مریم سلیمی پژوهشگر و مدرس دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری فارس با تاکید بر اینکه کارورزی را می‌توان یک فرصت آموزشی برای آشنایی افراد با شغل و محیط کار دانست، گفت: کارورزی به نوعی نقطه تلاقی بین دانشگاه و بازار کار است. فرصتی که در آن درک مباحث نظری می‌تواند کاملا جنبه عینی و کاربردی به خود بگیرد. این فرصت آموزشی، زمان لازم را در اختیار کارورز قرار می‌دهد تا کنکاش لازم در مورد شغل و محیط کار مربوطه را داشته باشد و با تجربه اندوزی، به کسب مهارت بپردازد.
وی افزود: دوره کارورزی در کنار اینکه به کسب مهارت و تجربه کارورز کمک می‌کند، به رزومه حرفه‌ای فرد که با کمبود تجربه عملی در حوزه کار روبروست نیز کمک می‌کند. حال هرچه سازمان یا شرکتی که فرد فرصت کارورزی در آن یافته معتبرتر و خوشنام‌تر باشد، سابقه عملی و تجربی خوبی در کارنامه کاری کارورز ثبت خواهد شد. بنابراین انتخاب سازمانها و شرکت‌های معتبر و بزرگ و حتی بین المللی که فرصت تجربی مناسبی را فراهم کنند، بسیار حائز اهمیت است.
به گفته سلیمی، در دوره‌ای که طرح کاد یا طرح کار و دانش اجرا می‌شد و محصلان مجبور بودن یک روز در هفته را در مراکز آموزشی و صنعتی طی کنند، دغدغه پیوند بین مراکز آموزشی و علمی با بازار کار حس می‌شد، شاید یکی از دلایل متوقف شدن این طرح که اهداف خوبی داشت، مشکل اجرا بود. هر طرحی که از اهداف اولیه خود بنا به هر دلیل فاصله بگیرد در عمل به موفقیت نخواهد رسید. در حال حاضر نیز همین اتفاق برای دوره کارورزی رخ داده است. یعنی اهداف اولیه خوب ولی نتایج به دلیل عدم اجرای مناسب، بی ثمر و کم ثمر شده است.
وی درباره دلایل عدم موفقیت دوره کارورزی در دانشگاه‌ها گفت: اینکه چرا ممکن است دوره کارورزی به اهداف اصلی خود نرسد، می‌تواند دلایل مختلفی دارد، یکی از آنها عدم باور جدی و واقعی به مقوله کارورزی از سوی نظام آموزشی، دانشجو و نیز سازمان یا شرکت مربوطه است. مساله بعدی عدم درک اهمیت دوره کارورزی و توجه به دستاوردهای آن و مشکل دیگر، عدم تعیین برنامه‌ای مشخص برای کارورزی از ابتدا تا انتها و عدم نظارت‌های لازم بر آن است و بحث بعدی عدم انطباق کافی بین زمان و دوره کارورزی با اهداف اولیه است.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: بیشتر دوره‌های کارورزی با نگاهی رفع تکلیف وار و فرمالیته از سوی دانشجویان دیده می‌شود. در نهایت دانشجو با حداقل حضور در محل کار مربوطه حاضر می‌شود و راضی از این اتفاق و مرکز و شرکت مربوطه نیز که صرف وقت برای فردی گذرا را اتلاف وقت و انرژی می‌داند چرا که تاثیری بر درآمد و سود مجموعه ندارد، با چند امضای صوری به این پرسه پایان می‌دهد.
وی با تاکید بر اینکه کارورزی به شرط اجرای صحیح می‌تواند به مهارت آموزی و تجربه اندوزی دانشجویان کمک کرده و فرد را به شغل مربوطه نزدیک‌تر کند، گفت: با مجازی شدن دانشگاه‌ها در دوران کرونا، کارورزی‌ها هم به سمت مجازی شدن رفته است، من معتقدم که مجازی شدن کارورزی با روش‌های فعلی آموزشی چندان ثمربخش نیست. اگر همین دوره کارورزی به یاری واقعیت‌های مجازی و افزوده و ترکیبی صورت می‌گرفت، می‌توانست نتایج به نسبت اثر بخش تری را در مقایسه با نوع آنلاین حاصل کند که در عمل چنین نمی‌شود.
به گفته سلیمی، کارورزی یک دوره کاملا تجربی است و باید آن را در عمل تجربه کرد یا به یاری واقعیت‌های افزوده و مجازی و... ، در پی شبیه سازی آنها بود. فعالیت حضوری و کسب تجربه در محیط کار، در بحث کارورزی بسیار حائز اهمیت است.
وی درباره راهکارهای بهبود کارورزی در دانشگاه‌های کشور گفت: همگان به امر کارورزی باید باور جدی داشته باشند، چه از سوی نظام آموزشی، چه از طرف دانشجویان و چه از سمت سازمانها و شرکت‌ها، باید به این باور جامه عمل پوشاند و در عمل زمینه تحقق آن را فراهم کرد و نه در حد رفع تکلیف یا پاس کردن یک درس، برای دوره کارورزی باید برنامه ریزی و بر گام‌های اجرایی آن نظارت کرد.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: باید روش‌هایی برای سنجش میزان فراگیری عملی در فرد در نظر گرفته شود و تنها به چند فرم پر امضا و مهر در کارورزی اکتفا نشود. باید از زاویه مسئولیت اجتماعی و.. . امتیازی برای سازمانها و شرکت‌های پذیرنده در نظر گرفته شود تا برای سازمان و شرکت مربوطه نیز انگیزه لازم برای حضور دانشجوی کارورز به وجود آید. باید در زمان استخدام به دوره کارورزی نیز وزن و بهای لازم داده شود و دانشجو فرصت این دوره را مغتنم بداند و سعی کند از آن بهره لازم را ببرد. لازم است اثربخشی حضور کارورز به روش‌های مختلف همچون نظرسنجی، استعلام و...سنجیده شود و بانکی از گزارش کارورزی دانشجویان برای استفاده سایر دانشجویان ایجاد شود.
فاطمه بلوچی پور
انتهای پیام/
