آزادی زندانی با هزار تومان/ درهایی که با اذان باز می‌شوند

خبرگزاری فارس-همدان، سولماز عنایتی: شب که از ستاره گذشت لحظه‌ها کند شدند پاورچین و نم‌نم دور دوار ساعت چوبی کنج طاقچه را تیک تاک می‌کردند و جانم را به لب می‌رساندند، غائله چشم‌انتظاری و عشوه‌گری عقربه‌ها است دیگر حالا به جان من افتاده و پی چشمانم را یک شبه آب کرده است.

گهگاه قدم زدم و این پا و آن پا کردم، چند کاسه لعابی آب خوردم حتی چند ورق کتاب کهنه پوست از گوشت جدا شده را خواندم تا اینکه انتظار به سر شد و وقت سحر، موذن مسجد محل ندا برآورد و اذان گفت.

«الله اکبر» آخر را که شنیدم؛ تاپ تاپ قبلم بالا گرفت چنان نبضم تند می‌زد که گویی در جدالی بی‌سابقه ایام به کامم شده و من میان این هم شوق و اشتیاق هاج و واج ماندم تا اینکه صدای دل خوش‌کنک تلفن همراهم که حکم قاصد داشت قفل این تب و تاب را شکست،  جست زدم روی گوشی و پیامی که حکم نامه را داشت بازم کردم.

چند خطی اعداد و رقم ریز و ذره‌بین لازم مرا به وجد آورد چراکه بی‌هیچ  رسم و آدابی به محفلی از جنس مهر دعوت شدم، دل یک دله کردم و تصمیم گرفتم سِر این پیام دو سه خطی و آن محفل را برملا کنم.

پیامی که ریشه در سال‌ها مداومت دارد و هر سحر بعد از همنشینی با خدا پای سجاده عشق همچون سکه‌ای به سوی قلکی روانه می‌شود، اما صاحب سکه کیست؟ این همان حباب نترکیده ذهنم است.

پیرمردی روزگار چشیده با محاسنی سفید و بلند، نه نه شاید هم جوانی فکل کراواتی؛ اصلا چه کسی گفته جنسیتش مرد است به نظرم خانمی اتوکشیده و اداری که گهگداری پایش را از چهارچوب زندگی خط کشی شده‌اش فراتر می‌گذارد، باشد.

باز هم نه... گویی خانم معلم بازنشسته‌ای است که تمام عمرش دل در گرو فرزندان ایران‌زمین داشته و دارد؛ اما هیچ وقت حسم به من دروغ نمی‌گوید احتمالا یک پاکبان یا کارگر ساده‌ای است که در بود و نبود لقمه نانی تاب می‌خورد.

اصرار می‌کنم تا پی‌اش را بگیرند و پیدایش کنند تا در هوایش پرواز کنیم و رسم و رسوم بیاموزیم. رسمش، رسم پروانگی است آن هم به فتوای دل با این تفاوت که هر سحر لحظه پیوند مخلوق با خدا پروانه می‌شود و اوج می‌گیرد.

هر روز پیغامی تک خطی با جمله جادویی «گره باز می‌شود» با مبلغ هزار تومان حواله می‌دهد و میان قلک می‌اندازد. صاحب سکه که گمنام ماند ولی کدام گره و کدام قلک؟ باز هم حباب شد میان ذهن پرسوالم.

 قلکی پر از دل دلتنگ که صدای افتادن سکه مثل آبی است بر آتش دلتنگی‌شان‌، انگار این قلک پس‌انداز گوشه‌نشینانی است که از بد روزگار دیدارشان با خورشید به وعده‌ای دیگر افتاده است.

صدای دینگ این پیامک در رواق دل هزاران زندانی جرائم غیر عمد طنین می‌اندازد و پلی می‌شود برای زنجیره کردن امید و نوید روزهای خوب. حالا راز سر به مهر این بنده گمنام خدا آشکار شد، بنده‌ای پایبند به عهد که پیش از طلوع پس از نجوا با پروردگارش به حرمت انسانیت هزار تومانی که میلیون‌ها تومان می‌ارزد به حساب ستاد دیه می‌ریزد و دل آزاد می‌کند.

آزادی با هزار تومان/ خیری گمنام

«یدالله روحانی‌منش»، مدیرعامل ستاد دیه استان همدان در این باره می‌گوید: چند سال پیش در جلسه‌ای توصیه کردم به کمک ستاد دیه بشتابید البته در هر جمع و محفلی توصیه به کمک می‌کنم حتی اگر شده هزار یا دو هزار تومان چون همین قطره قطره‌هاست که جمع و دریایی می‌شود.

همان سال‌ بود که یک روز بعد از نماز صبح اس ام اس واریز پول به مبلغ هزار تومان آمد، این پیام هر روز تکرار شد، تکرار هر روزه آن مرا به کمک‌های مردمی دلخوش‌تر کرد اگرچه نمی‌دانیم این خیر که بود، اما چند سالی می‌شود که عهدش را فراموش نکرده و هر روز راس همان ساعت خاص به قرار و مدارش با خدا عمل می‌کند.

او ادامه می‌دهد: پیامک هزار تومانی هر روز ارسال می‌شد و این خیر گمنام بر کار خیرش مداومت داشت تا اینکه چند صباح پیش پیام واریزی کمتر از ۳۰ هزار تومان به گوشی‌ها ارسال نشد ولی با  پیگیری واریزی‌های ستاد دیه از استمرار در خوبی این بنده خدا خوشحال هستم.

یکی دو سالی است که هزار تومان را به پنج هزار تبدیل کرده و حالا این خیر هر سحر پنج هزار تومان به حساب دیه واریز می‌کند، ناگفته نماند پیگیری نام و آدرسش از بانک امکانپذیر بود اما گمنامی این خیر عمل خیرش را مثال زدنی می‌کند.

برکتی بی‌مثال

روحانی‌منش از نتیجه جمع کردن این کمک‌های ارزشمند حتی اگر هزار تومان باشد یاد می‌کند و یادآور می‌شود: این مددرسانی باعث نجات و آزادی افرادی می‌شود که غیر عمد دچار مشکل شدند و گرفتار در بند، در ستاد دیه سخاوت دل‌هایی که از طلای دستشان یا ماشین زیر پایشان گذشته‌اند و دست هم نوعی را گرفتند کم نبوده در واقع موضوع کمک و برکت آن است و هر خیری با روش و منش خودش در این راه گام برمی‌دارد.

بعد از این اتفاق در هر جلسه و دورهمی از وفای به عهد این خیر گمنام حرف و او را مثال زدم همین کار باعث شد به تعداد کمک‌کنندگان روزانه ستاد دیه اضافه شود، در حال حاضر روزانه واریزی ۲ هزار، پنج هزار و ۱۰ هزار تومانی داریم که هر روز دلشان را به آزادی دلی خوش کرده و گره‌گشایی می‌کنند.

او حساب و کتاب این ارقام اندک و در کنار هم قرار گرفتن این مبالغ را حلال مشکل شماری از زندانیان بی‌بضاعت و گرفتار در بند می‌داند و می‌گوید: ما قدردان مدد مردمی هستیم به هر اندازه و به هر شیوه ولی کمک‌های اندک امیدوارکننده و پر برکت است و چنانچه همه گیر شود حتما گره‌های بیشتری را باز می‌کند و دل‌های بیشتری را امیدوار.

شاید خیران خودشان هم ندانند که همین کمک‌های به ظاهر اندک چقدر برای ستاد دیه راه‌گشا هستند و سهمشان در هدیه لبخند به خانواده این زندانیان چقدر زیاد است، با یاری خداوند این همراهی‌های روزانه در حال افزایش است به طوری که سال گذشته در سطح استان ۲۷۵ نفر زندانی جرائم غیر عمد با مبلغ ۷۰ میلیارد تومان آزاد شدند.

انتهای پیام/89033/