اخبار فارس من افکار سنجی دانشکده انتشارات توانا فارس نوجوان

تعلیم و تربیت  /  پنجره تربیت

ضرورت هرس و کوچک سازی ساختار آموزش و پرورش

ساختار سازمانی آموزش و پرورش، چندین لایه و پیچیده، و بزرگ است. این موضوع در اجرا نه تنها باعث افزایش کیفیت نشده است و نمی‌شود؛ حتی بی‌عدالتی را تشدید می‌کند، و شفافیت را کاهش می‌دهد. این ساختار به یکی از موانع تحول تبدیل شده است. باغبان آگاه زمان هرس را از دست نمی‌دهد! شاخ و برگ‌های اضافه و متداخل یکی از موانع ثمردهی است. عباس بیات.

ضرورت هرس و کوچک سازی ساختار آموزش و پرورش

 

عباس بیات

این تصویر جلسه شورای معاونان وزارت آموزش و پرورش است!

 

اگر قرار بود این گروه باهم سمفونی و یا سرودی اجرا کنند از قبل چقدر باید باهم تمرین می‌کردند تا حداقل یک صوت موزون شنیده شود؟!

حالا اینکه مخاطبان لذت ببرند و تحسین کنند و یا همنوا شوند (جاری شدن تغییر و تحول در بدنه) بماند.

تجربه می‌گوید اگر هوشیار نباشیم این ساختار بزودی ممکن است به یکی از موانع تحول تبدیل شود.

باغبان آگاه زمان هرس را از دست نمی‌دهد! شاخ و برگ‌های اضافه و متداخل یکی از موانع ثمردهی است.

اگر هوشیار نباشیم این ساختار بزودی ممکن است به یکی از موانع تحول تبدیل شود.

 

به طراحان و گزینندگان اعضای این جلسه پیشنهاد می‌کنم هنوز فرصت برای هرس ساختار وجود دارد.

معاونت ابتدایی و معاونت متوسطه با ادغام در هم می‌توانند تشکیل معاونت آموزشی دهند (دفتر آموزش دبستانی به معاونت آموزش متوسطه ملحق گردد).

اداره کل توسعه عدالت آموزشی و عشایر قابلیت ادغام با سازمان نهضت سوادآموزی را دارد.

هر چند به لحاظ کارشناسی با تشکیل سازمان تعلیم و تربیت کودک مخالف بوده‌ام اما اکنون که شده است می‌توان انجمن اولیا و مربیان را در این سازمان و یا سازمان مدارس غیردولتی و مشارکت‌های مردمی ادغام کرد.

هرچه از این جلسه با این ساختار بگذرد، کار هرس سخت‌تر می شود! شاخه‌های نازک ضخیم می‌شوند و سایه‌ای می‌گسترانند و خودشان و دیگران فراموش می‌کنند هدف اصلی میوه‌دهی بود؛ نه سایه گستراندن!

در متن بالا صرفاً به یک نمونه تغییرات ساختار اشاره شد. اگر به ساختار سازمانی وزارت آموزش و پرورش مراجعه کرده باشید و این ساختار را در استان و مناطق نیز مورد بررسی قرار داده باشید، بی‌شک به یکی از موانع تحول پی خواهید برد.

اگر به ساختار سازمانی وزارت آموزش و پرورش مراجعه کرده باشید، بی‌شک به یکی از موانع تحول پی خواهید برد.

 

در ساختار سازمانی آموزش و پرورش، برای پشتیبانی هر نوع مدرسه یک معاونت یا اداره کل تشکیل شده است. از تفکیک مدارس با نوع دوره تا تفکیک مدرسه بر اساس نوع دانش‌آموز تا تفکیک مدرسه بر اساس نوع اداره. همین موضوع در اجرا نه تنها باعث افزایش کیفیت نشده است و نمی‌شود؛ حتی بی‌عدالتی را تشدید می‌کند و شفافیت را کاهش می‌دهد. همه این مدارس به یک نوع پشتیبانی نیاز دارند و حداکثر ۲ تا ۳ کارشناس ستادی برای پشتیبانی امور تخصصی.

به نظر می‌رسد تنها مدارسی که نیازمند اداره مستقل برای پشتیبانی ستادی می‌باشد مدارس فنی‌وحرفه‌ای و مهارتی است؛ آن هم به این دلیل که این مدارس به شدت به تجهیزات، فناوری و فضا وابسته هستند و اجرای مطلوب آن‌ها نیازمند همکاری فرابخشی با بخش‌های صنعت، خدمات و کشاورزی در سطوح ملی می‌باشد.

اما متأسفانه همین یک منطق برای تفکیک ساختار اداری آموزش و پرورش وجود ندارد. موضوعات پشتیبانی و تخصصی متعددی نیز باعث تشکیل ساختار متفاوت شده‌اند، مثلاً ما از لزوم تحقق تربیت متوزان و یکپارچه ۶ساحته حرف می‌زنیم اما در سطح ستادی معاونت تربیت بدنی، پرورشی، فرهنگی و آموزشی را کرده‌ایم ۴ معاونت مجزا که هر کدام به صورت جداگانه برای مدرسه و مدیریت مدرسه، بخشنامه صادر کنند.

متأسفانه منطق تفکیک را حتی به بحث‌های پشتیبانی تسری داده‌ایم. جالب‌تر اینکه این منطق تفکیک را حتی در لایه استانی و منطقه‌ای که به اجرا و مدرسه رسیده‌ایم نیز حفظ کرده‌ایم!

 

حال به تصویر دوم توجه کنید!

تصویر وزیر آموزش و پرورش در حال افتتاح اداره آموزش و پرورش بخش لیلان شهرستان ملکان در استان آذربایجان شرقی.

شهرستان ملکان ۲ بخش دارد، بخش مرکزی و لیلان. در سرشماری سال ۹۵ بالغ بر ۱۱۱ هزار نفر جمعیت داشته که جمعیت بخش لیلان آن بالغ بر ۲۵ هزار نفر بوده. کل شهرستان ملکان در سال تحصیلی ۴۰۰-۹۹، ۲۲۰ باب مدرسه و ۲۱ هزار دانش‌آموز و مجموع نیروهای آموزشی، اداری و خدماتی آن نزدیک ۱۳۰۰ نفر است.

نمی‌دانم چه دلیلی جز ناکارآمدی مدیران مناطق می‌تواند دلیل تفکیک و تشکیل یک اداره جدید باشد.

سیدعلی موسوی نماینده مردم ملکان در مجلس شورای اسلامی در این آیین گفته است: «مردم لیلان و حومه آن با تأسیس آموزش و پرورش خیلی امیدوار و خوشحال هستند چرا که بواسطه این مهم بدون تردید شاهد رشد و توسعه تعلیم و تربیت در این بخش خواهند بود».

فکر می‌کنم فهم درستی از توسعه و رشد نداریم. راه رسیدن به عدالت را بلد نیستیم. اقدامات‌مان گاهی بیش‌تر مانع تحقق عدالت است تا هموارکننده عدالت…

اقدامات‌مان گاهی بیش‌تر مانع تحقق عدالت است تا هموارکننده عدالت!

 

احتمالاً برای ساختمان اداره، یک باب مدرسه بزرگ و نوساز استفاده شده است…

بحران کمبود معلم با رفتن ۲۰ تا ۵۰ معلم به اداره تشدید خواهد شد و چند وقت دیگر هر کدام به تنهایی مانعی برای تحول و خلاقیت مدارس می‌شوند…

بزودی اداره جولانگاه نماینده، فرماندار و نیروهای سیاسی برای چینش نیروها خواهد شد تا در انتخابات بعدی مجلس اثرگذار باشند…

به دلیل سیاست بومی‌گزینی، استخدام نیروها دچار آسیب خواهد شد و از کیفیت لازم برخودار نخواهد بود…

و...

تقویت مدرسه و استفاده از مشارکت مردم با محوریت مدرسه را در دستور قرار دهیم. اگر بر اساس سند تحول مدرسه کانون پیشرفت، محله باشد این تعداد اداره نمی‌خواهیم. راه‌حل توسعه نامتوازن ایجاد ساختارهای ضد کیفیت نیست. مسیری که سال‌ها رفته‌ایم ما را به تحول نمی‌رساند. باید با شجاعت به مسیرهای جدید فکر کنیم و روش‌های جدید را بیازماییم.

تقویت مدرسه و استفاده از مشارکت مردم با محوریت مدرسه را در دستور قرار دهیم. 

 

یکی از مسیرهای جایگزین، دولت الکترونیک و بکارگیری فناوری اطلاعات است. اگر از فناوری اطلاعات به درستی استفاده کنیم به شدت نیاز ما برای خدمت‌رسانی مطلوب از طریق داشتن نیروی مستقیم در همه مناطق و مکان‌ها کاهش خواهد یافت. ما نباید کشور را با  مدل‌ها و شرایط صد سال پیش مدیریت کنیم.

ما می توانستیم به جای راه‌اندازی یک اداره در همین منطقه، یک «مرکز رشد و ارتقای یادگیری معلم» و یا یک «مرکز رشد و یادگیری مدارس و مدیران» تأسیس کنیم و تجارب جدیدی را برای بهبود کیفیت آموزشی و تحقق عدالت آموزشی تجربه کنیم.

 

حال به تصویر فوق که نحوه ارتباط مدرسه با ستاد وزارت آموزش و پرورش را نشان‌ می‌دهد توجه کنید! سلسله مراتب و زنجیره فرمان از ستاد تا واحد عملیاتی در تصویر به نمایش درآمده است. ارتباط واحدهای عملیاتی (صف) با واحدهای مدیریت و برنامه‌ریزی (ستاد) در دو وزارت‌خانه دیگر نیز برای درک بهتر نمایش داده شده است.

اگر بخواهیم همه فرآیند جاری شدن یک تصمیم را در آموزش و پرورش به نمایش بگذاریم تصویر کاملاً پیچیده خواهد شد، لذا صرفاً بر روی زنجیره اصلی متمرکز شده‌ایم.

در بالا به صورت مختصر در مورد وجود هر کدام از واحدها و سلسله‌مراتب و کیفیت آن توضیح داده شد، تصویر بالا نیز به قدرکافی گویاست و در دل خود نقد و راه‌حل مربوط را نشان می‌دهد.

وقتی مدرسه هویت مستقل ندارد و به عنوان یک نهاد اجتماعی تلقی نمی‌شود و رکن نیست، طبیعی است برای آن باید ده‌ها قیّم تدارک دید!

 

در انتها از ۲ تجربه بین‌المللی نیز مختصراً یاد کنم.

۱- در چین وزارت آموزش عمومی و عالی یکی است و جالب است این وزارتخانه ۵ معاون وزیر دارد. تعیین تمام مدیران مدارس بر عهده ستاد است و هیچ واحد استانی و منطقه‌ای وجود ندارد. البته طول دوره مدیران چندین برابر اینجاست؛ نزدیک ۱۰ سال(مشاهدات یکی از معاونان مدیرکل ستادی وزارت آموزش و پرورش در سفر رسمی به چین در سال ۹۷).

۲- در آلمان نیز وزارت آموزش عمومی و عالی یکی است، چارت این وزارت‌خانه وجود ۱۵۰ نفر نیرو را در این وزارتخانه نشان می‌دهد (نقل مشاهدات عینی یکی از اعضای کمیسیون آموزش مجلس در سال ۹۲ نیز آن را تأیید می‌کند). وقتی این ساختار را در ایالت‌ها و شهرها دنبال می‌کردم ساختارها و نهادهای گسترده‌تری را شامل می‌شود، مثلاً در برلین یک اداره برای امور فرهنگی، اجتماعی، هنری و آموزشی وجود داشت که ۵۰ کارمند دارد (مراجعه به سایت اطلاع‌رسانی وزرات آموزش فدرال آلمان)

انتهای پیام/

 

از شما صاحبنظر گرامی در حوزه تعلیم و تربیت هم دعوت می کنیم، از نویسندگان، ممیزان و اعضای هیئت تحریریه پنجره تربیت باشید. برای ارسال مطالب و عضویت در هیئت تحریریه، از طریق ایمیل FarsPanjarehTarbiat@gmail.com مکاتبه فرمائید.

این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری فارس در وب سایت منتشر خواهد شد پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
Captcha
لطفا پیام خود را وارد نمایید.
پیام شما با موفقیت ثبت گردید.
لطفا کد اعتبارسنجی را صحیح وارد نمایید.
مشکلی پیش آمده است. لطفا دوباره تلاش نمایید.

پر بازدید ها

    پر بحث ترین ها

      بیشترین اشتراک

        اخبار گردشگری globe
        تازه های کتاب
        اخبار کسب و کار تریبون
        همراه اول