به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری فارس، میترا علوی طلب، عضو هیئت علمی و استاد دانشگاه تهران و سوره درباره شرایط برگزاری تئاترهای دانشجویی در گفتوگو با برنامه «تماشاخانه» رادیو جوان گفت: ما مدام با تعطیلی اجراها و به تعویق افتادن جشنوارهها مواجه هستیم و ظاهراً الان شرایط مساعدی برای برگزاری کارهای دانشجویی فراهم نیست. تئاترهای دانشجویی میتواند بهترین تجربه تئاتری هر کسی باشد. من حتی به عنوان مخاطب، داور و معلم جشنوارهها همیشه بهترین تجربهها را از تئاترهای دانشجویی داشتهام.
علوی طلب ادامه داد: چراکه آنقدر خلاقانه، آزاد و پرشور اجرا و طراحی میشود که میتوان آن جادوی تئاتری را در کارهای دانشجویی دید. در تئاترهای دانشجویی خبری از خستگی و فشارهای روحی و روانی بیجهت نیست.
این عضو هیئت علمی در پاسخ به این سوال که سیاستها چقدر به دنبال جذب مخاطب هستند، افزود: تئاتر با مخاطب شکل میگیرد. تئاتری که مخاطب نداشته باشد، بیمعناست. به یاد دارم که تئاتری بود که فقط ما را برای داوری دعوت میکرد و خانوادههایشان هم برای تماشای تئاتر دعوت نبودند. به آنها گفتیم که چرا باید در خلوت رقابت داشته باشید. تئاتر با مخاطب معنا میگیرد. از خانوادههایتان دعوت کنید که به عنوان مخاطب حضور داشته باشند. پاسخ این اتفاق شکل گرفت و این گروه تئاتر همیشه مخاطب دارند.
وی در پاسخ به این سوال که چقدر دانشجویان به دنبال مخاطب عام هستند، توضیح داد: باید بررسی کرد. به هر حال، دانشجو دوست دارد مخاطب داشته باشد، کارش دیده شود و سالن پر داشته باشد. چه بهتر از این که همه اقشار، مخاطب تئاتر دانشجویی باشند.
*دانشجو در تئاتر افکار و دغدغههایش را منتقل میکند
علوی طلب با بیان اینکه از طریق تئاترهای دانشجویی میتوان به دغدغه، افکار و مسائل دانشجو پی برد، توضیح داد: دانشجو در تئاتر میتواند افکار و دغدغههایش را منتقل کند. ما باید کجا حرف دانشجو را بشنویم؟
این استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال که چه کار باید کرد که تئاتر هم مانند فیلمهای سینمایی پر فروش به همین سمت سوق پیدا کند، توضیح داد: لازم نیست حتماً این اتفاق بیفتد. تئاتر مخاطب خودش را دارد. نمیتوان گفت که باید همه مردم از کاری که جایزه گرفته، استقبال کنند. من ضرورتی نمیبینم که مردم از همه نمایشها دیدن کنند. بگذارید مردم انتخاب کنند و چه اشکالی دارد یک نمایش با ۱۰ تماشاگر روی صحنه برود و یک نمایش سالن را پر کند.
نسرین نکیسا در گفتوگو با برنامه «تماشاخانه» رادیو جوان درباره تئاتر «شراره» که اینروزها از تئاتر شهر تقدیم مخاطبان میشود، گفت: من این نقش را دوست داشتم. چند سال پیش آقای خاتمی، نویسنده و کارگردان اثر با من تماس گرفت و از من قول گرفت که در این نمایش حضور داشته باشم.
نکیسا ادامه داد: امسال در شرایطی «شراره» را شروع کردند که من در بستر بودم و نتوانستم حضور پیدا کنم. کار با گروه دیگر شروع شد ولی گویا قسمت بود که من در این اثر حضور داشته باشم. چون کار طولانی شده بود و بازیگری که به جای من بازی میکرد، نتوانسته بود در تهران بماند و خوشبختانه قرعه حضور در «شراره» به نام من افتاد.
*«شراره» روایتگر عاشقانگیهایی در اوایل جنگ
این بازیگر تئاتر درباره داستان «شراره» توضیح داد: «شراره» روایتگر زنی است که عاشقانگیهایش را از اوایل جنگ که نقطه آغازین عشقاش با همسرش بوده و دو ماه بیشتر باهم زندگی نکردند، در این نمایش به اجرا در میآید. کار خیلی حسی است و دیالوگها ملموس و رئالیستی است. به همین دلیل، این اثر به دل مخاطب مینشیند. از آنجایی که تئاتر در این یکی دو ماه اخیر، از نظر مخاطب پر رونق نبوده ولی «شراره» توانسته جایش را در دل مخاطب باز کند.
وی در پاسخ به این سوال که با تخیل، صحنه و موسیقی یک جمله برایمان بسازید، گفت: روی صحنه تخیل کردم، با سازم موسیقی مینوازم و دیگران با من همراه شدند و این احساس چه زیباست.
پایان پیام/