گروه فارس من خبرگزاری فارس؛ درست در یک چشم به هم زدن شعلههای آتش حاصل از سهل انگاری میتواند همهی زندگی و آرزوی خانوادهای را نابود کند. آرزوهای برباد رفتهای که شاید فرصتی دیگر برای ساختمان بعد از ویرانی نباشد. سرمای آخر بهمن ماه بر اثر سهلانگاری دهها خودرو در انفجار میعانات گازی گمرک اسلام قلعه کامل نابود شدند. خیلی از این کامیونها متعلق به رانندگان ایرانی است. آنها برای حل مشکلشان به ما اعتماد کرده و کمپینی در فارسمن ثبت کردهاند ما نیز به سراغشان رفته و پای صحبت آنها نشستیم:
نخست | روایتی از یک زندگی محروم
در شهری بزرگ شدهام که مردم آنجا در محرومیت به سر میبرند و اکثر مردها برای امرار معاش به رانندگی با کامیون میپردازند. خودم ۲۲ سال شوفری کردم تا بتوانم دو دانگ تریلری از خودم داشتهباشم. از شرق تا غرب از شمال تا جنوب ایران را پشت فرمان کامیون رفتم. در این شرایط سخت تحریمی سعی کردیم همیشه ترانزیت به خاک افغانستان را داشته باشیم. براساس سهل انگاری کشور افغانستان در حادثهی انفجار اسلام قلعه ۴۰ دستگاه کامیون ایرانی در شعلههای آتش نابود شد.
شرایط زندگی ما به نحوی نیست که متمول باشیم. در تربت هر ۴ خانواده با هم شریک میشدند تا یک کامیون را بخرند. آن هم با کمک حدود ۵۰۰ میلیون تومان وام بانکی. در شهر مرزی تربتجام که ما در آن زندگی میکنیم شغل اصلی مردم همین است. در ده روز گذشته که از این فاجعه تلخ میگذرد یک هزار تومانی هم درآمد نداشتیم. حیرانیم چطور بدهیهای خود را پرداخت کنیم و خرج خانواده خویش را در این شب عیدی تامین کنیم.
دوم | مشکل کامیونداران چگونه حل میشود؟
ماشینهای ما به قیمت ۲ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان بیمه بدنه دارد اما چون حادثهی انفجار اسلام قلعه در یک کیلومتری داخل خاک افغانستان رخ دادهاست. بیمه راضی به پرداخت خسارت به کامیوندارها نمیشود. درخواست داریم بیمه موظف به پرداخت خسارات وارده به ما شود یا این که دولت افغانستان با پیگیریهای وزارت خارجه حق تضییع شده ما را پرداخت کند.
جالب این است، برای هر سرویسی که وارد خاک افغانستان میشدیم در همان بدو ورود از ما یک میلیون و دویست هزار تومان عوارض بیمه گرفته میشد توسط دولت این کشور تا اگر روزی اتفاقی افتاد به این وسیله جبران مافات صورت گرفته و خسارات ما پرداخت شود اما الان که کامیونهای ما در آتش انفجار نابود شده است هیچ کس پاسخگوی ما نیست. البته به عنوان راهحل نهایی اگر واقعا توانایی پرداخت خسارت توسط بیمه و دولت افغانستان وجود ندارد، به ما اجازه دادهشود بدون پرداخت مجدد حق گمرکی، خودروها را با قیمت پایه ای خویش وارد کنیم.
سوم | صدای اعتراضی که از صداوسیما شنیده نشد!
در این ده روزی که از حادثه گذشته، درها به روی ما بسته و هیچ کس پاسخگویمان نبوده. تلویزیون تا حالا یک گزارش خبری از شرایط نامناسب ما تهیه نکردهاست. در حالیکه ما فرزندان همین سرزمینیم و دوستداریم صدای اعتراض و مشکلاتمان از رسانهی ملی شنیده شود. انتهای ماه نوبت بازپرداخت اقساط وامهایمان میباشد. اگر یک ماه قسط را ندهیم، چکمان برگشت میخورد و راهی زندان میشویم. کاش حداقل چند ماهی برای پرداخت دیون به ما مهلت دادهشود.
ما در فارسمن پیگیر مشکلات کامیونداران خواهیم بود. شما نیز برای حمایت از کمپین آنها در فارس من میتوانید از این پیوند استفاده کنید.
انتهای پیام/ع