به گزارش خبرنگار موسیقی خبرگزاری فارس، ابراهیم قنبری مهر سازنده سرشناس سازهای موسیقی و از شاگردان استاد ابوالحسن صبا صبح امروز ۲۱ مرداد ماه درگذشت.
خبر درگذشت این سازنده سرشناس ساز توسط حسین بهروزی‌نیا نوازنده عود تایید شده است.
ابراهیم قنبری‌مهر، در مردادماه ۱۳۰۷ در تهران متولد شد. در شش‌سالگی پدرش را از دست داد. پس از تحصیل تا پنجم ابتدایی برای امرار معاش به کارهای مختلفی از جمله نجاری روی آورد. با توجه به علاقه‌ای که به موسیقی داشت، پس از چند سال و زمانی که امکانات فراهم شد، تصمیم گرفت تا برای یادگیری موسیقی و نوازندگی ویلن نزد ابوالحسن صبا برود.
مرحوم ابوالحسن صبا استاد و مشوق قنبری‌مهر
پس از گذراندن یک دوره نت‌نویسی و آشنایی با گام‌های موسیقی ایرانی و غربی و یادگیری نوازندگی، صبا پیشنهاد ساخت ویلن را به وی می‌دهد و او را به سورن آراکلیان معرفی می‌کند تا از اطلاعات و مطالعات نظری وی آگاه شود. وی با استفاده از راهنمایی‌های ابوالحسن صبا و سورن آراکلیان به ساخت ویلن پرداخت. او در سال ۱۳۳۴ کارگاه سازسازی وزارت فرهنگ و هنر را تاُسیس کرد.
ابراهیم قنبری‌مهر، در سال ۱۳۳۹ از سوی اداره هنرهای زیبا، جهت کارآموزی در کارگاه اتی ین واتلو که در پاریس قرار داشت به فرانسه اعزام شد. او به دلیل مهارت و تجربهٔ فراوان، مستقیماً به دورهٔ مخصوص تعمیرات که مربوط به دورهٔ عالی است، راه یافت.
فعالیت و کار استاد قنبری‌مهر با عشق ادامه می‌یابد. در همین سال‌ها آقای سرژ خوتسیف که رهبر ارکستر سمفونیک و نوازنده چیره دست ویلن و استاد کنسرواتور موسیقی تهران بود، با ساز ساخت استاد قنبری می نوازد و آن را به لحاظ کیفی تایید می‌کند و سفارش یک ساز به او می‌دهد. در همه این مراحل سایه استاد صبا همچون یک پدر، استاد، دوست، راهنما و حامی بر سر استاد قنبری بود. در سال ۱۳۳۶ استاد صبا دار فانی را وداع می گوید. این شاید بزرگترین ضایعه زندگی هنری و عاطفی استاد قنبری بود.
بنا به پیشنهاد آقای سرژ خوستیف و موافقت آقای پهلبد در سال ۱۳۳۹، برای طی یک دوره تکمیلی ویلن سازی به پاریس و کارگاه آقای اتین وات لو می‌رود. کارگاه اتین وات لو از مراکز بین‌المللی تعمیر سازهای گران قیمت و محل آمد و شد ویلنیست‌های بزرگ جهان است. این کارگاه همه ساله تعداد انگشت شماری کارآموز برای طی دوره تکمیلی می‌پذیرفت.
استاد قنبری مهر در کارگاه وات لو – پاریس
از مدتی کار در آنجا به او پیشنهاد می‌شود که با گرفتن حقوق ماهیانه برای همیشه در کارگاه وات لو بماند، ولی او نمی‌پذیرد. با انس و الفتی که بین اعضای کارگاه و استاد قنبری به وجود می‌آید او این امکان را پیدا می‌کند که ساز خود را به ویلینست‌های طراز اول جهان که برای تعمیر و رگلاژ می‌آمدند ارائه دهد و نظر آنها را جویا شود.
داوید اوستراخ از بزرگترین ویلنیست‌های جهان و یادداشتی که در ستایش استاد قنبری‌مهر نوشته
اکثر اساتید، کار استاد قنبری را می‌ستایند و طی یادداشت‌هایی نظرات مثبت خود را ابراز می‌دارند. مرحوم داوید اوستراخ که در آن زمان از مشهورترین نوازندگان ویلن جهان بود طی یادداشتی برای استاد قنبری کار وی را ستود که این یادداشت هنوز موجود است.
از ۱۳۴۰ تا امروز
در سال ۱۳۴۰ ویلوینست مشهور بریتانیایی «منوهین» به ایران می‌آید. منوهین در بازدیدی که از نمایشگاه سازهای ساخت کارگاه ساز سازی استاد قنبری دارند، در غرفه با دیدن ویلن‌ها با شیفتگی می‌ایستد و تقاضای آرشه می‌کند.
عکس دیدار «منوهین» موسیقیدان بریتانیایی، برجسته‌ترین نوازنده ویلن جهان در قرن بیستم از کارگاه استاد قنبری‌مهر
با ویلن‌های ساخت استاد قنبری می‌نوازد و با ابراز احساسات، تمایل خود را برای خرید ویلن و ویلن آلتو ابراز می‌دارد. این دو ساز از طریق وزارت فرهنگ و هنر در اختیار ایشان قرار می‌گیرد.
استاد قنبری مهر در سال ۱۳۵۷ بازنشته می‌شود و در کارگاه خصوصی خود در منزل شخصی به ادامه فعالیت خود می‌پردازد.
بازنگری در سازهای محلی و احیای ساز باستانی «کرمیل» از دیگر اقدامات مهم استاد قنبری مهر
ابراهیم قنبری‌مهر در سازهای ایرانی تغییراتی ایجاد کرد تا مشکلات این سازها را کمتر یا برطرف کند. از جملهٔ این فعالیت‌ها می‌توان به تنظیم فاصلهٔ گوشی، ثابت کردن خرک سه‌تار، تثبیت پرده‌های تار و سه‌تار با فلز، تغییر سرپنجهٔ تار و سه‌تار به قالب گیتار، ایجاد شیار در اطراف دهانهٔ کاسه و نقاره تار، طراحی ساز کروماتیک سنتور، تغییرات در سازهای قانون و کمانچه اشاره کرد.
انتهای پیام/
