گروه تفریح و نشاط؛ این روزها که با توجه به شرایط حساس موجود و شیوع گسترده بیماری کرونا، ماندن در خانه توصیه می شود، می توانید در خانه بمانید و به تماشای مکان های دیدنی بروید.
گردشگری مجازی تجربه‌ای جدید در سایه کرونا است که نه تنها باعث ترغیب شما به دیدن یک مکان تاریخی و فرهنگی می شود، بلکه می تواند کمک کند تا بعد از مهار کرونا به راحتی در مورد مقصد گردشگری خود تصمیم گیری کنید.
در ادامه خواندن این گزارش شما چند ساعتی را با کلیک در اینجا مهمان خانه سیمین و جلال می شوید، جایی در خیابان شریعتی حد فاصل خیابان شهید برادران واعظی و میدان قدس خانه ای جا خوش کرده که زمانی محل زندگی سیمین دانشور و جلال آل احمد بود اما در هشتم اردیبهشت ماه سال 97 به خانه موزه و پاتوقی برای اهالی فرهنگ و هنر تبدیل شد.
خانه ای که وقتی پا به آن می گذارید ناخودآگاه ضربان قلبتان تندتر می زند، انگار به یک مهمانی ویژه به میزبانی یک زوج عاشق دعوت شده اید.
خانه ای آجری که که جلال تمامی مراحل ساخت آن را مکتوب کرده، چرا که در زمان ساخت خانه سیمین برای ادامه تحصیلات به آمریکا رفته بود و از طریق نامه های همسرش در جریان امور قرار می گرفت و همین امر باعث شده تا این خانه تاریخی یک ویژگی استثنایی داشته باشد.
جلال در یکی از نامه‌هایش به سیمین می‌نویسد: «عزیز دلم سیمین... الان از سر ساختمان برگشته‌ام، مبارکت باشد درها را بردم بالا و تا من آنجا بودم سه تایش را کار گذاشتند. جمعاً پانزده تا چارچوب در و پنجره بردم بالا ... خودم هم یک پا بنا بودم و هم یک پا عمله. انواع مختلف کارهای ساختمان را کردم.»
سیمین هم در یکی از نامه‌ها می‌نویسد: «وقتی فکر می‌کنم که تو داری برای استقرار خودمان تلاش می‌کنی و خانه می‌سازی، هم دلم می‌گیرد و هم دلم از لذت آب می‌شود... خانه‌ای که تو می‌سازی هر خشتش با عشق روی خشت دیگر گذاشته می‌شود و برای من از هر قصری مجلل‌تر است و می‌دانم که این عشق روح خانه خواهد بود و در خانه پراکنده خواهد شد.»
و این روح عاشقانه همان چیزی است که شما در تمام طول بازدید از خانه آن را حس می کنید، حیاط، درب ورودی خانه، هال و پذیرایی و اتاق مطالعه و کار بخش هایی است که شما می توانید در این تور مجازی با کمک فلش های راهنما از آن ها دیدن کنید.
اولین چیزی که به محض ورود به خانه توجه تان را جلب می کند، مولاژ سیمین و جلال است که روی مبلمان سبز رنگ اتاق نشیمن قرار دارد، انگار که منتظر نشسته اند تا به استقبال تان بیایند.
جلال کاغذ به دست نشسته انگار که قصد خواندن نوشته ای را دارد و آن طرف تر سیمین با تکیه بر عصایش به نقطه ای نامعلوم خیره شده است، داخل اتاق تابلوهایی به جا مانده از مادر سیمین و خواهر نقاش اش نصب شده و پرده های نارنجی و فرش لاکی گرمای خانه را دوچندان کرده، یک کمد دیواری شیشه ای هم درست پشت سر سیمین قرار گرفته که عکس های یادگاری را در خود جای داده است.
اتاق نشیمین خانه با دو در ورودی از هال و یک در ورودی از ایوان پنجره‌ای بزرگ به سمت حیاط خانه هم راه دارد، رو به روی نشیمن هم یک میز ناهارخوری شش نفره با یک بخاری قرار دارد، البته یک محفظه شیشه ای هم تعبیه شده که برخی از لوازم این زوج مثل حلقه‌های ازدواج، کتاب‌های جلال، تندیس‌ها و جوایز ادبی در آن جای دارد.
در اتاق طبقه بالا هم بیشتر لباس های سیمین، یک چمدان و بخاری و یک کتابخانه به چشم می خورد، اما شاید زیباترین قسمت خانه حیاط آن باشد، حیاطی که چنارهای کهن آن و درختان میوه اش شما را سرمست می کند و صدالبته باغچه وسیع خانه که روزگاری نیما با دست های خودش در آن زنبق آبی کاشته است.
پیشنهاد ما به شما این است که بعد از کرونا حتماً یک روز به صورت حضوری سری به خانه سیمین و جلال بزنید، برای رفتن به این خانه می‌توانید در ایستگاه مترو تجریش پیاده شده و تاکسی‌های دزاشیب را سوار شوید.
سیمین و جلال در بن‌بست ارض، پلاک یک منتظر شما هستند.
انتهای پیام/
