به گزارش خبرگزاری فارس از بندرعباس، مهدی خسروی در یادداشتی به مناسب 9 دی روز بصیرت به بیان ویژگیهای حقیقتجویی در شرایط فتنهوار جامعه پرداخته است.
9 دی 88 را به حق میتوان یکی از یومالله تاریخ معاصر ملت ایران دانست. روزی که در آن مردم بصیر و انقلابی ایران اسلامی فراتر از بسیاری سیاسیون و مدعیان سیاستورزی مسیر واقعی خود را شناخته و در راه حفظ و حراست از آن، خروشی انقلابی کرده و به میدان آمدند و بساط فتنهآفرینان از انتخابات آن سال را در هم ریختند.
ماجرا اما فراتر از یک حضور بود.
مردم ما با شرکت در انتخاباتی کم نظیر در سال 88، تراز بالایی از مشارکت سیاسی خود را متناسب با شرایط منطقهای و جهانی رقم زده و حماسهای تمام عیار را خلق کردند اما متأسفانه برخی از کاندیداهای حاضر در میدان این رقابت، بازی را به هم زده و بر طبل تقلب در انتخابات کوبیدند. این رفتار آنان در کنار سکوت برخی از مدعیان سیاست در کشور و همین طور میدان داری شبکههای معاند خارجی و به تبع آن پیروی پیاده نظام داخلی در این رخداد سبب شد تا حماسه حضور بیمانند مردم در انتخابات آن سال که بالاترین میزان مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری از ابتدای انقلاب اسلامی بود، به فراموشی سپرده شود و به ناگاه جمع زیادی از مردم معترض به نتایج انتخابات با فراخوان سران فتنه به خیابان آمدند.
این شرایط، روزهای تلخ و پرآشوبی را بواسطه جولان دادن شماری از افراد سلطنت طلب و منافق بر پایتخت کشورمان و برخی از شهرهای ایران حاکم کرده بود که خسارات فراوانی را به بیت المال وارد ساخت.
با ورود به هنگام رهبر معظم انقلاب اسلامی و تأکید ایشان بر جدا شدن صف معترضان از آشوبگران و ضرورت روشن شدن ابعاد مورد ابهام مردم، شرایط تغییر یافت و پس از آن که فتنهگران در گستاخی دیگر در روز عاشورای حسینی همان سال اقدام به آتش زدن تکایا و حسینیههای مردم و نمادهای حسینی در تهران کردند، خون مردم انقلابی تهران و دیگر مناطق کشور جوشید و مردم غیور و انقلابی ایران در 9 دی وارد عرصه شده و بساط فتنهگران را برچیدند.
این حماسه بزرگ مردم در 9 دی که به مثابه جوشش بصیرت عمومی ملت ایران بود، روز بصیرت نام گرفت تا فراموش نکنیم که در بزنگاههای سیاسی و اجتماعی چشم به ولی زمان خویش داشته باشیم و دنبال روی جریاناتی که بر پایه منافع سیاسی خویش بدنبال به آشوب کشاندن فضای کشور با سواستفاده از ظرفیتهای کشور هستند، نباشیم.
9 دی تجربه گرانسنگی در تاریخ ملت ایران است که برای تداوم صیانت از ظرفیتهای برآمده از آن باید به طور مستمر، نسبت خود ولی فقیه زمان را سنجیده و بر مدار او حرکت کنیم تا مبادا در غبارهای فتنهآلود زمان گرفتار شویم.
همان غبارهایی که گاه بسیاری از مبارزان صف اول جهاد را به ورطه انحراف میکشاند و آنان را به سمت و سویی سوق میدهد که یا در برابر ولی زمان خویش بیایستند و یا روزه سکوت بگیرند.
انتهای پیام/ 88055