به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید از پایان فصل چهارم کاوش آبراهه‌های تخت جمشید خبر داد و اظهار داشت: فصل چهارم کاوش آبراهه‌ها در ادامه فصل قبلی و در بخش شرقی دروازه نیمه تمام متمرکز شد که با کاوش بخش عمده‌ای از مسیر مسدود آبراهه‌ها، انتظار می‌رود موضوع هدایت و دفع آب‌های سطحی در این بخش از تختگاه بخوبی انجام شود.
حمید فدایی، افزود: ضمن کاوش‌ها مجدد به بقایایی از اسکلت‌های انسانی و حیوانی نیز برخورد شده است که ظرفیت‌های جدیدی در مطالعات رویدادهای دوره هخامنشی و پس از آن در تختگاه تخت جمشید ایجاد کرد.
وی نتایج به دست آمده از این فصل کاوش را حاصل برنامه ریزی و همکاری مجموعه‌ها و افراد مختلفی دانست و در این باره گفت: طی این فصل از کاوش‌ها، حضور هیئت باستان شناسی در کنار کارشناسان پایگاه، تخت جمشید را بیش از گذشته زنده و پویا کرد.
فدایی افزود: همچنین از حضور هیئت باستان شناسی در همکاری با واحد حفاظت و مرمت و بازگشایی تعدادی از دریچه‌های مسدود شده آبراهه‌ها در کاخ‌های روی صفه و با هدف حفاظت از بقایای معماری در مقابل بارندگی، بهره مند شدیم که مهمترین آنها بازگشایی دریچه مسدود شده آبراهه‌ای در حیاط شرقی کاخ آپادانا و همچنین در حیاط شمالی کاخ هدیش بوده است که به جهت حل مشکل آبگیری در کاخ‌های مذکور نقش بسیار مهمی در کاهش روند فرسایش آثار خواهد داشت.
سرپرست گروه کاوش آبراهه‌های تخت جمشید نیز در رابطه با تداوم کاوش‌های فصل سوم در ابتدای این فصل، اعلام کرد: در سال ۱۳۹۶ و در جریان فصل سوم کاوش، در محل دریچه A آبراهه خاوری دروازه ناتمام به تراکمی از اسکلت‌های انسانی و حیوانی برخورد شده بود.
علی اسدی، ادامه داد: این موضوع باعث شد تا در آن برهه زمانی با توجه به محدودیت فضای آبراهه و کند شدن روند کار، گروه کاوش به جای قسمت جنوبی آبراهه عملیات خود را به سمت شمال آن انجام دهد.
وی افزود: کاوش فصل سوم در این قسمت تا فاصله ۳۳.۵۰ متری ادامه یافت و در انتها با شناسایی یک اسکلت انسانی کامل به پایان رسید که به دلیل پایان مدت زمان مجوز کاوش، کار بر روی آن به فصل چهارم موکول شد.
اسدی در رابطه با فعال شدن چندین کارگاه به صورت همزمان در فصل چهارم اشاره کرد و در این باره گفت: با توجه به تجربه به دست آمده در فصل سوم کاوش، در آغاز فصل چهارم پیش بینی می‌شد در صورت کاوش بخش جنوبی آبراهه خاوری دروازه ناتمام در محل دریچه A، مجدداً به تراکم اسکلت‌های انسانی برخورد شود بر همین اساس و به منظور جبران کند شدن احتمالی روند کار، کارگاه دیگری تحت عنوان کارگاه D در فاصله ۴۰ متری جنوب دریچه A بر روی آبراهه ایجاد شد تا همزمان بخش دیگری از گروه امکان انجام عملیات کاوش از این سمت را داشته باشد.
به گفته اسدی، کارگاه D با ابعاد ۳ × ۳ متر ایجاد شد و در عمق ۵۰ / ۳ متری آن پس از برداشت یکی از بلوک‌های سنگی سقف آبراهه، عملیات کاوش رسوبات انباشت شده در درون آن به سمت شمال تا رسیدن به بخش دیگری از گروه که در محل جنوب دریچه A در حال کاوش بودند، ادامه یافت.
وی با تاکید بر پیدایش اسکلت‌های جدید در آبراهه‌های تخت جمشید، بیان کرد: همانگونه که پیش بینی شده بود، در روزهای ابتدایی شروع کاوش در محل جنوب دریچه A آبراهه خاوری دروازه ناتمام به اسکلت‌های انسانی و حیوانی متعدد برخورد شد که به دقت مورد کاوش قرار گرفتند.
وی ادامه داد: پس از آن کاوش در آبراهه مذکور با به هم رسیدن دو بخش از گروه و بازگشایی کامل محدوده جنوبی آن پایان یافت.
اسدی در رابطه با یافته‌های جدید گفت: علاوه بر اسکلت‌های انسانی و حیوانی، در روزهای پایانی کاوش این آبراهه یک چهره انسانی تراشیده شده بر روی زائده صخره‌ای دیواره شرقی کارگاه شناسایی شد که در نوع خود جالب توجه بود.
عضو هیئت علمی دانشگاه هنر شیراز با اشاره به اقدامات مربوط به کاوش در دیواره جنوبی تخت گاه تخت جمشید مطرح کرد: طی فصل چهارم کاوش آبراهه‌های تخت جمشید، دومین مرحله از کاوش دیوار جنوبی تخت گاه نیز انجام گرفت؛ این بخش از دیوار تخت گاه به واسطه انباشت حجم عظیم خاک‌های حاصل از کاوش‌های مؤسسه شرق شناسی دانشگاه شیکاگو در دهه ۱۹۳۰ میلادی پوشیده شده و نیاز بود تا ضمن آزادسازی نمای دیوار مذکور، مواد باستان شناختی فراوانی که در خاک انباشتی وجود داشت نیز استخراج، ثبت و مطالعه شود.
اسدی در رابطه با استحکام بخشی و ساماندهی دیواره تخت گاه، گفت: با توجه به اینکه در پایان فصل سوم کاوش دیواره‌ها و کف کارگاه ایجاد شده بر روی دیوار تخت گاه استحکام بخشی نشده بود، در جریان فصل چهارم کاوش، بخش‌های فرو ریخته و شکاف برداشته دیواره‌ها و کف کارگاه نیز ساماندهی شد.
این باستان شناس نسبت بازگشایی دریچه‌های دفع آب‌های سطحی و یافته‌های جدید سنگی، بیان کرد: هم زمان با کاوش کارگاه‌های یاد شده در فصل چهارم، دو کارگاه نیز بر روی دریچه‌های مسدود شده موجود در حیاط خاوری کاخ آپادانا و حیاط شمالی کاخ هدیش ایجاد شد؛ کاوش این دریچه‌ها علاوه بر بازگشایی آنها که هدایت و تخلیه روان آب‌های سطحی به درون شبکه آبراهه‌ها را ممکن ساخت، به یافت قطعات متعدد ساقه ستون و سنگ‌های نقش دار هخامنشی منجر شد.
سرپرست کاوش آبراهه‌های تخت جمشید در رابطه با پایان فصل چهارم کاوش، مطرح کرد: این فصل در حالی به پایان رسید که نتایج ارزنده‌ای را برای این مجموعه جهانی در بر داشت که مهمترین نتایج حاصل از انجام این کاوش به بازگشایی بیش از ۴۰ متر از مسیر جنوب آبراهه خاوری دروازه ناتمام، شناسایی بقایای ۹ اسکلت انسانی و یک اسکلت حیوانی در بخش جنوبی آبراهه خاوری دروازه ناتمام، شناسایی یک چهره انسانی تراشیده شده بر دیواره شرقی آبراهه خاوری دروازه ناتمام، آشکارسازی بخش بیشتری از نمای دیوار جنوبی تخت گاه تخت جمشید و یافت قطعات متعدد نقش برجسته‌ها و دیگر اجزای کاخ‌های آن، بازگشایی دریچه هخامنشی مسدود شده بر روی آبراهه حیاط خاوری کاخ آپادانا، بازگشایی دریچه هخامنشی مسدود شده بر روی آبراهه حیاط شمالی کاخ هدیش، اشاره کرد که این دستاورد اهمیت بسزایی برای این مجموعه جهانی و جهانیان به شمار می‌رود.
انتهای پیام/ ن/و
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
