یادداشت| حامد گنجی؛ فعال رسانهای: سالهای سال است که فرهنگ غلطی با عنوان آتش زدن زمینهای کشاورزی پس از برداشت محصول در استان ایلام رواج پیدا کرده است که متاسفانه طی آن و در فصول بهار و تابستان شاهد این هستیم که باقیماندهی محصولات کشاورزی در اینگونه زمینها پس از برداشت محصول، طعمهی حریق میشوند و صحنههای زشتی از سوختن طبیعت و محیط زیست به چشم میآید.
زمینهای کشاورزی پناهگاه بسیاری از جانوران ریز و درشتی است که برای چند صباحی در این زمینها سکنی گزیده و روزگار میگذرانند اما آتش جهل برخی افراد که با بهانههای مختلف اقدام به ایجاد حریق در این زمینها میکنند باعث مرگ و میر، کاهش جمعیت و انقراض بسیاری از گونههای گیاهی و جانوری در طبیعیت منطقه میشوند و این همان فرهنگ غلطیست که نه با تعالیم و احکام اسلامی در باب مهربانی با حیوانات سازگاری دارد و نه قانونی و اخلاقی است.
انتشار گستردهی ویروس کرونا و مشهود بودن تاثیرات منفی آن، این مسئله را تقریبا برای همهی افراد جامعه مورد پذیرش قرار میدهد که نباید با انجام یا عدم انجام برخی کارها موجبات فشار کاری بیشتر بر روی کادر درمان که در خط مقدم مبارزه با این بیماری هستند را فراهم کرد.
آتش زدن زمینهای کشاورزی میتواند یکی از مصداقهای بارز اینگونه کارها باشد که پتانسیل اعمال فشار بیشتر بر روی کادر درمان و نیز بیشتر شدن حجم کاری آنان را در خود جای داده است.
یک آتش سوزی منجر به سوختگی افراد مختلف درگیر اطفای آن شود به خودی خود میتواند باعث پر شدن یک بیمارستان از مجروحین سوانح سوختگی شود و این چیزیست که هر عقل و منطق سلیمی از آن میبایست اجتناب بورزد.
از آسیبهای روحی و روانی اینگونه آتش سوزیها و زشت شدن منظر طبیعیت و نیز آلودگیهای ناشی از دود آنها که بگذریم نمیتوان از کمبود آب در کشور و لزوم صرفه جویی در مصرف آن به راحتی چشم پوشید؛ آبی که میتواند تشنهای را سیر کند یا بر پای گل و درختی ریخته شده و باعث رشد و نمو آن شود چرا باید در جریان آتش به پا شده از جهل یک عده به هدر رود؟!
انتظار میرود که مسوولین ارشد استان ایلام اعم از استانداری، ستاد کرونا، دادستان استان، نیروی انتظامی، فرمانداران و .... میبایست ضمن جلوگیری از اینگونه آتش سوزیها در استفادهی از ظرفیتهای قانونی برای برخورد با مسببین اینگونه حوادث اقدامات لازم را به عمل آورند.
انتهای پیام/