کارآفرینی با سرمایه ۲۵ هزار تومانی/صادرات به ۴ کشور دنیا

به گزارش خبرگزاری فارس از مازندران، روایت زندگی هنرمندان و رمز و راز موفقیت‌شان آن هم از نوع کارآفرین، جذابیت خاص خود را دارد، آنان که عشق و علاقه‌شان در تاروپود هنر دمیده شده و هر اتفاق یا مشکلی سر راه‌شان هم بوده اما نتوانسته آنان را از مسیر هدف‌شان دور کند.

روایت ما زمانی شیرین‌تر می‌شود که عشق به کار و تولید موجب می‌شود در مسیر توسعه هنری گام بردارند که خود با هنر دستان به آن جان داده‌اند.

قصه‌‌ اثر هنرمندانه‌اش با نقش و نگارهای زیبا که با نگاه کردن در آن می‌توان ذره ذره عشق را در آن لمس کرد و قصه دل خالقش را خواند؛ طوری‌که رنگ ها و نقش‌ها می‌خواهند قصه خود را روایت کنند، خواندنی و تاثیرگذار است.

در این گزارش به سراغ بانویی رفتیم که تا خود را شناخته مشغول هنر بوده، از وقتی کودک ۷ ساله‌ای بوده کار بافتن را آغاز کرده و بعد از ازدواج و باوجود داشتن کودک هم کارگاهی راه‌اندازی می‌کند و توانست افراد دیگر را پای کار بیاورد و هم مشغول آموزش شود و با آموزش هم توانست زمینه اشتغال سایر افراد را فراهم کند، به‌طوری‌که شاگردان‌شان هم برای توانستند شغلی دست و پا کنند.

* از ۷سالگی می‌بافتم

فاطمه قاسمی بانوی ۴۹ ساله هنرمند صنایع‌دستی در حوزه گلیم‌بافی که علاوه بر اینکه خود گلیم‌های زیبا می‌بافد بلکه توانسته هم کارگاه راه‌اندازی کند و هم به‌‌عنوان مربی حتی به دل روستاهای محروم می‌رود تا تا مردم بتوانند در کنار آشنایی با این هنر، درآمدی دست و پا کنند، در گفت‌وگو با فارس می‌گوید: از بچگی وقتی ۷ سالم بود هر روز می‌دیدم مادرم دارد کار می‌کند و همین باعث شد من هم به این هنر علاقه‌مند شوم.

*آرزوهای زیادی در سر داشتم

دوران بچگی‌ام با کار کردن کنار مادرم سپری شد تا اینکه ازدواج کردم، ۳۰ سال پیش بود و از همان سال فضای دیگری برای کارم رقم خورد.

این بانوی هنرمند اضافه می‌کند: زمان‌های بیکاری کار می‌کردم و وقتی همسایه‌ها از هنرم باخبر شدند و به من سفارش می‌دادند من هم تولید می‌کردم ولی همه اینها در حد محدود بود اما از آنجا که آرزوهای زیادی در سر داشتم همین موضوع موجب شد کارگاه تولید گلیج را راه‌اندازی کنم.

*راه‌اندازی کارگاه به من انرژی داد

راه‌اندازی کارگاه انرژی‌ام را برای ادامه کار بیشتر کرد باوجود اینکه ساعت‌های کار کردنم بیشتر شد، اما خستگی برایم معنایی نداشت.

*غرق در کار و زندگی شدم

قاسمی یادآور می‌شود: ۳۰ سال پیش را فراموش نمی‌کنم، آن روزها حسابی سرم شلوغ بود در کنار اینکه دخترم کوچک بود اما برای آموزش‌ هم می‌رفتم در کنارش در نمایشگاه‌ها هم حضور می‌یافتم و همین زمینه آرامش بیشترم را فراهم می‌کرد، به‌طوری‌که غرق در کار و زندگی بودم.

روند کارم روبه جلو بود و علاوه بر گلیم، جاجیم، عروسک‌بافی، بافت دارهای سنتی و سایر را نیز آموزش می‌دادم.

این بانوی هنرمند تصریح می‌کند: اکنون جدا از اینکه خودم و دخترانم کنارم کار می‌کنند زمینه اشتغال ۳۰ نفر از خانم‌ها را فراهم کردم که مواد اولیه و طرح را در اختیارشان قرار می‌دهم و بعد از بافت تحویل می‌دهند و حقوق خود را دریافت می‌کنند.

* هرگز نگفتم بافندگان، نبافید/ صادرات به ۴ کشور دنیا

خدا را شکر بازارم را پیدا کردم حتی در زمان کرونا که بسیاری از کسب و کارها متضرر شدند اما برای من این اتفاق نیفتاد، نشد که بافنده‌هایم بگویم نبافید، با وجود بازار داخلی صادرات به کشورهای عمان، اکراین، ترکیه و استرالیا نیز صورت می‌گیرد.

* اجازه نمی‌دهم بافندگان نگران فروش شوند

قاسمی بیان می‌کند: البته من هم نمی‌گذارم بافندگانم نگران فروش شوند به همین دلیل مسؤولیت فروش با من است یادم هست روزهای نخستی که بعد از ازدواج کارم را شروع کردم و هنوز کارگاه راه نیفتاده بود، نخ کیلویی ۱۰۰ تومان بود و من با سرمایه ۲۵ هزار تومانی کارم را شروع کردم.

هیچ‌گاه دوست ندارم بافندگان و هنرمندان دنبال مشتری بروند، چرا که ارزش و احترام هنرمند بالا است به همین دلیل دوست ندارم هنرمندی دست‌فروشی کند حتی دست فروشانی را که در کنار خیابان می‌فروشند به آنان می‌گویم بیایند کنارم کار کنید الان هم چند نفری از افرادی که دست‌فروشی می‌کردند، کنارم کار می‌کنند.

*دنبال طرح‌های جدید برای بافت هستم

وی یادآور می‌شود: در کنار اینکه از بافتن لذت می‌برم، بیشتر کار آموزش را دوست دارم؛ چرا که این روزها هم به‌دلیل بیماری در کارگاه هستم درست است نمی‌توانم ببافم، اما دنبال طرح جدید برای بافت هستم و همچنین در زمینه آموزش هم فعال هستم.

در کنار برای آموزش‌ به روستاهای دورافتاده می‌روم و در آنجا طرح‌های قدیمی نیز نظرم را جلب می‌کند و به همین دلیل با طراحی همین طرح‌های قدیمی نمی‌گذارم فراموش شوند.

*هنر؛ بهترین ابزار آرامش و دارو

این هنرمند خاطر نشان می‌کند: باید بدانیم بیشترین آرامش و دارو همین هنر است که با رنگ‌بندی روحیه می‌گیرد؛ چرا که وقتی کالایی درست می‌کنیم، انگار چیزی خلق کردیم که  با آن آرامش می‌گیرم.

* ثانیه‌هایم یا با بافتن یا با فکر به آن سپری می‌شود

با اینکه عشقش به هنر را می‌بینم، می‌بینم چگونه با تاروپود هنرش خو می‌گیرد اما سوالی را از او می‌پرسم که جوابش را می‌دانم و در پاسخ می‌گوید: بهترین لحظات آرامشم در زمان کارم است همیشه  لحظه لحظه، ثانیه‌ها یا با بافتن و یا با فکر به بافتن خلاصه می‌شود.

* اشتغال برای ۵۰ نفر دیگر درصورت راه‌اندازی کارگاه جدید

قاسمی ادامه می‌دهد: مثل همه انسان‌ها آرزوهایی در سر دارم که به آن نرسیدم و برای رسیدن به آن تا آخرین لحظه‌ای که جان در بدن دارم تلاش می‌کنم،  بزرگ‌ترین آرزویم این است که کارگاهی راه‌اندازی کنم که یک قسمت آن فروشگاه باشد در این صورت می‌توانم ۵۰ نفر اشتغال‌زایی جدید ایجاد کنم،  چون بازارم را پیدا کردم و خدا را شکر می‌کنم.

بدون اینکه تسهیلاتی بگیرم در تمام این سال‌ها در مقابل سختی‌ها و چالش‌ها مقاومت کردم؛ چون جدا از اینکه درآمد کار برایم مهم بود علاقه شدیدی هم به داشتم، البته اگر فرد به دلیل درآمد در کاری باشد نمی‌تواند آنگونه که باید، موفق باشد.

* پرک دوچرخه میل بافتنی‌ام بود

این هنرمند گریزی به گذشته‌های دورش می‌زند و حیفش می‌آید از گذشته‌اش کلمه‌ای بر زبان نیاورد، و اینگونه ادامه می‌دهد: یاد هفت سالگی‌ام می‌افتم آن زمان همیشه مادرم مشغول بافتن بود و من هم دوست داشتم ببافم ولی امکانات مثل الان نبود،باوجود این همه علاقه حتی میل بافتنی نداشتم روزها می‌گذشت و من در حسرت بافتن بودم تا یک روز فکری به سرم ذهنم رسید و پرک دوچرخه را در آوردم و با آن بافتم.

*ضرورت تمرکز روی کار

تجربه من نشان داده هنرمندان باید به فکر پیشرفت در هنرش باشد و همیشه به هنرش فکر کند و واقعا روی کار تمرکز کند در این صورت محال است موفق نشود.

قاسمی اظهار می‌کند: در کنارم با مسائلی روبه‌رو شدم که دوست دارم راجع به آن صحبت کنم، کنارم بچه‌های ۱۲ یا ۱۳ ساله کار می‌کنند که وقتی کارها را از آنان تحویل می‌گیرم، از هنرشان لذت می‌برم و به نظرم خیلی هم دارند خوب کار می‌کند و از این بابت خدا را شکر می‌کنم که زمینه کار کردن این افراد را فراهم کردم.

* «گلیج» بهشهر در مرحله ثبت ملی/ مقدمات کار انجام شد

مهدی ایزدی معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان مازندران در این‌باره در گفت‌وگو با فارس، اظهار کرد: در راستای ثبت ملی گلیج در شهرستان بهشهر پیگیری‌های لازم صورت گرفت.

وی با اشاره به اینکه هنرمندان این شاخه از صنایع دستی را احصا کردیم، افزود: مقدمات اولیه کار برای ثبت ملی گلیج بهشهر انجام شده است.

معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان مازندران با اشاره به فراوانی این هنر در شهرستان بهشهر، گفت: امیدواریم شاهد رونق این رشته و بهبود وضعیت هنرمندان باشیم.

انتهای پیام/۸۶۰۳۴/ج