به گزارش خبرگزاری فارس از تهران؛ محیط زیست ایران در ابعاد گوناگون با چالش های فراوانی دست و پنجه نرم می کند اما طی این سالها حتی نیمی از شعار دولت ها هم در این حوزه محقق نشد و در محاق بی توجهی و همان شعار تبلیغاتی باقی ماند.
برخورد نمایشی با مقوله محیط زیست تا جایی پیش رفت که سوخت مازوت نفس مردم را به شماره انداخت، تخلیه فاضلاب و پساب کارخانه ها در برخی رودخانه ها رخ داد، دپوی زباله ها در کنار برخی رودخانه ها همچنان استمرار یافت، مرگ سریالی پرندگان بوقوع پیوست، گونه های کمیاب گیاهی و جانواری در خطر انقراض قرار گرفتند، در زمان های مختلف، آتش سوزی در جنگل ها هم خاموش نشد و مشکلات محیط بانان و‌جنگلبانان حل نشد تا محیط زیست ما همچنان در خطر باقی بماند.
نتیجه های شوم و ناخواسته جهان صنعتی بصورت طبیعی به فاجعه ای انسانی تبدیل می شود و بی تدبیری ها قطعا سیر این واقعه تاسف بار را سرعت می بخشد، در حالی که وظیفه دولتهاست که با برنامه ریزی از آفت صنعتی کاسته و به سمت حفظ و احیای محیط زیست حرکت کنند.
آنچه در ایران طی این سال های گذشته رقم خورد ضربات مختلف بر پیکره محیط زیست بود که چالش های آن زندگی مردم را تحت تاثیر قرار داد و استمرار در وضعیت موجود به زندگی مردم در دراز مدت آسیب می زند.
نمی توان برای حفظ منابع خدادادی و طبیعی که برای زندگی و نشاط انسان هاست بی توجه بود و انتظار حرکت در مسیر توسعه داشت، نباید با بی توجهی به عوامل خطر آفرین کارخانه ها برای زندگی مردم، انتظار زندگی سالم برای مردم داشته باشیم، نمی توانیم حفظ تالاب ها و حراست از رودخانه ها را فراموش کنیم اما انتظار سیر طبیعی زندگی را داشته باشیم.
مشکلات زیست بوم در ایران با سرعت پیش می رفت اما سازمان محیط زیست در دولت به یک موضوع اولویت دار در کشور تبدیل نشد و وضعیت موجود را رقم زد.
در مجالس دوره های قبل هم موضوع مهم محیط زندگی مردم، جانوران و گیاهان با غفلت همراه بود تا دولت ها هم تغییر رویه ندهند و عامل محرکی برای اقدامات راهبردی نداشته باشند.
مهم‌ترین اتفاق یک سال اخیر محیط زیست ایران را باید فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی دانست که تخصصی تر از همیشه ورود موثری به عرصه آب، خاک و هوای ایران داشت و مشکلات متعدد حوزه های مختلف زندگی را برملا ساخت، پررنگ کرد و به سمت رسانه ها سوق داد تا حداقل به مطالبه عمومی تبدیل شود.
فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی در نقش نظارتی شروع خوبی داشته و حتی راه حل‌های علمی چالش های محیط زیستی را نیز ارائه داده و در راستای نقش نظارتی حرکت کرده است اما باز هم چرخه معیوب محیط زیستی دولت بدون تفکر تخصصی این رشته، باعث شده کشور از ظرفیت تخصصی فراکسیون محیط زیست هم آنچنان بهره ای نبرد.
فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی از ممنوعیت صید ترال تا ایجاد زمینه برای اجرایی شدن قانون هوای پاک، جلوگیری در سند زدن تالاب ها به نام وزارت نیرو، ورود تخصصی و جدی در آتش سوزی های زاگرس و پیامد آن نظارت های تخصصی، جلوگیری از زمین خواری ها از جمله تپه سرخه لواسان و حرکت در مسیر قانونگذاری در افزایش بودجه های مرتبط با اهالی محیط زیست از محیط بانان و جنگلبانان تا همه افراد حافظ منافع ملی این حوزه و نظارت بر اجرای قوانین، حرکت منطقی داشته است اما به نظر می رسد که باید در دولت برای ایجاد یک زندگی سالم تر با حفظ سرمایه های طبیعی انسانی و گونه های گیاهی و جانوری برنامه استراتژی و عملیاتی داشت تا به سمت توسعه پایدار حرکت کرد.
اکنون فرصت تغییر دولت در جمهوری اسلامی ایران، شاید بهترین فرصت برای قرار گرفتن محیط زیست در اولویت‌های نظام اجرایی باشد تا نقش آفرینی های فعالان دلسوز محیط زیستی و فراکسیون محیط زیست مجلس که بیش از همیشه در مسیر جدیت برای حفظ آب و خاک و هوای ایران قرار دارد، با نتیجه بهتری برای فراهم شدن زندگی سالم تر همراه شود.
آنچه مسلم است باید برای مبارزه جدی با آلودگی محیط زیست که بر کیفیت و چرخه طبیعی اثر می گذارد و پی آمدهای زیان باری برای زندگی انسان، حیوان، گیاه و بناها دارد، برنامه راهبردی داشت تا به سمت حفاظت از طبیعت پیش رویم که برای بقای نسل بشر، آفریده شده است.
علیرضا صدرایی فعال حوزه محیط زیست
انتهای پیام/
