به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در تاشکند، «حمید نیرآبادی» سفیر جمهوری اسلامی ایران در «تاشکند» گفت: در روزگاران کهن، فرمانروایان در دربار خود دیوان نگارش یا دبیرخانه برپا می‌کردند تا نگارنده‌ها در آن به نوشتن دست نوشته‌ها یا رونویسی آنها بپردازند.
بسیاری از آثار و نوشته های دانشمندان، شعرا، هنرمندان و نویسندگان تا پیش از پیدایش صنعت چاپ با گذشت زمان از بین می رفت، البته برخی از دولتمردان آینده نگر و نویسندگان و دانشمندان خوش ذوق کوشش می کردند که آثار فکری تولید شده را با خطی نیکو برای آیندگان به یادگار گذارند که در این کار ارزشمند، نقش و جایگاه خوش نویسانی همچون «سلطان علی مشهدی» ممتاز است.
سفیر جمهوری اسلامی ایران اظهار داشت: اکنون، برخی از این دست نوشته ها که به نسخ خطی مشهور شده‌اند، در موزه‌ها، مراکز پژوهشی و دانشگاهی در سراسر دنیا نگهداری می شود و البته، برخی هم در کتابخانه ها و مجموعه های شخصی نگهداری می شود. روشن است که نگهداری این آثار ارزشمند کاری بسیار تخصصی و پرهزینه است و بهترین روش، چاپ و قراردادن آنها در دسترس علاقمندان و پژوهشگران است.
نیرآبادی خاطرنشان کرد: ایران و ازبکستان هم از کشورهای هستند که صاحب مجموعه‌ای غنی و ارزشمند از این آثار خطی در موضوعات ادبیات و شعر، تاریخ، فلسفه، علوم، ریاضی، موسیقی، اختر شناسی، پزشکی و داروسازی، جغرافیا وانواع هنر هستند که بسیاری از آنها به زبان فارسی است که نشان از اشتراکات عمیق فرهنگی و تاریخ مردم دو کشور دارد.
وی عنوان کرد: این آثار در ایران به صورت کتاب، نامه، سند و نقشه در مراکزی همچون کتابخانه و مرکز اسناد ملی، کتابخانه مجلس شورای اسلامی، موزه ملک، کتابخانه دانشگاه تهران و سایر مراکز دانشگاهی و پژوهشی نگهداری می شوند و بسیاری از آنها یا چاپ شده و یا نسخه های الکترونیکی آنها آماده شده و در دسترس علاقمندان و پژوهشگران است، در ایران بیش از سیصد هزار نسخه خطی دارای شماره ثبت ملی هستند.
این دیپلمات ارشد کشورمان ادامه داد: پژوهش ها نشان می دهد آثار خطی موجود در ازبکستان هم در مراکز گوناگونی همچون موسسه «ابوریحان بیرونی»، کتابخانه ملی امیر «علیشیر نوایی»، کتابخانه اداره مسلمانان، کتابخانه دانشگاه ملی ازبکستان و سایرمراکز دانشگاهی و پژوهشی این کشور نگهداری می شوند، گفته می شود بسیاری از این نسخ به زبان فارسی هستند.
آثار و نسخ خطی به زبان فارسی علاوه بر ایران و ازبکستان در افغانستان، تاجیکستان، هند ، پاکستان، ترکیه، روسیه،آسیای مرکزی و قفقاز و بسیاری کشورهای دیگر قرار دارند.
نیرآبادی در پایان اظهار داشت: بی شک آثار و نسخ خطی، میراث و دارایی مشترک بشریت و گنجینه ای گرانبها از گذشتگان برای نسل حاضر و آتی است و همه ما وظیفه داریم که آنهارا به دقت حفظ و نگهداری نموده و در دسترش پژوهشگران و دانشمندان قرار دهیم، البته انجام این کار خطیر و سترگ، نیازمند آموزش متخصصان و پژوهشگرانی مسلط به دانش روز نسخه شناسی و مسلط به زبان این نسخه ها و همکاری گسترده ترحوزه های تخصصی این اسناد دارد.
انتهای پیام/ح
