خبرگزاری فارس ـ یادداشت میهمان ـ سید جعفر تشکری هاشمی: حمل و نقل به عنوان یکی از بزرگترین چالشهای زیرساختی پیشروی کلانشهرها شناخته شده است؛ چنانچه عملکرد کارآمد کلانشهرها تا حد زیادی وابسته به وجود یک سیستم حمل و نقل کارآمد است.
شهر تهران بهعنوان بزرگترین کلانشهر کشور و خاورمیانه، با مشکلات جدی و عدیدهای در سیستم حمل و نقل خود مواجه است. این مشکلات منشاء بسیاری از مشکلات دیگر شهر تهران از قبیل اتلاف وقت مردم، افزایش مصرف سوخت، افزایش میزان آلایندههای زیستمحیطی، کاهش ضریب ایمنی و سلامتی شهروندان، افزایش آمار تصادفات و خسارات مادی و جانی و ... است.
مدیریت حمل و نقل و ترافیک امروزه پیش از آنکه پیشوند نام سازمانها یا نهادهای شهری در سطح کشوری یا بینالمللی باشد، یکی از حوزههای نوین دانش بهشمار میرود و میتوان آن را علم میانرشتهای نامید چراکه این حوزه، ترکیب و مجموعهای از دانشهای مختلف همچون مهندسی، محیطزیست، مدیریت، حمل و نقل، برنامهریزی، جامعهشناسی و ... را شامل میشود تا از این طریق، مدیریت حمل و نقل و آثار ترافیکی ناشی از آن در قامت یک حوزه وسیع و همهجانبه ظاهر شود. به معنای دیگر در عصر کنونی مجالی برای پرداختن به این حوزه با نگاه محض و تکبعدی نیست و میبایست با استفاده از دستاوردها و دانش روز؛ فرصت توفیق بیشتر در جلب رضایت شهروندان و افزایش روحیه امید و نشاط شهروندی را ایجاد نمود.
کلانشهر تهران به عنوان امالقرای جهان اسلام و پایتخت کشور عزیزمان ایران به موازات رشد و توسعه در حوزههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیازمند برقراری نظم و انضباط ترافیکی و نیز برخورداری از منظمترین و کارآمدترین امکانات و تجهیزات حمل و نقل عمومی بوده است؛ چراکه اگر نظم و انضباط در کالبد شهر جاری نشود، تاثیرات منفی خود را در تمامی حوزهها و در سطح شهر و کشور نشان خواهد داد. تهران امروز میبایست در راستای رسیدن به شهری پایدار، توسعهیافته، پویا و دارای فرصتهای برابر، ایمن، روان، پاک، یکپارچه و هوشمند گام بردارد.
برای رسیدن به این اهداف، تلاش و همت مضاعفی را باید بهکار گرفت تا علاوهبر حفظ دستاوردهای پیشین با نگاه علمی و آکادمیک به حوزه مدیریت حمل و نقل و ترافیک و بهرهمندی از دانش و فناوریهای نوین و مدیریت جامعمحور و چندبعدی و استفاده از مطالعات شهری، زیستمحیطی، روانشناختی، حقوقی و جامعهشناسانه و با اولویت "تکریم و رعایت حقوق شهروندان محترم"، "تحقق عدالت شهری" و "کاهش فاصله شمال و جنوب شهر"؛ نسبت به اجرا و پیادهسازی طرحها و برنامهها اقدام نمود.
ارتقاء سطح ایمنی و امنیت سیستمهای حمل و نقل، افزایش سطح رضایتمندی از سیستمهای حمل و نقل همگانی، افزایش سهم سفر با سیستمهای حمل و نقل همگانی، یکپارچهسازی سیستمهای حمل و نقل همگانی، سازگاری سیستمهای حمل و نقل با محیطزیست، تأمین منابع مالی پایدار، بهینهسازی مصرف انرژی در حمل و نقل، نهادینهسازی فرهنگ حمل و نقل و ترافیک و توجه به کرامت انسانی و عدالت اجتماعی؛ اصلیترین موضوعاتی است که در مدیریت حمل و نقل و ترافیک کلان شهر تهران میبایست محور برنامهریزی و اجرا قرار گیرد تا با توسعه متناسب و متوازن شبکهها و امکانات حمل و نقل عمومی نهتنها از هدررفت و اتلاف زمان و سرمایههای انسانی، اجتماعی و و اقتصادی جلوگیری گردد بلکه در دگرگونی شهر و ایجاد تغییرات مثبت در آن نیز توفیقات مطلوبی معنا یابد.
اصلیترین و مهمترین ملاحظاتی که در کنار تمام این فعالیتها و سیاستها میبایست مدنظر مدیریت شهری یا همان دولتهای محلی قرار گیرد عبارت است از: "تسهیل تردد گروههای خاص از قبیل جانبازان، معلولین، سالمندان و کودکان"، "ایجاد حمل و نقل پایدار و ارزان با هدف کارایی منابع و کاهش آلودگیهای زیستمحیطی، امنیت و سلامت و قیمتگذاری کارآمد"، "جلوگیری از اتلاف وقت و سرمایه شهروندان در جابجاییهای درون شهری"، "پایبندی به اصول شفافیت، خلاقیت و نوآوری در اجرای برنامهها" و "رعایت اصل ذینفع بودن مخاطبان در پیادهسازی پروژهها" در یک نگاه کلی میتوان گفت امروزه شهر تهران فقط به دست مدیران شهری اداره نمیشود، بلکه مدیریت شهرداری تهران میبایست با اتخاذ برخی تدابیر و از طریق ارائه راهکارهای مشارکتی، زمینهای را فراهم نماید تا تکتک پایتختنشینان در توسعه، پیشرفت و سرافرازی شهرمان تهران سهیم باشند؛ امید است به لطف خدا و با تأسی به رهنمودهای مقام معظم رهبری و با همراهی جامعه تخصصی حمل و نقل و ترافیک کشور، مشاوران و فعالان بخش خصوصی در صنعت حمل و نقل، پرسنل و همکاران شهرداری تهران، کارآفرینان حوزه شهری و نهادهای مردمی و با حمایت مجلس انقلابی و دولت مردمی این مسیر به موفقیتها و دستاوردهای متعددی نائل گردد.
انتهای پیام/