به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، محسن پرویز رئیس انجمن قلم ایران در برنامه گفتوگوی فرهنگی رادیو گفتوگو درباره کارکردهای جشنوارههای ادبی و اهداف آنها گفت: اهداف اصلی جشنوارهها دو هدف هستند که بخش نخست به رونق بخشی به حوزه کتاب و معرفی و عرضه این محصول فرهنگی است که با توجه به انتشار کتابهای متعدد در کشور امکان شناخت و مطالعه همه آنها امکان ندارد. پس کارشناسان با معیارها و شاخصهایی کتابهایی را برگزیده و به مخاطب معرفی میکنند که این یکی از کارکردهای جشنوارههای ادبی است.
وی ادامه داد: هدف دوم برگزاری جشنوارههای ادبی حمایت از مولف و ناشر است. در برگزیده شدن یک اثر، مولف دلگرم شده و اشتیاق به نوشتن بیشتر داشته و ناشر هم که کتاب مناسب منتشر کرده نسبت به ناشری که در پی منفعت اقتصادی بدون درنظرگرفتن مسائل فرهنگی است مشخص شده و دلگرم میشود تا این مسیر را ادامه دهد.
رییس هیأت مدیره انجمن قلم در خصوص جشنوارهها بیان داشت: بخش دوم این هدف با توجه به اینکه رسانهها در پوشش اخبار این حوزه کمتر به ناشر توجه دارند و در جشنوارهها ناشران کمتر حمایت میشوند به این بخش مربوط میشود.
معاون اسبق فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: کاهش میزان جوایز اهدایی در جشنوارههای ادبی در چندسال اخیر نشان میدهد نگاه مسئولان به این حوزه نسبت به قبل کمرنگتر شده است.
وی عنوان کرد: دیده شدن در جشنوارههای ادبی تنها با اعلام یک اسم نیست بلکه کتاب برگزیده باید معرفی و تبلیغ شود و برای دیده شدن یک اثر باید از سوی برگزارکنندگان جشنواره برنامه ریزی مدون وجود داشته باشد.
محسن پرویز افزود: برخی ناشران تنها چاپ کننده کتاب هستند که این معضل حوزه نشر است که ناشر تخصصی به ارزیابی و ویرایش اثر نمیپردازد. پس پروانه نشر نباید دائمی باشد و از سویی به راحتی نباید پروانه نشر صادر کرد.
وی یکی از مشکلات کتاب سال را همسنگ شدن مباحث محتوایی با مسائل فنی و مرتبط با تکنولوژی عنوان کرد و گفت: زمانی که یک پزشک کتابی مرتبط با حوزه تخصصی خود را ترجمه میکند و کار علمی است و فرهنگی به ما هو فرهنگ نیست در حالی که شخصی در حوزه با پشتوانه ۱۰سال مطالعه و بهره از منابع، کتابی درباره احادیث تالیف میکند که سرچشمه اندیشه و تلاش است و در جشنواره این دو اثر کنار هم بررسی شده و جایزه میگیرد. با اینکه کتاب پزشکی باید در جشنواره علمی- دانشگاهی حضور مییافت.
رییس هیأت مدیره انجمن قلم ادامه داد: سیاست گذار نباید به دنبال ترجمه شدن آثار باشد بلکه معرفی آثار و کیفیت آن باید به حدی باشد که کشورهای دیگر خود این آثار را ترجمه کنند و این نیازمند همکاری بین بخشی است و باید با رایزنان فرهنگی هماهنگ شده و ترغیب کنند که نویسندگان و فیلمها و کتابهای خوب را در آن کشور معرفی کرده و فضای لازم برای حضور این افراد را فراهم کنند.
وی گفت: رونق کتاب خوانی بر پایه ارتقا فرهنگی جامعه شکل میگیرد که نیازمند برنامه جامع است ودر چرخه تولید هم نویسنده حرفهای به معنای کسی که شغلش نویسندگی است باید تولید محتوا کند و این امر مستلزم برنامه ریزی است.
انتهای پیام/