عبدالله معتمدی سرپرست دانشگاه علامه طباطبایی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری فارس با اشاره به فرمایش مقام معظم رهبری مبنی بر خیانت اساتیدی که جوان نخبه را تشویق به ترک کشور می‌کنند، گفت: متاسفانه در دانشگاه‌های کشور افرادی هستند که بذر نا امیدی را در اذهان جوانان کاشته و آن‌را گسترش می‌دهند، این افراد یا دچار جهل هستند یا آگاهانه خیانت می‌کنند.
به گفته وی، در تمام دنیا وقتی جوانان به مرحله کارآمدی و ثمربخشی می‌رسند، گزینه‌های مختلفی جلوی آنها قرار می‌گیرد که گاهی دستیابی به تعدادی از این گزینه‌ها که آرمان و هدف جوانان است، سختی‌هایی دارد، گاهی افراد اطراف این جوانان سختی‌ها را بزرگ‌تر جلوه می‌دهند و فضای خارج از کشور را برای آنها چون سرابی به تصویر می‌کشند، به گونه‌ای که جوانان را به امری تشویق می‌کنند که آن نیز با سختی و خسارت‌های دیگری برای جوانان، خانواده‌ها و ملت همراه است.
سرپرست دانشگاه علامه طباطبایی با تاکید بر اینکه جوانان ما سرمایه‌های ملی ما هستند و باید قدر آنها را بدانیم تا بتوانیم از آنها به خوبی در راستای ارتقای کشور استفاده کنیم، گفت: از دست دادن سرمایه‌های کشور ضرر بزرگی است، چرا ما نباید از سرمایه‌های انسانی خود محافظت کنیم؟
وی موقعیت فعلی را بهترین زمان در دوره سنی کشور اعلام و خاطرنشان کرد که ما در پنجره جمعیتی هستیم و جوانان توانمندی برای خدمات دهی داریم که اکثرا تحصیل کرده هستند و به نسبتی که ایجاد انگیزه کنیم و تاب آوری آنها را افزایش دهیم، می‌توانیم از وجود، نقش آفرینی و خدمات آنها بهره‌مند شویم. افراد برای رسیدن به اهداف خود مراحلی را باید طی کنند که گاهی سختی‌هایی دارد، جوانان باید بدانند که این سختی‌ها غیرعادی نیست و باید از طرف استادان آنها به گونه‌ای راهنمایی شوند که احساس کنند با شرایط غیر طبیعی روبه‌رو نیستند.
* تعدادی از اساتید جوری شرایط را سیاه جلوه می‌دهند که حس خدمت رسانی از جوانان گرفته می‌شود
معتمدی ادامه داد: متاسفانه تعدادی از اساتید جوری شرایط را سیاه جلوه می‌دهند که حس خدمت رسانی و مسئولیت‌پذیری از جوانان گرفته می‌شود. باید توجه داشت که تمام زندگی به موضوعات مادی برنمی‌گردد. اگر حتی فرصت شغلی و درآمد یک جوان در خارج از کشور از شرایط داخل بهتر باشد اما باید به جوانب دیگر رفتن جوانان نیز توجه داشت. احساسی که یک فرد در کشور خود دارد با احساس فردی که در کشور دیگر دارد و به عنوان یک بیگانه شناسایی می شود، متفاوت است. پیوستگی‌های عاطفی که افراد با اعضای خانواده خود، فامیل، آشنایان و حتی هم شهری‌های خود دارند در شرایط زندگی خارج از کشور خیلی برجسته‌تر از شرایط معمول برای فرد جلوه می‌کنند. از سوی دیگر تفاوت‌های فرهنگی را که یک مهاجر در اوقات و در صحنه‌های مختلف تجربه می کند، حسی از جدایی از مام وطن را ایجاد می کند که به راحتی برای فرد قابل جبران نیست. پیامدهای منفی رفتن جوانان به خارج از کشور در حد این گفت‌وگو نمی گنجد. لذا نباید صرفا با یک نگرش درآمدزائی، به جوانب دیگر رفتن جوانان به خارج از کشور، بی توجهی شود.
* مسئولان کشوری باید تدابیر ویژه‌ای برای حفظ جوانان و سرمایه‌های کشور داشته باشند
وی درباره راهکارها و برخوردهایی که می‌توان با چنین اساتیدی داشت، گفت: اولا مسئولان کشور باید تدابیر ویژه‌ای برای حفظ جوانان و سرمایه‌های کشور داشته باشند. باید شرایط را برای حفظ جوانان و استعدادهای کشور به گونه‌ای مهیا کنیم که جوانان نخبه ما بتوانند در راستای آرمان‌ها و استعدادهایشان فرصت‌های شغلی مناسبی را برای خدمت‌رسانی در داخل کشور داشته باشند. ثانیا با توجه به اینکه فضای دانشگاه‌ها فضای گفتمان و متقاعدسازی است باید با گسترش گفتمان‌های قوی اهمیت حفظ جوانان، اهمیت امیدواری جوانان به آینده، اهمیت احساس مسئولیت نسبت به جامعه، اهمیت نقش هویت ملی در احساس معنابخشی به زندگی، پیامدهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اعتقادی و حتی اقتصادی مهاجرت نخبگان برای مهاجران و همینطور برای کشور، به خوبی تشریح شود و این موضوعات در نشست‌های علمی به خوبی تبیین شوند. اینگونه موضوعات کاملا تخصصی هستند.
به گفته سرپرست دانشگاه علامه طباطبایی، استادانی که جوانان و نخبگان کشور را تشویق به رفتن می‌کنند باید بدانند که اگرچه در رشته خود صاحب نظر هستند اما این جهت‌گیری‌هایی که نشان می دهند حاکی از آن است که آنها قدرت تحلیل درست جوانب این موضوع را ندارند و باید خود را نیازمند به راهنمایی متخصصان بدانند وگرنه از این بابت در یک جهل مرکب باقی می‌مانند.
انتهای پیام/
