خبرگزاری فارس مازندران ـ سرویس اقتصادی| مازندران از جمله استانهایی است که در تولید تمامی محصولات کشاورزی در کشور سرآمد است، از تولید گل و گیاه و گوشت سفید گرفته تا برنج و مرکبات و سایر محصولات کشاورزی، دامی، باغی و شیلاتی.
اما تنها تولید، همه دردها را دوا نمیکند بلکه این بازار است که اقتصاد را برای تولیدکننده و کشاورزان رقم میزند.
مازندران نه تنها تامین کننده امنیت غذایی استان است بلکه غذای کشور را هم تامین میکند و حال باید دید در استانی که کشاورزان و تولیدکنندگان با مشقت فراوان اقدام به تولید میکنند تا چه اندازه مسؤولان مربوطه برای امنیت اقتصادی آنان تلاش کردند و به نوعی از پشت میزنشینی خارج شدند و خود را در بین کشاورزان دیدند تا بتوانند راهی برای حل مشکلات آنان پیدا کنند.
از هر تریبونی میشنویم مازندران بیش از ۴۰ درصد برنج کشور را تامین میکند و امسال به دلیل هزینههای بالا برای کشاورز، قیمت تمام شده برنج گرانتر از سالهای گذشته بود چراکه هزینه دستمزد، دستگاههای برنجکار، هزینههای شالیکوبیها، سم و کود و.... رشد چشمگیری نسبت به سالهای قبل داشته است و همه اینها دست به دست هم داد تا امسال شاهد افزایش قیمت برنج باشیم و حتی کشاورزان به راحتی برنج خود را به فروش نمیرسانند.
این قیمت برای کشاورزان به صرفه است اما باید توان مصرفکننده را هم ببینیم که قدرت خرید برنج داخلی را ندارند و هیچ تعادلی بین عرضه و تقاضا وجود ندارد.
استانی که رتبه نخست تولید گوشت مرغ را دارد اما به دلیل عدم مدیریت صحیح هیچ مرغی با قیمت مصوب در بازار مشاهده نمیشود و مردم مجبور هستند مرغ را با قیمتهای گزاف از بازار خریداری کنند چراکه متولی که به مشکلات مردم در این زمینه رسیدگی کند، وجود ندارد.
استانی که مهد تولید مرغ و تخم مرغ است اما هر روز بر نگرانیهای مردم اضافه میشود و گله و شکایت خود را به هر طریقی به متولیان این بخش میرساند اما دریغ از اندکی تحرک و حل مشکلات مردم.
سالانه در مازندران ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تن مرکبات تولید میشود اما در دو سه سال اخیر به دلیل نداشتن مدیریت صحیح و روانه نکردن آن به بازار، کشاورزان محصول خود را در انبارها نگهداری کردند و محصول کشاورزان در انبارها از بین رفت و مقصر اینهمه ضرر و زیان به کشاورزان و خدشه وارد کردن به بازار به این دلیل است که کسی خود را پاسخگوی مشکلات تولیدکنندگان نمی داند و همه از زیر بار مسوولیت شانه خالی میکنند و صدای تولیدکننده به جایی نمیرسد.
سالانه میلیونها واحد گل و گیاه در مازندران تولید میشود اما این استان پهناور و مهد تولید گل و گیاه سالیان سال است که از نبود از پایانه صادراتی رنج میبرد و به سرنوشت نامعلومی دچار شده است.
طی دو سال اخیر که درگیر کرونا بودیم گلخانهداران با مشکلات عدیدهای برای فروش مواجه شدند چراکه برنامه درستی برای فروش محصول آنان تدارک دیده نشد و با دست روی دست گذاشتن سبب متضرر شدن تولیدکنندگان گل و گیاه بودیم.
صحبت ما با وزیر جهاد کشاورزی است که با در دست گرفتن سکان وزارت عریض و طویل کشاورزی، مازندران را ویژه بنگرد چراکه بیش از ۷۰ نوع محصول در این استان تولید میشود که به تنهایی ۱۰ درصد ارزش اقتصادی محصولات کشاورزی کشور را تولید میکند و چند سالی است کشاورزی این استان رها شده و متولی ندارد و به همین دلیل کشاورزان و تولیدکنندگان خواهان این هستند به زودی متولی قوی، کارامد، با انگیزه، مردمی و فسادستیز بر صندلی مدیریت ارشد کشاورزی مازندران تکیه بزند تا تولید مازندران دوباره جوانه بزند و کشاورزی صاحب صندلی قدرتمند در استان شود.
انتهای پیام/۳۱۴۱/ج