به گزارش خبرنگار تشکل‌های دانشگاهی خبرگزاری فارس، مراسم بزرگداشت مرحوم حاج‌حیدر رحیم‌پور ازغدی عصر امروز به همت بسیج دانشجویی دانشگاه تهران در تالار شیخ انصاری دانشکده حقوق و علوم‌سیاسی این دانشگاه برگزار شد.
حسن رحیم‌پور ازغدی، سعید قاسمی، وحید جلیلی و محمدصادق شهبازی از سخنرانان این مراسم بودند.
* مرحوم رحیم‌پور ازغدی همیشه دوست داشت طلبه و مشغول درس و بحث باشد
سعید قاسمی طی سخنانی در این مراسم گفت: در اولین فرصتی که دست می‌دهد مرحوم حاج‌حیدر رحیم‌پور ازغدی با حضرت امام بیعت می‌کند و با توجه به روحیاتی که داشتند علی رغم اینکه در سال‌های بعد انقلاب به ایشان چندین پست پیشنهاد شد حاج حیدر قبول نکرد؛ از این بابت که همیشه دوست داشت طلبه و مشغول درس و بحث باشد.
وی تاکید کرد: اما این نکته حائز اهمیت است که در کنار درس و بحث فعالیت اقتصادی را خودش شروع کرد و کشاورزی و دامپروری را مشخصا انجام داد و حتی به فعالیت دامپروری صنعتی پرداخت.
قاسمی ادامه داد: حاج حیدر با فعالیت دامپروری و کشاورزی از نزدیک آشنا بود و کتابی را نوشت موشکافی بسیار ریز و دقیق فرایند کشاورزی و دامپروری است که در کشور دارد اتفاق می افتد و اینکه چرا این مدل فشل است و چرا به بالندگی نمی‌رسد.
وی خطاب به دانشجویان افزود: دوستان در گام دوم مسئولیت بسیار سنگینی دارید بخصوص شما دانشجویان محترم.
قاسمی اظهار داشت: فرزندان انقلابی که قرار است در گام دوم پرچم انقلاب را بلند کنند باید از جنس فرزند خلف حاج حیدر باشند؛ یعنی بی پروا و با منطق.
* هنوز تحلیل درستی از انقلاب اسلامی ارائه نشده است
وحید جلیلی فعال فرهنگی هم در این مراسم گفت: بعد از چهل سال هنوز تحلیل درستی از انقلاب اسلامی ارائه نشده است و حاج حیدر رحیم پور از گواه‌های این ادعاست.
وی ادامه داد: حاج حیدر نمونه‌ای از یکی از شخصیت‌هایی است که انقلاب اسلامی عمیقا متکی به اینهاست و یک جریان را راهبری می‌کنند. مثل آقای سررشته دار، آقای اکبرزاده و آقای شمقدری. اینها طیفی بودند که نه دانشجو بودند، نه روشنفکر کلاسیک بودند، نه به معنای متعارفی سیاسی بودند ولی همه اینها بودند. این افراد در تاریخ شفاهی مشهد جریانی را می‌ساختند که پشتیبان جدی رهبری بودند و حاج حیدر چهره ممتاز این جریان بود.
وی افزود: سال قبل هم آقای اکبرزاده را از دست دادیم که مصالح فروش بود و با پنج کلاس سواد یک کتاب دارد به اسم "حسین پیشوای انسان‌ها". در سال چهل و سه ایشان قبل از شهید مطهری و شریعتی نقدی به عزاداری‌های سنتی در این کتاب ارائه می‌کند. اینها از کجا می آمدند؟ آدمهایی مثل حاج حیدر چطور به این بصیرت می رسیدند که از بسیاری از اساتید دانشگاه و علمای حوزه اینها دقیق‌تر و درست‌تر عمل می کنند؟
جلیلی گفت: حاج حیدر از قله های این جریان آدمهای سنتی روشنفکر مردمی است که عمدتا هم کاسبند و در دل مردم‌اند و تجربه زیستی اجتماعی بسیار غنی و عمیقی دارند. ایشان به مبانی معرفتی‌ای که داشت ملتزم بود و وصیت نامه‌شان هم خیلی جای کار دارد در ابعاد مختلف اعتقادی اخلاقی سیاسی و معرفتی و...
وی ادامه داد: امثال حاج حیدر رحیم پور باید دقیق مورد مشاهده قرار بگیرند و امثال ایشان کم نیستند. یکی از خدمات بزرگی که ایشان کردند، تصویر درستی بود که از چهره رهبری ارائه دادند.
جلیلی افزود: برخی به‌خصوص در دهه هفتاد تلاش می کردند تصویری از آقا ارائه بدهند که با تصویر ایشان به‌عنوان یک شخصیت انقلابی روشنفکر پیشرو در تضاد بود. آقای رحیم پور با خاطراتی که از آقا نقل می کرد تصویری که از آقا ارائه می‌دادند را تغییر داد.
* پدرم می گفت این نظام با همین مشکلاتش در دنیا نمونه ندارد
حسن رحیم‌پور ازغدی عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در این مراسم با اشاره به خصوصیات اخلاقی مرحوم حیدر رحیم پور ازغدی گفت: ایشان یاد می‌کرد از دورانی که حتی یک کتاب مذهبی فارسی نبود که جوانی که عربی نمی‌داند بخواند و ببیند اسلام چیست. و می گفت رمانی نبود که من نخوانده باشم، اما کتابی نبود که بخوانیم ببینیم اسلام چیست. یعنی ببینید چقدر متفکرین اسلامی از دهه بیست تا چهل و پنجاه تلاش کردند برای تربیت این مبارزان اسلامی.
وی ادامه داد: یک چهارضلعی در مشهد بود که ایشان با هر چهارضلع در ارتباط بودند. یکی از این اضلاع مهدیه عابدزاده بود که در دوران دین ستیزی و آخوندستیزی بعد از شهریور سال بیست، در این مهدیه‌ها حلقه وصلی ایجاد شد که خانواده‌ها بچه‌های‌شان را در این مهدیه‌ها فرستادند و خود این حرکت بسترساز بود. ایشان می‌گفتند با هر چهار جریان به دوراهی‌هایی رسیدند و جدا شدند. این مهدیه عابدازده مردمی‌ترین ضلع مشهد بود که ریشه تمام دعای کمیل خوانی‌ها و این حرکات جمعی بود. پدرم می‌گفت برای پایین نیامدن پرچم دعای کمیل بعد از دستگیری آقای عابدزاده در گوهرشاد دعای کمیل خوانی را ادامه دادند.
رحیم‌پور ازغدی ادامه داد: کانون نشر حقایق اسلامی محمدتقی شریعتی جریان دوم بود. کسی که برای اولین بار بعد از دین ستیزی‌های دوران مشروطه بحث دین را آورد آقای شریعتی بود. شهید مطهری هم به کانون می‌آمد و شهید مطهری بر اساس الگوی کانون نشر حقایق در مشهد، حسینیه ارشاد در تهران را ساخت. دو شخصیت مهم تئوریک انقلاب اسلامی شهید مطهری و مرحوم شریعتی، پدر و پسر در مشهد بودند و در این جریان بودند.
وی ادامه داد: جریان سوم جریان انجمن حجتیه است. شیخ محمود حلبی روحانی مبارز مصدقی بود ولی ایشان هم بعد کودتای ۲۸ مرداد از رده خارج شد. کودتا خیلی‌ها را مایوس کرد. بعد از مدتی شیخ محمود حلبی انجمن حجتیه را درست کرد و همان موقعی که انجمن را تاسیس کرد دنبال آقای ازغدی فرستاد که در هسته اصلی باشد. دوبار نماینده خدمت ایشان فرستادند ولی ایشان این حرکت را دمیدن از سر گشاد سرنا می‌دانستند. ایشان البته می گفتند انجمن حجتیه دو مرحله داشت. بعد از ۲۸ مرداد تا ۱۵ خرداد و بعد از آن. بعد از ۱۵ خرداد دیگر دلیلی نداشت و می‌گفتند اینها به نهضت ضربه می‌زنند.
رحیم‌پور ازغدی افزود: پدرم می‌گفت هیئت‌های مذهبی را دربار رسما حمایت می‌کرد و قمه تهیه می‌کردند و اینها را علیه جریان آقای کاشانی و نواب صفوی کنترل می‌کردند. ولی هیئت‌هایی بودند که همه می‌دانستند فرق می‌کنند و به حرم نرسیده می‌گرفتندشان. دونفر بودند که ایشان هیچوقت از آنها انتقاد نمی‌کردند، یکی امام و یکی حاج شیخ مجتبی.
وی گفت: ایشان می‌گفتند بعد از ۲۸ مرداد دبیرستان علوی را درست کردیم و هدفمان این بود که حالا که از مهدیه جدا شدیم شروع کنیم به کادرسازی. پدرم می‌گفت من از موسسین اصلی بودم و گفتم هرسال هزینه ده شاگرد اول را می‌دهم که بیایند اینجا و بروند دانشگاه. برای ساخت کادر امروزی ما احتیاج به دانشگاهیان مسلمان داشتیم.
ازغدی اضافه کرد: دبیرستان علوی تهران بعد از مشهد ساخته شد. جنبش دبیرستان‌های مذهبی ساختن از اینجا شروع شد و بعد از آن جنبش درمانگاه سازی را داشتیم. چند پزشک داشتیم که همه مجانی می‌آمدند و اولین درمانگاه را به نام آیت‌الله بروجردی ساختیم که برای فقرا مجانی بود و این شد یک چشمه از مانور علیه حکومت.
وی افزود: پدر ما هر کتاب و صحبتی که شریعتی می‌کرد به او نقد می‌کرد اما به کسانی که به شریعتی تهمت بی‌دینی و ضد روحانیت و ساواکی می‌زدند می‌گفت درست نیست این حرف. اما در عین حال کتابی از شریعتی نبود که ایشان چند اشکال اساسی از آنها نگیرد. ایشان و شریعتی یکدیگر را با اسم کوچک صدا می‌زدند.
ازغدی تاکید کرد: پدرم می گفت آنچه ما داریم همین نظام با همین مشکلاتش در دنیا نمونه ندارد در تاریخ ایران هم نمونه ندارد. قدر این موقعیت را بدانید و برای ارتقاء آن و رفع مشکلاتش تلاش کنید.
* مرحوم ازغدی در تداوم باز تولید الهیات انقلابیگری نقش داشت
صادق شهبازی دبیر اسبق جنبش عدالتخواه دانشجویی هم در این مراسم گفت: بعضی چهره‌هایی که در جامعه با آنها مواجهیم چهره‌های تک‌بعدی‌اند. عده‌ای خودشان کارها را می‌کنند و عده‌ای کار تربیتی می‌کنند برای نسل بعد و عده‌ای صرفا راه را نشان می‌دهند. آدمهایی را داریم که یک دوره از زندگی انقلابی هستند و دوره بعدی از آن سرمایه تغذیه می‌کنند ولی حاج حیدر هیچکدام از اینها نیست.
وی ادامه داد: ایشان مجموعهٔ ذو وجهی بود که برخلاف کسانیکه سن‌شان که بالا می‌رود وجهه انقلابیشان پایین می‌رود، واقعا جوان هشتاد ساله بود. در این ماجراجویی هفت دهه‌ای از دوره‌ای که رشدشان در مشهد با شریعتی داشت شکل می‌گرفت، تا وقتی در فضای حوزه شکل گرفتند و بعد وارد کشاورزی شدند، تا دوره مسجد کرامت و کانون نشر حقایق اسلامی و تا بعد از انقلاب، چند نسل از مبارزان وامدار حاج حیدرند.
شهبازی افزود: یک کاری که امام راحل کرد و حاج حیدر در تداوم آن کار کرد، باز تولید الهیات انقلابیگری بود. در دوره‌ای که در دهه هفتاد همه می‌گفتند انقلاب تمام است و روحانیت سنتی دوباره سر درآورد که الان هم دعوا هنوز بر سر دو قرائت از تفکر اسلامی است، کار مهم حاج حیدر شروع پروژه بازتولید الهیات انقلابیگری بود.
شهبازی گفت: کسی نباید پشت یکسری نمادها مخفی شود. این کاری بود که حاج حیدر از دهه هفتاد دوباره شروع کرد که ما می خواهیم مذهب را بازخوانی کنیم و الهیات محافظه کاری را کنار بگذاریم. حاج حیدر از یک طرف با جریان روشنفکری درگیر بود و از یک طرف با جریان بروکرات‌ها. با فضای دکوری ظاهری درگیر بود و مقابلش با جریان سنتی هم درگیر بود. ایشان می‌گفت انگلیس برنامه ریزی کرد که حوزه وارد مسائل سیاسی نشود.
وی افزود: نامه‌های حاج حیدر مدام حرکت بین مبانی و مصادیق است. بله ایشان طرفدار مکتب تفکیک بود، اما افراط‌های مکتب تفکیک را نسبت به فلسفه نداشت. با اینکه ما طرفدار حکمت متعالیه بودیم اما فضای گفتگو با ایشان باز بود.
شهبازی گفت: مرحوم ازغدی ضمن نقد و اصلاح‌گری، مهمترین حمایت‌ها را از جمهوری اسلامی می‌کرد.
هم شور شریعتی را در این بزرگواران می‌دیدیم هم دقت‌های شهید مطهری را. شاید هیچکس در اساتید نسل دوم انقلاب مثل حاج حیدر شاگرد پروری نمی‌کرد.
انتهای پیام/
