به گزارش خبرگزاری فارس از کرمانشاه، پدیده کودکان کار و خیابانی یکی از معضلات مهم اجتماعی است که گریبانگیر اکثر شهرهای بزرگ در جهان است.
محال است در خیابانهای شلوغ شهر کرمانشاه پشت چراغ قرمز چشمت به کودک کاری نیفتد که به اصرار میخواهد شیشه ماشین را تمیز کند یا در حال فروختن دستمال کاغذی، خوراکی و ...باشد. بازی کودکانه این آیندهسازان پشت چراغ قرمز در سبقت گرفتن از هم برای کسب درآمد خلاصه شده است.
آنگونه که بهزیستی برآورد کرده است، ۸۰۰ تا یکهزار کودککار در سطح استان داریم که کار آنها در سه گروه دائم، فصلی و کارگاهی خلاصه میشود.
برخی از این کودکان بهصورت دائم در طول سال فعالیت دارند و برخی تنها برای تامین مخارج تحصیل در فصل بهار و تابستان عموما فعالیت دارند و در این بین تعدادی از کودکان نیز در کارگاهها فعالیت دارند که طبق پیشبینی این اداره کل حدود ۵۰۰ کودک از این تعداد بصورت دائم مشغول به کار هستند.
طبق گفته مدیرکل بهزیستی استان، ۳۶۰ کودک کار و خیابان در مراکز آموزشی و حمایتی کودک و خانواده و مرکز کودکان خیابانی پرونده دارند.
یک مرکز شبانهروزی کودکان کار خیابانی و ۲ مرکز روزانه غیردولتی در استان فعال است که با دستور قضایی این کودکان به این مراکز ارجاع داده میشوند.
دوره نگهداری کودکان در مراکز شبانه روزی ۲۱ روزه بوده، البته تا سه دوره قابل تمدید است. در مراکز شبانهروزی علاوه بر نگهداری از کودکان خدمات آموزشی، روانشناسی و مددکاری و در مراکز روزانه تمامی خدمات به غیر از نگهداری از آنها ارائه میشود.
تمامی خدماتی که به کودکان ارائه شده در راستای توانمندسازی خانوادهها به پدر و مادر این کودکان است، اما حقیقت امر این است که جذابیت و درآمد شغلهایکاذب خیلی بیشتر از توانمندیهایی است که بهزیستی ایجاد میکند، بنابراین اکثر این کودکان پس از ساماندهی مجدد به چرخه کار برمیگردند و این چرخ مدام تکرار میشود.
البته نباید تأثیر دورههای توانمندسازی برای کودکان کار را نادیده گرفت، شرکت در این دورهها موجب میشود حتی اگر دوباره این کودکان به چرخه کار برگردند با آسیبهای کمتری نسبت به سایر کودکان مواجه شوند، چرا که مهارتهای نه گفتن به آنها آموزش داده شده و این کودکان به خوبی با آسیبهای اجتماعی و راههای پیشگیری و محافظت از آن آشنا میشوند.
بهار سلطانی کارشناس مسؤول دفتر آسیبدیدگان اجتماعی ادارهکل بهزیستی استان کرمانشاه در این خصوص؛ برخورد و رفتار صحیح مردم استان با این پدیده ناخوشایند را حائز اهمیت دانست.
وی ادامه داد: به هر فرد زیر ۱۸ سال کودک میگویم که مهمترین سرمایههای انسانی در آتیه مملکت همین کودکان هستند که نیاز به تحصیل، آموزش، بهداشت و دریافت هویت اجتماعی دارند؛ اما متأسفانه مشاهده میشود به دلایلی که مهمترین آن فقر، نیاز اقتصادی بی سرپرستی، بد سرپرست داشتن، مجبور هستند در کوچه و خیابان کودکی خود را بفروشند.
مسؤول دفتر آسیبدیدگان اجتماعی ادارهکل بهزیستی استان کرمانشاه تصریح کرد: باید فکر کنیم که این کودکان در قبال گذراندن ساعتهای طولانی حضور در خیابان که آنها را از تحصیل که حق طبیعی آنهاست محروم میکند؛ چه چیزی را به دست میآورند. هویت و شخصیت اجتماعی این کودکان با اسکناسهای چروکیدهای که از دست هموطنان میگیرند، معاوضه میشود.
وی اضافه کرد: پدیده کودکان کار رابطه مستقیم با مفاهیم اقتصاد و زیرساختهای اقتصادی جامعه دارد. این پدیده تنها مربوط به کشور و یا استان ما نیست در تمام دنیا وجود دارد.
سلطانی یادآور شد: چیزی که تعداد کودکان کار را در استان افزایش میدهد دو عامل مهم است یکی فرهنگ کار کردن پسران است که باید حتما در اقتصاد خانواده نقش داشته باشند، البته این فرهنگ بدی نیست ولی باید در سن و شرایط مناسب خود صورت گیرد و دیگری برخورد نادرست عمومی با این پدیده است شاید امروزه بیشترین تعداد کودکان کار در سرچهارراهها، مناطق پرتردد و تا حدودی مرفه شهر هستند که کار اصلی آنها شیشهشویی و پاک کردن شیشه ماشین است و با ترحم نادرست ما، این کودکان از همین کار ساده درآمدی دارند که تقویت کننده ادامه فعالیت برای روزهای بعد میشود.
وی افزود: وقتی ما در قبال کاری که کودک انجام میدهد، به او پول میدهیم در واقع مهر تأییدی بر رفتار این کودک میزنیم. منکر حمایت و مشارکت عموم مردم نیستیم ولی این حمایتها باید به دستگاههای حمایتی مانند سازمان بهزیستی، کمیته امداد و سمنهای مورد تأیید ارائه شود تا آنها بتوانند به کودکان کار پول دهند.
وی در پایان، گفت: به هر حال برای رفع معضل این کودکان باید همه دستگاههای بازرسی و نظارتی پای کار بیایند و در کنار آن برخورد مردم هم با این کودکان باید محترمانه باشد، آنها را تحقیر نکنند. بهتر است با مشارکت و گرفتن بیوگرافی کودک آنها را به نهادهای حمایتی معرفی کنیم تا به حفظ شخصیت کودک کمک کرده و بخشی از مشکل این کودکان رفع شود.
انتهای پیام/پ