کودک‌آزاری سایبری

مهدی علی‌پور

زمان قدیم بیشتر کودک آزاری ها از نوع کودک آزاری جسمی و تنبیه بدنی بود، ولی امروز با گسترش فناوری، کودکان بیشتر در معرض آسیب های روحی و روانی قرار می گیرند.

از سوی دیگر هم فضای سایبری بدون کنترل و به راحتی در اختیار کودکان و نوجوانان گذاشته می شود و این مسأله هم می تواند یک نوع کودک آزاری ناخواسته باشد.

ما به عنوان والد و مربی می بایست ضمن داشتن دانش و آگاهی لازم از فضای مجازی، سواد رسانه ای خود را نسبت به مسائل و تهدیدات کودکان بالا ببریم زیرا به روز نبودن والدین و مربیان نسبت به چالش های عصر فناوری، مضرات جبران ناپذیری برای کودکان دارد.

خانواده هایی که نه به سن و نه به روحیات فرزندانشان توجه نمی کنند و به راحتی و بدون کنترل های لازم، گوشی های هوشمند را در اختیار کودکان می گذارند، این نوع خانواده ها از اثرات سوء فضای مجازی خبر ندارند و همین امر موجب می شود فرزندشان به انواع و اقسام سایت ها و کانال ها بروند و در آنجا در معرض محتوای نامناسب قرار گیرند. بنابراین والدین و مربیان قبل از همه باید فرهنگ استفاده از گوشی هوشمند و فضای مجازی را به بچه ها و حتی نوجوانان و جوانان متذکر شوند.

نکته دیگر این است که والدین و مربیان به راحتی هر مطلب و فیلمی را که مناسب سن کودکان و نوجوانان نیست، به آنان نمایش ندهند. نمایش فیلم هایی که مناسب بچه ها نیست، ممکن است کودکان را به دیدن مطلب یا فیلمی که برای بزرگسالان جذابیت دارد ولی به هیچ عنوان مناسب کودکان نیست، ترغیب کند.

در آخر این را هم متذکر شویم که اگر والدین و مربیان از فضای مجازی و رسانه ای به نحو مطلوب بهره‌مند شوند و وقت ارزشمند خود را صرف گوشی های هوشمند نکنند، کودکان نیز با الگوگیری از آنان سعی خواهند کرد زندگی بهتری را برای آینده خود رقم بزنند.

انتهای پیام/

از شما صاحبنظر گرامی در حوزه تعلیم و تربیت هم دعوت می کنیم، از نویسندگان، ممیزان و اعضای هیئت تحریریه پنجره تربیت باشید. برای ارسال مطالب و عضویت در هیئت تحریریه، از طریق ایمیل FarsPanjarehTarbiat@gmail.com مکاتبه فرمائید.