خبرگزاری فارس - همدان: شخصیت بزرگی داشت، با شهدا بودن برایش آرام‌بخش بود، سال‌ها منتظر ۱۳ دی سال ۹۹ بود تا همراه شهدا تا عرش خداوند پرواز کند آخر دیگر روحش تاب بودن در زمین را نداشت.
به هر شهری می‌رفت باید کنار خانواده شهدا بود، شده بود پدر و یا عموی فرزندان شهدا، این افتخار از هر چیزی برایش ارزشمندتر بود، او نیست اما انگشترش دست هر فرزند شهیدی گواهی بر سرکشی مداومش است به خانواده‌های شهدا.
حاج قاسم در طول عمرش دو بار به همدان سفر کرده بود که هر دو بار به منزل چندین شهید رفته بود تا شریک سال‌ها دوری آنها از شهدا باشد و هر بار یکی از این شهدا منزل شهیدان حجازی بود تا دمی با پدرشان هم‌صحبت شود و از نزدیک با آنها مصاحبت داشته باشد.
سید محمدکاظم حجازی؛ برادر شهیدان سیدمحمدباقر و سیدجعفر حجازی که هنگام حضور سردار سلیمانی از منزل پدری با ایشان همراه بود، در گفت‌وگو با فارس اینگونه می‌گوید:
حاج قاسم، شخصیتی چندبعدی داشت، فارغ از اینکه یک فرمانده در تراز بین‌المللی و در حوزه نظامی بود و در بحران‌های بزرگ تصمیمات بزرگ و دقیق می‌گرفت و مقتدرانه آن حوزه را به سرانجام می‌رساند، در توجه به موضوعات فرهنگی و مسائل اجتماعی هم عملکرد متمایزی داشتند.
شهید سلیمانی ضمن توجه به خانواده‌های محروم، به کسانی که در حوزه مسائل فرهنگی به خصوص در حوزه دفاع مقدس نیاز به توجه داشتند، رسیدگی می‌کرد.
توجه ایشان به خانواده شهدا و فرزندان شهدا نیز جزو لاینفک زندگی‌شان بود و به عنوان یکی از محورهای برنامه‌های معمول و مستمر ایشان تبدیل شده بود به طوری که چه در زمانی که در ایران یا در عراق یا سوریه بودند این موضوع مورد توجه بود و فرزندان شهدا ایشان را به عنوان پدر می‌شناختند.
در سفری که سردار سلیمانی به همدان داشتند، نیز اقدام مشابهی متناسب با سفرهای دیگری که به استان‌های دیگر و سرکشی از خانواده داشتند، صورت گرفت که یکی از آنها منزل پدر بنده بود. در زمان حضور آنچه برای ایشان مهم بود، رابطه کاملا عاطفی با خانواده از جمله پدر و مادر شهید و ملاحظه به نقطه نظرات و نصایح آنها بود.
سردار در راستای التیام بخشی به فراقی که همیشه در خود بعد از دفاع مقدس از شهدا احساس می‌کرد برای وصال به شهدا دعا می‌کرد و این موضوع مهمترین جنبه حضور ایشان در خانواده شهدا بود.
شهید سلیمانی هیچگاه احساسی مبنی بر اینکه مسوول بلندپایه بودند، نداشت؛ هنگام حضور در کنار خانواده شهدا انسانی خاکی با ادبیاتی عاطفی و مهربان بود و بسیار صمیمی و خودمانی رفتار می‌کرد.
برای بنده که شاهد این نشست بودم، تحلیل این نکته مهم بود شخصیتی که در مهمترین نقطه کلان نظامی کشور بود و همواره باید مقتدرانه تصمیم بگیرد چطور در موضوع اجتماعی عاطفی ورود پیدا می‌کند و انگار عضوی از خانواده شهداست که این نشان از شخصیت چندبعدی و الگویی از حریت و آزادگی این فرد بود.
شهید سلیمانی هنگامی که در منزل پدرم حضور داشت با مشاهده یک گلدان گل طبیعی شروع به صحبت از خصوصیات دارویی و درمانی آن کرد؛ برای همه ما جالب بود که یک فرمانده بلندپایه لشکری در جای خود می‌داند چطور رفتار کند، با دنیایی از آرامش راجع به مسائل صحبت می‌کرد که این قلب آرام و مطمئن قطعا الهی و هدیه خداوند بود.
سردار کاملا در بین خانواده شهدا متواضعانه رفتار می‌کرد؛ حضور کنار خانواده شهدا برای شهید سلیمانی در اعلاترین حالت ممکن اتفاق می‌افتاد و از بودن با خانواده شهدا انرژی می‌گرفت.
انتهای پیام/۸۹۰۰۳
