خبرگزاری فارس؛ یادداشت ـ محمود نقدی‌پور استاد دانشگاه و روند پژوه: قدرت و توسعه اقتصادی را باید یکی از مهمترین شاخص‌های قدرت یابی کشورها در محیط منطقه ای و بین المللی دانست.
بر همین اساس، همانگونه که در بیانیه گام دوم تاکید شده اقتصاد قدرتمند ملی زیربنای کنش گری ایران در ورای مرزهای ملی است.
نخستین سیاستمدار ایرانی که با مبانی علمی و منطق رئالیستی، به این موضوع پرداخت دکتر محسن رضایی در اواسط دهه هفتاد بود. شخصیتی که بارها بر لزوم تمرکز دولتمردان به اقتصاد و ظرفیت های اقتصادی کشور تاکید کرده و اقدام به تنظیم برنامه‌های برای تحقق ایران منطقه ای بر اساس بنیه اقتصادی نموده است.
این الگویی است که کشورها در اقتصاد بین الملل سرلوحه فعالیت و کنشگری خود قرار داده اند و براساس آن توانسته اند به بازیگران فعال و موثری در نظام تجارت، سیاست و مالی جهانی تبدیل شوند. همچنان که الگوی قدرت‌یابی چین در عرصه بین الملل نشان داد که چین بواسطه قدرت اقتصادی توانسته است به جایگاه کنونی برسد و حتی به عنوان آلترناتیو اصلی آمریکا در مدیریت نظم و نظام بین الملل مطرح شود.
یک اقتصاد قدرتمند نه تنها امنیت به ارمغان می آورد، بلکه قدرت و احترام بین المللی را نیز به همراه دارد. لذا رشد اقتصادی مولد، حمایت از تولیدکنندگان داخلی و بخش خصوصی، گسترش سیاست همسایگی با تاکید بر ظرفیت های ژئواکونومیک منطقه ای، تمرکز بر تولید داخلی و توسعه صادرات غیرنفتی، اساس نجات اقتصادی ما و ایران قدرتمند و پرشکوه خواهد بود.
احیای ایران قدرتمند و تحمیل خود به محیط منطقه ای و بین المللی جز با اقتصاد قدرتمند محقق نخواهد شد.
ملت ایران به گواه تاریخ این ظرفیت و توان را دارد تا تمدن الهام بخشی برای جهان ایجاد نماید و این تحول در عصر حاضر باید با یک اقتصاد پویا به ظهور بپیوندد. این مهم مشروط به این است که دولت و اقتصاد آن به کسانی سپرده شود که مبنای علمیه و اشراف کامل با مبانی و اصول توسعه محور اقتصادی داشته باشند.
انتهای پیام/
