به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، نوسروده سیده فاطمه موسوى، شاعر و پژوهشگر به مناسبت شهادت ام البنین علیها سلام به پیشگاه این بانوی بزرگ تقدیم شده است.
آنکه شاه مدینه را همراه
زینب بی‌قرینه را همراه
هم دمادم سکینه را همراه
قصه را نه! نمی‌کنم کوتاه
داغ ام المصائب است اینجا
منبر است و مکاتب است اینجا
پسرش ماهِ غایب است اینجا
پسرانش فدای ثار الله
کو علمدار و ساقی لشکر
کو بگو کو! برادرانِ دگر
اشجع الناس من! برو به سفر
بعد تو می‌شود جهان بی‌ماه
من که جوشن کبیر را خواندم
ان یکاد و مجیر را خواندم
خطبه‌ای از غدیر را خواندم
بر لبم تیغ عاد من عاداه
بعد از ین من پسر ندارم که
چار قرص قمر ندارم که
بر حسینم سپر ندارم که
چه جوابی دهم علی را، آه
یل حیدر، مهِ عرب شده بود
شیرِ ساحات منتخب شده بود
زیر دستِ حسن، ادب شده بود
ناامیدم نمی‌کند ناگاه
غیر صوت حزین نخوانیدم
آه! شیرآفرین نخوانیدم
دگر! ام البنین نخوانیدم
تیر در چشم و چشم من در راه
کربلا را به چشم خود دیدم
من مدینه مدینه لرزیدم
همه را بر حسین بخشیدم
پسرانم فدای آل الله
بعد عمری هنوز مبهوتم
اینکه من خود، لهوف مبسوطم
اینکه روییده روى تابوتم …
لاله عباسیِ و گلِ خونخواه
انتهای پیام/
