به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، حجت‌الاسلام حدائق، قائم مقام بنیاد و موسسه فرهنگی حضرت مهدی موعود (عج) در ادامه مبحث جمعه‌های انتظار طی یادداشتی با اشاره به ویژگی‌های عصر ظهور تشریح کرد:
وَلَوْ اَنَّ اَهْلَ الْقُرَی آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَیْهِم بَرَکَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالاَرْضِ وَلَـکِن کَذَّبُواْ فَاَخَذْنَاهُم بِمَا کَانُواْ یَکْسِبُون
و چنانچه مردم شهر و دیارها همه ایمان آورده و پرهیزکار می‌شدند همانا ما درهای برکاتی از آسمان و زمین را بر روی آن‌ها می‌گشودیم ولیکن (چون آیات و پیغمبران ما را) تکذیب کردند ما هم آنان را سخت به کیفر کردار زشتشان رسانیدیم.
یکی دیگر از آیاتی که در رابطه با امام زمان (عج) مطرح می شود آیه ۶۹ سوره اعراف است. امام مجتبی(ع) در تبیین پیام این آیه و ارتباطش با مهدویت می فرمایند: در دوران ظهور امام زمان (عج)، حتی حیوانات درنده آزادانه زندگی می‌کنند؛ یعنی بشریت وارد دورانی می‌شود که آسیب و گزندی به هیچ موجودی نخواهد رسید.
زمین، گیاهان خود را عرضه می کند و آسمان هم برکات خود را نازل می‌نماید. در آن روز دیگر اثری از خشکسالی و عدم نزول رحمت الهی نیست.
به تعبیر امام مجتبی (ع) همه گنج‌ها و معادن زمین در آن روز آشکار می شود و آنگاه انسان درمی‌یابد که تا کنون فقط به بخشی از معادن دست یافته است.
طبق بیان امام صادق (ع) در روزگار ظهور، تمام علم و دانش که بنا به روایات ۲۷ حرف است و تا قبل از ظهور امام زمان (عج)، بشر فقط دو حرف آن را کشف کرده، ظاهر می‌شود.
بشریت با همه پیشرفت های علمی خود در همان دو حرف توقف کرده است. با ظهور امام زمان (عج)، دانش یک جهشِ بیش از سیزده برابری می‌کند؛ یعنی ظرفیتی که امروز از نظر علم و دانش، تکنولوژی و صنعت و علوم طبیعی و مهندسی مشاهده می کنید یک جهش بیش از ۱۳ برابری پیدا می‌کند.
در حدیثی از امام باقر (ع) نقل است که می فرمایند: وقتی که امام زمان (عج) ظهور می کنند خداوند دست با برکت ایشان را بر سر انسان‌ها قرار می دهد و عقل ها کامل و درون ها پاک می‌شود و مردم با یکدیگر خردمندانه برخورد می‌کنند .
کینه و حسادت و حرص و تکبر و رذایل اخلاقی در نهاد انسان ها ریشه‌کن می‌شود و مردم به حیات واقعی خواهند رسید. طبیعتاً وقتی که وجود انسان از این رذائل اخلاقی دور شد، درصدد تخریب و تضعیف دیگران نیست. با کامل شدن عقل‌ها، نگاه به زندگی خردمندانه می‌شود و در پی آن انسان ها دنیا را گذرگاهی می بینند که جای توقف نیست. به تعبیر حضرت عیسی (ع) مؤمنان، دنیا را همچون پلی می‌بینند که باید از آن عبور کنند.
«إِنَّمَا اَلدُّنْیَا قَنْطَرَةٌ فَاعْبُرُوهَا وَ لاَ تَعْمُرُوهَا»
همانا دنیا مانند پلی است. از آن عبور کنید و آبادش نکنید.
این حاصل احیاء فکر آدمی است که دنیا را گذرگاه و پلی بداند که باید از آن عبور کرد. اگر این دیدگاه ارزشمند فراگیر شود مردم در نوع بهره‌برداری خود از دنیا تغییر رویه خواهند داد و روابطشان با یکدیگر اصلاح می شود.
این اصلاح رویه زندگی، در سایه تبعیت از ایمان و حفظ تقوا در زمان ظهور اتفاق می‌افتد.
یکی دیگر از نکات قابل تأمل در آیه، توجه به معنی کلمه برکت است. برکت به معنای ثبات و پایداری نعمت است، چیزی که ثبات ندارد را برکت نمی گویند. در بین مردم هم برکت به همین معناست؛ لذا مثلاً می گویند فلان چیزی که شما به ما دادید برکت داشت؛ یعنی از بین نرفت و پایدار بود.
با این توضیح، معنای برکت در آیه این است که اگر ایمان و تقوا را رعایت کردید نعمت پایدار به شما عطا می کنیم.
انتهای پیام/ن
