در ۱۴ اسفندماه سال ۱۳۹۶، شورای شهر شیراز در اقدامی پر ابهام نام تالار تئاتر «فرج‌الله سلحشور» را تغییر داد.
مرحوم فرج‌الله سلحشور ازجمله هنرمندان متعهد و صاحب سبک سینما و تلویزیون ایران بود که در ساخت فیلم با داستان‌های قرآنی و با سبکی مخاطب پسند، تبحر داشت و آثاری چون زنجیره یوسف پیامبر و مردان آنجلس ازجمله فیلم‌های اوست.
رهبر معظم انقلاب نیز در پیام تسلیت به مناسبت رحلت این هنرمند فرموده بودند: «آثار پرآوازه و ماندگار این هنرمند باایمان که مرزهای کشور را درنوردیده و مایه‌ی آبرو و اعتبار هنر سینمای ایران در چشم ملت‌های دیگر کشورها گشت، بی‌گمان در شمار حسنات بازمانده از وی و موجب اجر الهی و نام نیک مردمی ایشان خواهد بود...»
اما روی دیگر سکه، فعالیت‌های هنری فرج‌الله سلحشور، انتقادات بی‌پرده وی از برخی بازیگران و افشاگری‌های او از پشت پرده سینمای ایران بود. انتقاداتی که هیچ‌گاه از سوی جریان موسوم به روشنفکری در سینما و فرهنگ پذیرفته نشد و کار به‌جایی رسید که این جریان، فرج‌الله سلحشور را در انزوای کامل و آماج بیشترین حجم از تخریب‌ها قرارداد.
هنگامی‌که در صحن علنی شورای شهر شیراز، بحث تغییر نام تالار تئاتر فرج‌الله سلحشور به نام استاد «مهدی فقیه» به میان آمد، بیش از آنکه حس تقدیر از این هنرمند گران‌سنگ شیرازی در ذهن جامعه هنری شیراز متبادر شود، اراده جدی برای یک تصفیه‌حساب سیاسی و حذف نام مرحوم سلحشور از هنر تئاتر در پایتخت فرهنگ و هنر توسط برخی شورانشینان به ذهن آمد چراکه اگر هدف شورای شهر، صرفاً تکریم استاد فقیه و پاسداشت یک‌عمر فعالیت هنری این هنرمند شیرازی بود، می‌شد یک تالار یا یک سالن نمایش و یا یک مجموعه هنری دیگر را در این شهر، به نام ایشان نام‌گذاری کرد.
این روزها بحث تغییر نام گذر حافظیه به اسم استاد شجریان که با مصوبه دوفوریتی شورای شهر شیراز نیز همراه بوده است، بار دیگر فلسفه نام‌گذاری معابر در شیراز را فراروی یک علامت سؤال بزرگ قرار داده است.
ده‌ها سال است که شیرازی‌ها، این خیابان و گذرگاه را به اسم حافظ می‌شناسند به‌نحوی‌که این مجموعه متشکل از گذر، آرامگاه و ورزشگاه تبدیل به یک هویت فرهنگی به اسم حافظیه شده است.
حال دقیقاً در ۲۰ مهرماه سالروز بزرگداشت خواجه اهل راز، شورای شهر شیراز در اقدامی عجیب و تأسف‌برانگیز که بوی شتابزدگی، کج‌سلیقگی و عدم بررسی جوانب امر را می‌دهد، رأی به تغییر نام این گذر به اسم استاد شجریان می‌نماید.
در اینجا نیز همان پرسش و ابهامی که در ماجرای تغییر نام تالار تئاتر «فرج‌الله سلحشور» مطرح بود، مطرح است. اگر شورای شهر شیراز قصد تکریم استاد شجریان را دارد، چرا یک گذر، خیابان و یا فرهنگسرای دیگر را به اسم مرحوم شجریان نام‌گذاری نمی‌کند؟
چرا باید یک هویت فرهنگی جهانی و افتخارآمیز از پایتخت فرهنگ و هنر ایران اسلامی کم شود تا یک عنوان دیگر افزوده گردد؟ آیا در موضوع حذف عنوان تاریخی گذر حافظ، با یک کج‌سلیقگی، بی‌تدبیری و عدم توجه به جوانب امر مواجه هستیم و یا همانند تغییر نام تالار تئاتر مرحوم سلحشور، ماجرا ابعاد دیگری دارد؟!
انتهای پیام/ ن
