به گزارش خبرگزاری فارس از لامرد،زیستگاه سادول در رشته کوه های زاگرس جنوبی قرار گرفته و خط مرزی میان شهرستان های لامرد و پارسیان است.
این منطقه زیستگاه های طبیعی و با ارزش محل حیات انواع قوچ و میش می باشد که در اثر روند صنعتی شدن شهرستان لامرد و تغییرات اقیلمی به خصوص خشکسالی های اخیر و در کنار آن شکار غیرقانونی می رفت که به بخشی از خاطرات مردم این منطقه بدل گردد اما گروهی از دلسوزان طبیعت در قالب سمن های مردم نهاد با عنوان انجمن حامیان حیات وحش سادول، تلاش کردند تا آب رفته را به جوی برگرداند و جانی تازه به این حیات وحش بکر ببخشند.
حیات وحش سادول با برخورداری از گونه های مختلف و حتی نادر حیوانات و پرندگان،نیازمند توجه بیشتر مسوولان و همکاری فراگیر مردم است
خوشبختانه امروز تلاش های انجمن حامیان حیات وحش سادول تا حدود زیادی ثمر داده است و سیر از بین رفتن زیستگاه سادول متوقف گردید و حتی بسیاری از گونه های جانوری که مهاجرت کرده بودند به زیستگاه های اصلی خود بازگشتند و شروع به زاد و بلد کرده اند.
در سالی که شاهد کم ترین بارش ها در سطح شهرستان لامرد می باشیم این زیستگاه ارزشمند چشم به مهربانی دلسوزان طبیعت و حمایت های مسوولان دارد.
توسعه آبشخورها، جلوگیری از شکار غیرمجاز و توجه به فصل جفت گیری حیوانات و از همه مهم تر ثبت این مجموعه به عنوان یک منطقه شکار ممنوع یا منطقه حفاظت شده می تواند آن را به میراثی ماندگار برای نسل های بعد بدل کرده و همچنان از دل تخته سنگ های سادول صدای زیبای پرندگان و حیوانات را شنید.
عباس حسینی یکی از اعضای اصلی انجمن حامیان حیات وحش سادول در گفت و گو با خبرنگار فارس در لامرد، اظهارداشت: از سال 96 فعالیت خود را با دیگر دوستانم در این انجمن با هدف جلوگیری از انقراض و احیای گونه با ارزش قوچ و میش مینیاتوری (لارستان) و دیگر حیوانات و پرندگان در حیات وحش سادول آغاز کردم.
وی افزود: بادیگر دوستان خود، در این چند سال توانستیم ۹۰ نفر از آحاد مختلف مردم عضو انجمن حامیان حیات وحش سادول شوند که کمک های شایانی به این انجمن داشته اند.
این فعال محیط زیست با اعلام اینکه هم اکنون ۳۰۰ راس قوچ و میش در حیات وحش سادول وجود دارد، گفت: علاوه بر قوچ و میش مینیاتوری، این کوه زیستگاه حیوانات با ارزشی نظیر پلنگ، عقاب دوبرادر، سمور خاکستری که از گونههای کمیاب هستند و دیگر حیواناتی همچون، کل و بز، کفتار راه راه، شغال زرد، شغال پشت سیاه، گراز،خرگوش،کبک، تیهو،جغد،گرزه مار، افعی شاخدار و انواع پرندگان است.
حسینی با بیان اینکه کلیه فعالیت های محیط زیستی انجمن حامیان حیات وحش سادول مردمی است تصریح کرد: مهم ترین درخواست ما از مسوولان تامین امکانات سخت افرازی نظیر موتورسیکلت،دوربین تله ای، دوربین دیجیتالی با زوم بالا و مخزن جهت تهیه آبشخور است.
وی خاطرنشان کرد: با گشتهای مکرر و منظم و همچین فعالیتهای فرهنگی در بین شکارچیان از شکار بی رویه حیوانات و پرندگان جلوگیری کردیم تا اینکه بعد از این فعالیتهای مداوم و همکاری نیروهای مردمی تعداد قوچ و میش مینیاتوری کوه سادول را از گلههای چهار الی پنج تایی به گلههای چهل تایی رساندیم.
این فعال محیط زیست ادامه داد: تاقدیس ساودل یکی از ویژه ترین، تاقدیس های زمین شناسی در جنوب کشور است که همواره مورد توجه زمین شناسان و کارشناسان بوده است.
حسینی با اشاره به اینکه مهم ترین درخواست ما از سازمان محیط زیست و دیگر نهادها این است که جهت حفاظت بیشتر و بهتر و همچنین افزایش گونه های جانوری منطقه، کوه سادول را به منطقه شکار ممنوع یا منطقه حفاظت شده ارتقاع دهند گفت: در شرایطی که نهادهای دولتی برای حفاظت از محیط زیست با کمبود بودجه و امکانات روبه رو هستند تکیه بر توان دوستداران محیط زیست و انجمن های محیط زیستی مانند انجمن سادول و همچنین یاری آنها پشتوانهای ارزشمند برای فرهنگ سازی است.
انتهای پیام/ن