثیری زیادی بگذارد. علاوه بر آن بحث محتوایی که کودک به تماشای آن می‌پردازد نیز مطرح است. 

افشار اظهار داشت: دیده می‌شود که بچه‌ها با دیدن محتواهای مختلف در تلویزیون، کم‌کم از آن‌ها الگو برداری می‌کنند. لذا اگر کودک در معرض محتوای خشن یا نامناسبی قرار بگیرد، خیلی راحت آن را می‌آموزد. 

وی در ادامه گفت: خیلی از والدین با اهداف و دلایل متفاوتی برای کودکان خود کارتون و انیمیشن پخش می‌کنند. برخی می‌خواهند فرزندشان را سرگرم کنند، برخی دیگر با اهداف آموزشی، مانند آموزش زبان یا یک مهارت خاص این کار را انجام می‌دهند. اما در پی همه این دلایل کمی غفلت دارد صورت می‌گیرد. چرا که این فرایند همواره کنترل شده نیست و در اکثر مواقع والدین در آن دخیل نیستند. 

وی افزود: ما باید بدانیم که کارتون‌ و انیمیشن‌های کودک ابزاری برای انتقال پیام‌های متفاوت هستند. بسیاری از شرکت‌های انیمیشن‌سازی بزرگ و قدرتمند در دنیا، لزوما با هدف خیر به ساخت محتواهای خود نمی‌پردازند. لذا ما شاهد انیمیشن‌هایی هستیم که در عین زیبایی و گیرایی، با فرهنگ ما به عنوان یک خانواده ایرانی، در تضاد هستند.  

افشار اظهار داشت: باید مراقب پیام‌هایی که از طریق رسانه به کودکمان منتقل می‌شود باشیم. باید به عنوان یک والد نقش دیده‌بان را داشته باشیم. لذا دقیقا مثل یک دیده‌بان باید بدون درگیری و کنترل‌گرایی افراطی، فرزندمان را زیر نظر داشته باشیم تا بتوانیم آن‌ها را به مسیر درستی هدایت کنیم. 

وی افزود: ما باید انیمیشن‌های مختلف را بررسی کنیم و میزان مناسب بودن آن را برای فرزند خود بسنجیم. باید حواسمان باشد که همانطور که نگران خوراک جسمانی فرزندمان هستیم، خوراک ذهنی وی را که در قالب محتواهایی که در معرض آن‌هاست زیر نظر بگیریم. 

پایان پیام/