به گزارش خبرگزاری فارس از لنجان، قلاب‌بافی در ردیف حرفه‌هایی قرار دارد که علاقه‌مندان زیادی را به خود اختصاص داده تا جایی که با بهره‌گیری از خلاقیت و ابتکار و همچنین کمترین سرمایه‌گذاری می‌تواند برای کسانی که به این کار مشغول هستند درآمدزایی کند.
سمیه کرباسیان از کارآفرینان شهر زاینده‌رود که حرفه بافتنی با میل و قلاب را انجام می‌دهد توانسته است به ۲۲ نفر از بانوان منطقه خود آموزش‌های لازم را بدهد و زمینه ورود آنان به بازار کار را فراهم کند.
وی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در لنجان اظهار کرد: در سال ۹۵ یک دوره دو ماهه آموزشی در بسیج محله را گذراندم و بعد از آن با تشویق اطرافیانم و استقبالی که از تولیدات بافتنی صورت گرفت در ابتدا به بافت لباس مانند لباس نوزاد، جوراب و پاپوش پرداختم و سپس به بافت انواع کیف و عروسک مشغول شدم.
این کارآفرین لنجانی درباره میزان سرمایه برای آغاز به کار خودش خاطرنشان کرد: برای شروع فعالیتم به سرمایه خاصی نیاز نداشتم و تنها به کاموا، میل و قلاب احتیاج بود که به راحتی در دسترس قرار داشت.
کرباسیان به برگزاری دوره‌های آموزشی برای هنرجویان و علاقه‌مندان به این رشته اشاره کرد و افزود: از تیر ماه سال ۹۸ دوره‌های آموزشی را با پایین‌ترین مقدار شهریه شروع کردم که تا اسفند ماه همان سال ادامه داشت و در طول این مدت به ۲۲ نفر از هنرجویان آموزش‌های لازم داده شد که با شیوع ویروس کرونا برگزاری این کلاس‌ها لغو شده است.
وی تشریح کرد: در این دوره‌ها از تمامی سنین از ۱۰ الی ۵۰ سال با هر میزان تحصیلات هنرجو داشتیم که در حال حاضر مشغول بافت لباس نوزاد، شال و کلاه هستند، البته در کنار این موضوع ثبت‌نام کلاس‌های آموزش عروسک بافی در سازمان هلال احمر شهرستان لنجان را آغاز کرده‌ایم تا علاقه‌مندان با شرکت در این کلاس‌ها آموزش‌های مورد نظر را فرا گیرند.
کرباسیان با اشاره به نقش کار در احیاء و تقویت روحیه خودباوری به ویژه در بانوان تصریح کرد: افرادی را داشتیم که از شرایط روحی مناسبی برخوردار نبودند که ما آن‌ها را وارد اینگونه مشاغل کردیم و در نتیجه توانستند از شرایط روحی و جسمی خوبی برخوردار شوند و در قلاب‌بافی تولیدات خوبی را به ارمغان بیاورند و حاصل دست رنج خود را ببینند.
این کارآفرین لنجانی به سختی‌ها و مشکلات موجود در این حوزه پرداخت و متذکر شد: بافت انواع پوشاک با دست بسیار خسته‌کننده و فرسایشی است که به همین خاطر تصمیم به خرید یک دستگاه ماشین بافت گرفتیم که با توجه به قیمت بالای دستگاه موفق به خرید آن نشدیم.
وی خاطرنشان کرد: از دیگر مشکلات ما عدم دسترسی و ارتباط با کارخانه‌ها و تولیدکنندگان کاموا به طور مستقیم است که تا به این لحظه موفق نشده ایم به صورت مستقیم کاموای مورد نیازمان را از تولیدی‌ها خریداری کنیم و به همین خاطر از فروشگاه‌های موجود در سطح شهر با قیمت بازار تهیه می‌کنیم که هم اکنون هنرجویان ما با کمبود کاموا مواجه هستند.
کرباسیان تاکید کرد: عدم بازاریابی و تبلیغات مناسب نیز از بزرگترین مشکلات حال حاضر ما در این زمینه است که بسیار آسیب‌زا بود.
وی اظهار کرد: در شرایط فعلی برای دوخت هر ژاکت به ۱۰ توپ کاموا نیاز است که با توجه به قیمت‌های موجود با قیمت بالایی به تولید می‌رسد و مقرون به صرفه نیست که اگر بتوانیم کاموای مورد نیاز را از تولیدی‌ها فراهم کنیم به طور قطع با قیمت مناسب‌تری به دست مصرف‌کننده‌ها خواهد رسید.
این بانوی کارآفرین از امکانات ضروری برای گسترش فعالیت خود سخن به میان آورد و خواستار شد: در حال حاضر نیاز به یک کارگاه و دستگاه ماشین بافت داریم که در همین زمینه مکانی به صورت موقت از سوی بسیج خواهران برای ما در نظر گرفته شده است.
وی با توجه به ضرورت حمایت مسؤولان از مشاغل خرد تصریح کرد: اگر امکانات و تسهیلات مناسبی در اختیار ما قرار بگیرد و در کنار آن تبلیغات درستی هم صورت پذیرد می توان برای تمامی این ۲۲ هنرجو به صورت متمرکز اشتغالزایی کرد.
کرباسیان متذکر شد: با توجه به فرمایشات مقام معظم رهبری مبنی بر احیای مشاغل خانگی امیدواریم که اقدامات لازم از سوی مسؤولان جهت حمایت از اینگونه مشاغل صورت گیرد و همچنین با جلوگیری از افزایش قیمت‌ها و ثبات آن به تحقق شعار سال کمک شود.
انتهای پیام/۶۳۰۸۱/ص۲۰/
