نیشخند مجتمع‌های تجاری به اقتصاد مقاومتی

به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، در بازه یک ماهه اخیر دو مجتمع تجاری بزرگ (مجتمع تجاری مشیر و شیراز مال) در شیراز افتتاح شدند.

در 2 دهه اخیر با رشد بی سابقه مال ها و ساخت و سازهای عظیم تجاری  روبرو بوده ایم که به طور عمده در مناطق اعیان نشین شهر ساخته شده اند و اگر چه جامعه هدفشان را همه مردم تعریف کرده اند اما عملا هیچ گاه پای طبقات محروم جامعه به آنها باز نخواهد شد.

مدیر مرکز تجاری شیراز مال در آیین افتتاح این مرکز اعلام کرد: « با آغاز به کار شیراز مال، زمینه اشتغال برای هزار نفر فراهم شده است.» اما سابقه احداث مجتمع های تجاری که از گوشه و کنار این شهر با تبلیغات گسترده سر در آوردند، نشان می‌دهد این مراکز نه تنها به ایجاد اشتغال کمکی نکردند بلکه سبب از بین رفتن کسب و کارهای خرد نیز شده اند.

آمار بیکاری در 2 دهه اخیر هم‌زمان با جولان مالها به دلایل مختلف به شدت رو به افزایش نهاده است که یکی از اصلی ترین دلایل آن محو شدن کسب و کارهای کوچک به نفع سرمایه دار است، به این شکل که سیاست های اقتصادی با نبود تفکیک میان سرمایه داری و سرمایه گذاری عرصه را بر موجودیت و حیات اشتغال و سرمایه های کوچک تنگ کرد و همه چیز را وابسته به سرمایه داری کلان نمود.

مسئولان شهری در آیین افتتاحیه مجتمع شیراز مال با دادن لقب ژنرال جبهه اقتصادی به سرمایه گذاران، از آنان به دلیل موانع موجود عذرخواهی کردند و آنان را افتخار برای شهر و کشور دانستند!

سخنانی که نشان از نبود درک صحیح از سرمایه گذاری و تعریف اشتباه آن در اندیشه مسئولان است.

برای این منظور می‌توان منتظر ماند و دید در چشم انداز 7/5 درصد رشد اقتصادی استان، شیراز مال چه نقشی ایفا خواهد کرد؟!

اگر چه سرمایه گذاری را نمی توان تنها در بخش تولید تعریف کرد اما بی شک سرمایه گذاری یعنی ایجاد زمینه رشد اقتصادی، اتفاقی که تجربه سالهای اخیر نشان می‌دهد هر اندازه تعداد مال‌ها و مجتمع های تجاری بیشتر شد، همزمان از رونق اقتصادی کاسته شد و تاسف انگیز این که بار سنگین این رکود بر طبقات محروم جامعه تحمیل می شود.

تعریف سرمایه گذاری و توسعه به احداث مجتمع، ساختمان و افزودن بر تعداد فروشگاه های پوشاک لاکچری و رستوران های مجلل که تنها مرفهین جامعه از آن بهره می برند، یعنی خلط مفهوم سرمایه گذاری و سرمایه داری.

همه اقشار مردم باید از سرمایه‌گذاری منتفع شوند نه فقط طبقه مرفه

سرمایه گذاری وقتی رخ می‌دهد که همه مردم جامعه در اثرات آن سهیم باشند و جامعه به شکل یکپارچه یک قدم به جلو بردارد مانند آنچه در شهرکهای صنعتی، توسعه کسب و کارهای کوچک، حمایت از صنایع خانگ رخ می‌دهد نه اینکه با رشد کاریکاتوری، ساختمانی مجلل به ساختمانهای شهر اضافه شود.

با افتتاح مجتمع های تجاری جدید تنها حق انتخاب خریداران پوشاک را با افزایش چند بوتیک جدید افزایش داده اید.

همچنین در افتتاحیه شیراز مال،  مسئولان شهری اظهار امیدواری کردند که پس از این شاهد افتتاح بیشتر این پروژه ها که سبب شادی و نشاط میان مردم می شود، باشیم.

اما هیچ مسئولی توضیح نداد شادی و نشاط برای کدام مردم؟ شورای شهر که میز خدمتش در مهدی آباد و نصرآباد برپا است، بی شک می‌داند که مردم این مناطق هرگز راهی به شیراز مال و مشیر و... نخواهند داشت.

افتتاح مال های متعدد در بعد فرهنگی و اجتماعی تنها به شکاف میان طبقات جامعه دامن می‌زند و خط‌کشی‌های طبقاتی را پر رنگ‌تر می کند. این پروژه ها در بعد فرهنگی بیشتر سبب اندوه و نمایان شدن محرومیت اقشار کمتربرخوردار جامعه می شود.

جلوه گری تجملات و رواج مصرف گرایی در مقابل چشم مردمی که قدرت خریدشان با تورم افسار گسیخته به شدت کاهش یافته، چگونه باعث شادی خواهد شد؟

در استانی که نرخ محرومیت  طبق اعلام وزارت رفاه در سال 99، 31 درصد بوده و در تازه ترین آمار ارائه شده تورم با 44/5 درصد بسیار بالاتر از میانگین کشوری قرار دارد، افتتاح مراکز فروش لوکس نه به رونق اقتصادی می انجامد نه سبب شادی مردم خواهد شد.

رونق اقتصادی زمانی رخ می‌دهد که سرمایه گذاری در بخش صنایع تولیدی و خدماتی سبب کاهش نرخ بیکاری که در میان طبقات متوسط به پایین جامعه رواج دارد، شود و شادی اجتماعی وقتی است که شرایط نشاط طبقات محروم نیز فراهم گردد.

از سوی دیگر تجربه مداوم مال ها و مراکز تجاری عظیم نشان می‌دهد، این مجتمع ها تبدیل به فروشگاه هایی برای عرضه کالاهای خارجی و وارداتی شده اند. این امری است که هر فردی با یک بار قدم زدن در این فروشگاه ها به آن خواهد رسید. 

اگر قرار به اشتغال زایی است چرا هیچ سرمایه گذاری اعلام نمی‌کند در فروشگاه هایش محصولات خارجی جایی نخواهد داشت و حداقل مسئولان شهری که این سرمایه گذاران را ژنرال های جنگ اقتصادی می‌دانند، می‌توانند چنین پیش فرضی بگذارند تا عیار ژنرال ها مشخص شود.

پهن کردن فرش قرمز برای سرمایه‌گذاران یک امر بدیهی است و بی شک سرمایه گذاران، ژنرال های اقتصاد مقاومتی هستند اما هیچ سنخیتی میان اقتصاد مقاومتی و تجمل فروشی و لوکس گرایی وجود ندارد و اگر قرار باشد سرمایه‌گذاری این گونه معنا شود بی شک تنها چیزی که به آن دست نخواهیم یافت، رشد اقتصادی و رضایت مندی عمومی است.

انتهای پیام/ س