خبرگزاری فارس ـ گروه تعلیم و تربیت: علی زینی‌وند استاندار کرمان 27 دی در شورای آموزش و پرورش این استان در تذکر و اخطار به مدیران غایب بدون عذر موجه در جلسات، گفت: «مدیری که بدون عذر موجه در جلسات مهم استان حضور پیدا نکند، هیچ جلسه دیگری از استانداری را هم حق شرکت ندارد».
زینی‌وند افزود: «بخشی از مشکلات به دلیل بی‌عرضگی ما مدیران است، مدیری که برای جلسه مهم شورای آموزش و پرورش وقت نگذارد، جلسات دیگر او هم به درد مدیریت نمی‌خورد؛ چندین مرتبه برای حضور شخص مدیران در جلسات تذکر دادیم اما گوش شنوایی وجود ندارد. بدون رودربایستی با این مدیران برخورد می‌کنیم».
رسول پاپایی مدیرکل امور شوراهای آموزش و پرورش در این خصوص در یادداشتی نوشت: سال‌های متوالی است بیان اهمیت آموزش و پرورش و شرح جایگاه و ذکر نقش آن در توسعه پایدار به بخش ثابتی در سخنان مسؤولان در نشست ها و سخنرانی‌ها تبدیل شده و آنچه کمتر دیده شده اهتمام عملی و توجه واقعی مدیران اجرایی دستگاه‌ها و قرار دادن مسائل آموزش و پرورش و تعلیم و تربیت در کانون توجه خود بوده است.
شنبه بیست و هفتم دی یک روز بعد از تأکید معاون اول رئیس جمهور بر اهمیت شوراهای آموزش و پرورش استاندار کرمان خطاب به مدیران اجرایی استان گفت «مدیری که برای جلسه مهم شورای آموزش و پرورش وقت نگذارد، جلسات دیگر او هم به درد مدیریت نمی‌خورد؛ شورای آموزش و پرورش از جلسات مهمی است که طبق سند آموزش و پرورش برای اعضای آن وظیفه تعیین شده و حتما باید حضور داشته باشند».
استاندار کرمان همچنین در شورای آموزش و پرورش دستور داده است مدیران عضو شورای آموزش و پرورش در صورت غیبت بدون دلیل، مشمول تذکر کتبی و رونوشت به وزرای مرتبط شوند.
این اقدام و سخنان استاندار کرمان به سرعت مرزهای جغرافیایی و رسانه‌ای استان کرمان را در نوردید و در فضای مجازی با استقبال همراه شد. ضمن تقدیر از این استاندار به خاطر توجه به امر آموزش و پرورش، ذکر چند نکته لازم است:
اول: مدیران خوش فکر و آینده‌نگر باور دارند که خوب شدن حال آموزش و پرورش یعنی خوب شدن حال حوزه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی و حتی اقتصادی در جوامع ملی و محلی.
دوم: آموزش و پرورش یک فرا وزارتخانه است در سطح استان هم فرا اداره کل است بنابراین حل مسائل چنین دستگاهی فقط وظیفه یک وزیر و یک وزارت و یک مدیر کل نیست و همه نظام و تمام مدیران استانی فراتر از تعریف و تمجیدهای آسمانی در عالم واقع و داشبوردهای مدیریتی خود باید به آموزش و پرورش فکر کنند و حلقه‌های اشتراک خود با این نهاد اثرگذار را شناسایی و به آن کمککنند.
سوم: سال‌هاست موضوع مشارکت پای ثابت برنامه‌های وزرای آموزش و پرورش به هنگام گرفتن رأی اعتماد در مجلس است . مشارکت امری دو طرفه است و علاقه آموزش و پرورش و یرنامه وزیر به تنهایی برای تحقق مشارکت کافی نیست. این تصمیم به بسط واقعی مشارکت در امر تعلیم و تربیت کمک بنیادی می‌کند.
چهارم: تبدیل آموزش و پرورش به یک گفتمان ملی نیاز هر جامعه‌ای است که سودای دستیابی به توسعه را دارد تحقق چنین گفتمانی نیازمند پیوستن سایر استانداران و حتی دولتمردان به توجه به نقش آموزش و پرورش در توسعه است.
پنجم : سرعت انتشار و استقبال جامعه از این اقدام نشان دهنده مخاطبان زیاد این وزارتخانه و و حمایت افکار عمومی از توجه دولت و مدیران به معلم و مدرسه است.
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
