به گزارش خبرگزاری فارس از قم، شهید ابوالفضل سعادتخانی فرزند محمدسلطان در تاریخ 21 دیماه ۱۳۴۳ در محله خاکفرج قم، دیده به جهان گشود. این شهید، در تاریخ بیست و چهارم مردادماه ۱۳۶۴ در عملیات ظفرمندانه عاشورا در منطقه چنگوله بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و پیکر مطهرش در گلزار شهدای علیبنجعفر(ع) قم آرام گرفت. در ادامه وصیت نامه این شهید والامقام را میخوانید.
بسماللهالرحمنالرحیم
قال علی(ع): برانگیختن مردم، براى پیکار با شرکشان است.
به خدایم سوگند من در پیکار آنان که با حق و عدالت به ستیزگى مىپردازند و هرج و مرج و آشوب به را ه مىاندازند نوش و سازش روا نمىدارم. ای بندگان خدا از خدا نپرهیزید و به او رو بیاورید و به راهى که پیش پایتان گذاشته بروید و به آنچه فرموده است رفتار کنید. على ضامن پیروزى شماست دیر یا زود آن را خواهید یافت.
جهاد در راه خدا؟ جهاد یکى از درهاى بهشت است که خدا آن را به روى دوستداران خود مىگشاید. جهاد پایه دیندارى و مایه پرهیزگارى و دژ جاویدان و نشانه ایمان است. هرکس از آن روى برگرداند ایزد جامه خوارى برتن او بپوشاند و به بلا دچارش سازد و به سستى و خواری مبتلا شود. به روى چشم و دلش پرده حرمان بکشد تا دیگر در جهان مزه خوشى نچشد، همواره از این و آن فحش و تو سرى بخورد و تا جان دارد از زورگویى و ستم دژخیمان رنج ببرد.
یتیمان را هیچگاه فراموش نکنید و پیوسته در صدد اطعام آنان برآیید، حرمت همسایگانتان را نگهدارید زیرا توصیهشده پیامبرتان هستند.
قرآن را در گوشه و کنار ننهید و به دیگران فرصت ندهید که در اجراى دستورهاى آن برشما پیشى بگیرند. از نماز غفلت نکنید که نماز ستون دینتان است. خانه خدایتان را از یاد نبرید و تا زندهاید آن را خالى نگذارید. از جهاد در راه خدا که باید یکیک شما براى پیشبرد آیین پاک او از جان و مال و زبان خود ایثار کنید، دریغ نورزید.
خاک و کشور عزیز اسلامى ما از هر طرف مورد هجوم مزدوران و جیرهخواران شرق و غرب گرفته است. اینجانب براى لبیک گفتن به «هل من ناصر ینصرنی» امام مىروم به جبهههاى حق علیه باطل و تا بانگ لاالهالاالله در جهان طنین نیفکند، از پای نخواهم نشست.
امت شهیدپرور ایران، بدانید زمانى انقلاب ما شکست بردار خواهدبود که روحانیت در صحنه نباشد؛ مبادا از روحانیت دست کشیده و به دنبال بنىصدرها بروید و فریب جوسازیهاى آن ها را بخورید. همیشه هرچه امام مىگوید عمل کنید که با عمل کردن شما مشت محکمى بر دهان آمریکاى جهانخوار و ایادیش زده می شود.
همیشه دعایتان این باشد که خدا عمر امام ما را طولانى بگرداند. این امام است که مىفرماید: با اتحاد مردم و روحانیت کارهاى بسیار مثبت انجام مىگیرد. کسانی که با روحانیت مخالفند در صددند تا نقطه ضعفى پیداکنند. هرکجا دست هایى را یافتند که مىخواهند بین خود روحانیون و روحانیت و مردم اختلاف ایجاد نماید، جلویش بایستند.
چند کلمه با پدران و مادران، مگر امام حسین(ع) نبود که با آن همه دشمن دین خدا با آن همه کفر مىجنگید و آیا مگر حسین(ع) نبود که جان داد، خون داد، فرزند داد، همه در راه خدا بود، همه فىسبیلالله بود، آیا حسین(ع) فرزندان و اهل بیت خود را دوست نداشت؟ بلى دوست داشت حتى از مابیشتر؛ مىدانید چرا بیشتر دوست داشت؟ براى این که ایمانى قوىتر داشت، پس ما باید رهروى راه حسین(ع) و شهداى راه خدا باشیم. والسلام
در وصیت نامه کوتاه دیگری از شهید ابوالفضل سعادتخانی می خوانید:
ولاتحسبنالذین قتلوافىسبیلالله امواتا بل احیاءعندربهم یرزقون «آل عمران 169»
اینجانب ابوالفضل سعادت خانى وصیت مىنمایم، حال که کشورعزیزمان از هرطرف مورد هجوم دشمنان اسلام و بشریت قرار گرفته اینجانب در خانه نشستن را ننگ مىدانم و مىروم به سوى جبهه جنگ حق علیه باطل تا شاید با خون ناچیز من درخت اسلام بارورتر شود.
از پدر گرامى و مادر مهربان خود مىخواهم که بعد از شهید شدن من دنبال جنازه من گریه نکنند و لباس سیاه نپوشند که گریه کردن شما باعث شادى دشمنان اسلام و امام میگردد و براى اینجانب سه سال نماز و روزه بهجا آورید و مرا در شاهزاده طیب وطاهر دفن نمایید.
هرگونه ناراحتى از دست این جانب دارید امیدوارم به بزرگى خود ببخشید وکتاب هاى مرا وقف مسجد محل نمایید. نابود باد دست منافقین جنایت کار، بر قرار باد پرچم عدل لاالهالاالله بهرهبرى روحالله.
انتهای پیام / 78032