به گزارش خبرگزاری فارس از گرگان، «شهید علیرضا احمدی» پانزدهم شهید اردیبهشت ۱۳۴۶ در شهرستان گرگان چشم به جهان گشود، پدرش رجبعلی، معمار بود و مادرش حلیمه نام داشت، تا پایان دوره راهنمایی درس خواند، به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. هفدهم اردیبهشت ۱۳۶۵ در حاج عمران عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید، مزار او در گلزار شهدای امامزاده عبدالله زادگاهش واقع است.
* خاطره‌ای به نقل از دایی «شهید احمدی»
آخرین بار که هردو به مرخصی آمدیم او می خواست یک روز زودتر به جبهه باز گردد، شب قبل هردو با یکدیگر خداخافظی کردیم، صبح روز بعد سوار بر موتور به دیدن من آمد و گفت می خواهم شما من را تا ترمینال بروی وقتی علت را جویا شدم گفت: دایی جان من می‌دانم این سری که به جبهه باز گردم شهید می‌شوم به همین دلیل از شما خواستم بیشتر پیش من باشی.
فردای آن روز وقتی به منطقه رفتم خبر شهادت علیرضا را به من دادند، دوستانم به من گفتند: «علیرضا با زبان روزه به خط مقدم رفت». هرچه اصرار کردند که روزه‌اش را باز کند گفت: «من می‌دانم شهید می شوم به همین دلیل می‌خواهم خدا را با زبان روزه ملاقات کنم».
انتهای پیام/۲۳۰۷/ر
