خبرگزاری فارس از شیراز؛ سمیه انصاریفرد: پیکر شهدا روی دست میرود و دستها با دلها همنوا شدند. همه آمدند برای وداع.
حتی آنها که جوی روان خون، حوالی ضریح مقدس را ندیدند. حتی آنها که ضجه مادر را در فراق کودک شهیدش نشنیدند. آنها که ضریح گلگون را به چشم ندیدند اما از چشمها، خون گریه کردند برای این جنایت سبعانه.
همه برای وداع حضور یافتند. وداع با عزیزانی که "فای ذنبٍ قتلت" شدند.
اما وقتی از احوال تبار درد جویا شویم، استوارتر از همیشه هستند و هیچ چیز قامتشان را خم نکرده است. نه اغتشاش، نه ترور، نه قتل عام و نه هیچ از جنایاتی که دشمنان اسلام و انقلاب در این چهار دهه بر مردم روا داشتهاند.
ما را از گلوله نترسانید
همه حضور یافتهاند تا به بدخواهان بفهمانند "ما ملت شهادتیم" ما را از گلوله نترسانید. از تهدیدهای توخالی و پوشالی بیم ندهید. ما را واهمهای نیست.
جمعیت رود روانی شده که میرود و میخروشد. دل به دست باد میدهم تا هراس سایهها را محو کند. جای جای این جمع خروشان، اتفاقهای کم نظیری است که کمتر در جای دیگر می توان آنها را دید. در هیچ کجای دنیا -بیتعارف و شعار- مردمی این گونه قدردان و همراه نمیتوان یافت.
مردمی که دلشان برای هم میتپد و امروز آمدهاند بگویند اگر چه دلتنگیم و بیقرار اما هنوز پای آرمانهای انقلاب پایدار هستیم.
جمعیتی حدود 100 هزار نفر، پیکرهای شهدا را مشایعت میکنند. خیابانهای مسیر تشییع و 2 میدان امام حسین و شهدا، مملو از جمعیت است.
تجدید پیمان مردم انقلابی شیراز با آرمانهای ایثار و شهادت، بار دیگر جلوهگر شده و حاضران در مراسم خروشان به سمت میعادگاه عاشقی و محل تدفین شهدا -حرم سوم اهل بیت- در حرکت هستند.
چشمها، واقعه را روایت میکنند
دستانش، معصومیت را معنا می کند و گوشه چادر مادرش را محکم گرفته که در ازدحام جمعیت، گم نشود.
خردسال است اما با آن نگاه شیرین و چشمان نمکین، حرفها با خود دارد. اشاره میکند به عکس شهدای دانشآموز. سه شهید از شهدای حرم و حکایتهایی که بر دل مادرشان رفته است.
گوشه دیگر زن جوانی که با ویلچر در مراسم تشییع حضور یافته، به سختی مسیر خود را در جمعیت می یابد. دلش قصهها دارد از تلاطم آفتاب درخشانی که بر جمعیت و پیکر شهدا می تابد. او خود، عضوی از خانواده شهدای حادثه تروریستی حرم است.
زنی سالخورده عکس شهیدش را در دست گرفته و فریاد میزند: "قسم به خون شهیدم هیات من الذله" و شهیدش از شهدای عملیات کربلای پنج است. مادری دلسوخته اما مقتدر که با وجود کهولت سن، قامت راست کرده برای مبارزه با شرارت و ناپاکی.
حضور جوانان و نوجوانان در تشییع شهدای حرم قابل ملاحظه است. نسلی که از جماعت برانداز هر که رسید، سعی در گمراه کردن افکارش نسبت به انقلاب و جهاد داشته اما در چنین موقعیتهایی میبینند که آب در هاون کوبیدهاند.
تصاویر، پلاکاردها، پرچمها، در کنار تابوتها در حرکتند و مسیر میدان امام حسین تا میدان شهدا و از آنجا به سمت حرم شاهچراغ(ع) رنگ و رویی حماسی به خود گرفته است. حماسهای از جنس حضوری 100 هزار نفری که طول و عرض خیابانها را مسدود کرده است.
و همه این نوا را در دل یا بر زبان دارند:
به دست غیر مبادا امیدواری ما
نیامده است به جز ما کسی به یاری ما
به رنج راه بیاویز تا بیاموزیم
به مشق آبله اسرار پایداری ما
مدام داغ جوان دیده ایم و در تشییع
ندیده است کسی اشک سوگواری ما
به سر بلندی سرویم و استواری کوه
به رودهای جهان رفته بی قراری ما
نمانده جای شکایت که در پی هر زخم
بلندتر شده طومار بردباری ما
پایان پیام/