به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، مریم اردبیلی عصر روز گذشته در جشن بانوان علوی، ضمن تبریک ایام و ابراز امیدواری از اقدامات فرهنگی در اصفهان، اظهار کرد: در نگاه دینی ما، الگوی تربیت و تعالی و حتی الگوی حکمرانی و حاکمیت انسان، اگر بنا باشد منجر به تعالی انسان شود، مستلزم دیدگاه و رویکردی است که امروزه دنیا در حال خالی شدن از آن است و آن نگاه خانوادهمحوری است.
خانواده، محور حکمرانی در جامعه اسلامی
این کارشناس خانواده در ادامه بیان کرد: نه اینکه بگوییم خانواده خوب است، نه اینکه بگوییم خانواده را باید حمایت کنیم، خانواده باید محور حکمرانی در جامعه اسلامی باشد، یعنی هر اتفاق مثبتی در جهت پیشرفت و تعالی یک جامعه بخواهد اتفاق بیفتد، از بستر خانواده باید باشد.
وی در خصوص اینکه در طول این زمان چه اتفاقی برای خانوادههای ما افتاده است، خاطرنشان کرد: خانواده به مرور در زندگی مدرن عصر جدید، کمرنگ شده، یعنی عملکردهای خود را از دست داده است، ما خاندانهای گستردهای داشتیم که برای ازدواج و فرزندآوری بچههایش و حمایت از آنها برنامهریزی میکرد چون اصالت، امنیت و نیروی کار به توسعه و حفظ این خانواده بستگی داشت؛ البته داستانهای در هم بودن و مخلوط بودن زندگیها و اختلافات را نیز در پی داشت.
اردبیلی با اشاره به اینکه خانواده عملکردی داشت که اگر یک جوان تشکیل خانواده نمیداد، استقلالش به رسمیت شناخته نمیشد، گفت: به همین دلیل اشتیاق به تشکیل خانواده وجود داشت و آنها اگر اختلافی داشتند، خانواده بزرگتر با کمکهایش، نمیگذاشت این استحکام به سادگی از هم فروبپاشد، در زندگی مدرن ما، خانمها در خانه دست تنها هستند که خستگی آنها را به دنبال دارد.
دولت، هووی ناکارآمدی برای خانواده
این کارشناس خانواده در خصوص این پرسش که آیا اگر بخواهیم به الگوی خانوادهمحور برسیم برای حل مسائل اجتماعی میتوانیم پیچ تاریخ را به ۱۰۰ سال پیش برگردانیم تا خانوادهها و خاندانهای گستردهای داشته باشیم، پاسخ داد: باید عملکردهای خانواده را به او بازگردانیم به گونهای که با اقتضائات امروزه، قابل جمع باشد، امروز عملکردهای خانوادهها در دست دولتهای مدرن است و آنها عملاً هیچ تصمیمی را از جانب خود برای خانوادهشان نمیتوانند بگیرند و دولت، هووی ناکارآمدی برای خانواده بوده است.
وی در پاسخ به این سؤال که اگر بنا باشد خانوادهای دارای حیات، عملکرد و سلول اصلی جامعه بودن باشد، چه کسی باید محور این کار قرار گیرد، تصریح کرد: در دیدگاه دینی، گفته شده زن در خانواده وظیفه بزرگی دارد که به گفته پیامبر(ص) معادل جهاد فی سبیلاللهی است که مردان در میدان جنگ دارند، پس تکلیف عظیمی در حد جهاد فی سبیلالله داخل محیط خانواده برای زن قرار داده شده است.
اردبیلی در خصوص اینکه این وظیفه چیست، بیان کرد: اگر این وظیفه پخت و پز و شست و شو و صرفاً انجام امور روزمره خانواده است که زن میتواند به خاطر آنها حقوق دریافت کند، پس وظیفه بزرگ این نیست، کسب معاش و درآمد نیز که برعهده مرد است و بر زن واجب نیست.
این کارشناس خانواده افزود: یک محور فرهنگی تربیتی در خانواده برای زن قرار داده شده است که برای حفظ خانواده و تعالی آن نقش و ابزار دارد، نقش همسری و نقش مادری برای مدیریت فرهنگی تربیتی در خانواده که قسمتی از وظیفه اصلی زنان است که اگر بنا باشد حیات به خانواده برگردد، زن آن را به خانواده برمیگرداند، محور اقتصادی اجتماعیاش به عهده مرد است، گرچه زن هم میتواند در آن نقشآفرینی کند.
وی با اشاره به اینکه خانواده به یک پناهگاه تبدیل شده، زن خانواده سرویسدهنده بخشی از خدمات خانواده است و افراد در خانواده صرفاً معاش میکنند و قسمت اصلی زندگیشان خارج از خانواده است، گفت: در دوران کرونا بیشتر متوجه شدیم که قسمت اصلی زندگیهایمان به خارج از خانه منتقل شده است و حداقل به واسطه این ویروس مجبور شدیم مقاطعی به خانه برگردیم و مرد و زن و بچهها در خانه بودند که تحمل آن برای خانوادههایی که خالی از معنای خانهداری بودند، دشوار بود.
اردبیلی ضمن بیان اینکه اگر میخواهیم خانواده داشته باشیم و محور حرکت در جامعه اسلامی باشد و در گام دوم پا بگذاریم، بیان کرد: این خانواده محور فرهنگی تربیتیاش باید زنی کنشگر، بصیر، آگاه و زنده باشد، فقط زن است که میتواند خانواده را زنده کند، البته همسرش نیز باید به او کمک کند.
زن منفعل، منجر به خانواده منفعل میشود
این کارشناس خانواده در این خصوص که چگونه حیات از خانواده به محیطهای اجتماعی و شهری رفت و محوریت از زن کنده شد، توضیح داد: زن باید آگاهانه آن را به خانواده بازگرداند، اگر من زنی بودم منتظر فرصتی برای پررنگ کردن نقش خانواده در زندگی نسل بعد، فرصتی بهتر از کرونا نبود که آموزش و سلامت فرزندم و کار همسر من در محیط خانواده داشت اتفاق میافتاد، البته که به همه ما سخت گذشته ولی اگر من زنی بودم که میخواستم این محور فرهنگی تربیتی را بر عهده بگیرم، چه فرصتی بهتر از این وجود داشت؟ من با مشاهده نحوه ارتباط فرزندم با معلم، نحوه درس دادن معلمها میتوانم مسلط بگویم که آموزش کجای کارش ایراد دارد، یا کدام معلم نحوه تربیتش اشتباه است، اما وقتی خانوادهای منفعل باشد یعنی زن آن خانواده در اوج انفعال است و همه تغییرات عالم فاجعهساز است، زن فعال، تغییرات حاصل از کرونا، اینترنت و شبکههای اجتماعی را با برنامهریزی کنترل میکند.
وی ادامه داد: زنهای فعال و مثبتنگر، طبق تحقیقات به دست آمده در خصوص تجربه زیستی زنان، در کرونا فعالیتهای مثبت و فرصتی داشتند، ما به عنوان زن مسلمان تراز انقلاب اسلامی، میخواهیم خانه را زنده کنیم، چراغ خانواده را روشن کنیم و تک تک عملکردهایی که از خانواده من دزدیده شده را برگردانیم و باید به صورت جمعی همافزایی کنیم.
اردبیلی اضافه کرد: گروههای کوچک با دوستان، همعقیدهها، مادرانه، دخترانه تشکیل دهیم و ایدههای نوآورانه خلق کنیم چون ما با مدل مادربزرگمان نمیتوانیم خانه را زنده نگه داریم باید با مدل قرن ۱۵امی خانه را زنده کنیم و باید آن را خلق کنیم، برای مثال در آموزش مجازی دانشآموزان، چند مادر در کنار هم آموزشهای مورد نیاز دانشآموزان را بگذارند یا این گروه مسألهای از مسائل محله را مانند فرزندآوری با همافزایی میتوانند حل کنند، الگوی این تلاشها صرفاً پول و امکانات نمیخواهد، لبخند خوب به کودکان آپارتمانی که در آن زندگی میکنیم، قدمی به سمت این حرکت است.
این کارشناس خانواده در پایان گفت: اگر میخواهیم وارد گام دوم انقلاب شویم و اسم ما را جزو منتظران واقعی بنویسند و ظهور حضرت به ازای تلاش ما نزدیکتر شود، اگر میزان وقتی که دارم به طرق مختلف(پشت تلفن، شبکه اجتماعی، تجملات )تلف میکنم را صرف ظهور حضرت بکنم، ایشان زودتر ظهور میکند پس این تأخیر گناهش پای من است، زنان باید عشق را نفس بکشند و در محیط اطرافشان عطر آن را بپراکنند و همه را زنده کنند به نور و عشق و مهر، زن افسرده همه محیط اطرافش میمیرند، زنان امید را در جامعه میتوانند افزایش دهند و موجب خوشبختی فرزندان خواهد شد.
انتهای پیام/۶۳۱۲۴/ح۳۰/