به گزارش خبرنگار دفاتر منطقه‌ای خبرگزاری فارس، در دوران شوروی سابق در سال ۱۹۲۶ نوروز به عنوان جشنی بیگانه از سوی حزب کمونیست ممنوع اعلام شد و تنها بعد از ۶۲ سال یعنی در سال ۱۹۸۸ دیگر بار نوروز به آغوش این سرزمین بازگشت.
با کسب استقلال قزاقستان، رئیس‌جمهور این کشور در ۱۵ مارس سال ۱۹۹۱ ضمن صدور یک فرمان، نوروز را جشن ملی قزاقستان اعلام کرد.
مردم قزاقستان نوروز را اعتدال بهاری می‌دانند و بر این باورند که در این روز ستاره‌های آسمانی به نقطه ابتدایی می‌رسند و همه جا نو می‌شود و روی زمین شادمانی بر قرار می‌‌گردد.
در شب سال تحویل صاحبخانه دو عدد شمع در بالای خانه‌اش روشن می‌کند و خانه‌اش را خانه تکانی کرده و چون مردم قزاق بر این باورند که تمیز بودن خانه در آغاز سال نو باعث می‌شود افراد آن خانه دچار بیماری و بدبختی نشوند آنان بر این مسئله ایمان دارند و آن را هر ساله رعایت می‌کنند.
در شب نوروز دختران روستایی قزاق با آخرین گوشت باقی‌مانده در منزل غذایی به نام "اویقی آشار" همراه با آویز می‌پزند.
نوروز برای قزاق‌ها بسیار مقدس بوده و اگر در این روز باران یا برف ببارد آن را به فال نیک گرفته و معتقدند سال خوبی پیش رو خواهند داشت. در عید نوروز مردم لباس نو و سفید به تن می‌کنند که نشانه شادمانی است. دید و بازدید اقوام در این ایام با زدن شانه‌ها به یکدیگر از آیین و رسوم مردم قزاق در ایام عید نوروز می‌باشد،
همچنین پختن غذایی به نام نوروز کوژه (کوژه = آش) که تهیه آن به معنی خداحافظی با زمستان و غذاهای زمستانی است و از هفت نوع ماده غذایی تهیه می‌شود در این ایام جزو آیین و رسوم این سرزمین می‌باشد.عدد هفت در فرهنگ مردم قزاقستان از اهمیت بالایی برخوردار است و به همین دلیل کوژه (آش) متشکل از هفت نوع ماده غذایی مانند گوشت، نمک، روغن، پیاز، گندم، کورت (نوعی پنیر) و ایریم‌شیک (نوعی پنیر محلی) طبخ می‌شود. تهیه این غذا به معنی خداحافظی با زمستان و غذاهای زمستانی است.
سپس در ایام نوروز، کوژه را می خورند. بعد از صرف غذا شخصی صاحب نام و معروف که نزد دیگران از احترام خاصی برخوردار است، از صاحب خانه تشکر می کند و دستانش را به علامت دعا بالا گرفته برای همه دعای خیر می کند. دعای سفره تقریبا شبیه به این جمله است: "در این عید نوروز برای پسرت راه راست باز بشود و دخترت جای خود را در زندگی پیدا کند. چراگاه تو پر از دام شود و دشمنت به مقام تو رشک بورزد.
مسابقات معروفی نیز در ایام نوروز در قزاقستان برگزار می‌شود که از مهمترین آنان می‌توان به (قول توزاق) اشاره نمود. از دیگر مسابقات می‌توان به کوکپار برداشتن بز از مکانی مشخص توسط سواران، اشاره نمود.
در عصر نوروز نیز مسابقه آیتیس آغاز می‌شود که مسابقه شعر و شاعری است.
در گذشته، در صبح روز نوروز سه نفر که 'جارچی' نام داشتند، لباس رنگارنگ بر تن می‌کردند و به کوچه‌‌ها می‌رفتند و مشغول دعوت مردم به بزم‌گاه نوروزی می‌شدند. آنها لباس های خاصی بر تن می کردند که سه قهرمان اسطوره‌ای قزاق با نام‌های 'الدر کاسه'، 'ژرینشا' و 'قراشاش' را نشان می‌داد.
در ضمن، در کنار حفظ مهمترین سنت‌های نوروزی، امروزه عناصر جدیدی نیز بر آن افزوده شده که از جمله آن ها باید به پاکسازی میدان‌ها و خیابان‌های شهر و مناطق اطراف اشاره کرد و این فارغ از آداب و سننی چون نشاندن نهال و درختان میوه، تمیز کردن منازل، تهیه غذاهای متنوع و تهیه سفره نوروزی است.
نوروز توسط همه اقوام و پیروان همه ادیان مختلف در این کشور جشن گرفته می شود، اما مسلمانان این کشور رفتن به قبرستان‌ها و قرائت قرآن بر سر مزار اموات را نیز از جمله دیگر سنت‌های نوروزی خود می دانند و همچنان آنها را ادامه می دهند.
انتهای پیام/ح
