به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، تاسوعا و طنین‌انداز شدن نام علمدار کربلا و بلند شدن ذکر یا ابوالفضل(ع) و شوق زیارت حرمش ما را به گوشه‌ای امن در شهر شیراز کشاند که مدفن نواده‌ای پاک و یادگاری از حضرت ابوالفضل(ع) است؛ امام‌زاده‌ای واجب‌التعظیم و آرام‌بخش.
در محله دروازه کازرون و حوالی محله سنگ سیاه، در شلوغی بازارچه میوه‌فروشان و هیاهوی مردم شاکی از معیشت و اقتصاد و در انتهای بازارچه، بقعه‌ای زیبا و چشم‌نواز خودنمایی می‌کند که هر دل‌خسته‌ای را متوجه خود می‌کند و مأمن و ناجا آرامش بسیاری از رهگذران است
در محله دروازه کازرون و حوالی محله سنگ سیاه، در شلوغی بازارچه میوه‌فروشان و هیاهوی مردم شاکی از معیشت و اقتصاد و در انتهای بازارچه، بقعه‌ای زیبا و چشم‌نواز خودنمایی می‌کند که هر دل‌خسته‌ای را متوجه خود می‌کند و مأمن و ناجا آرامش بسیاری از رهگذران است.
سردر ورودی این بقعه دارای کاشی‌کاری چشم‌نوازی با کاشی هفت‌رنگ است که نقوشی از شهدای کربلا و حوادث آن واقعه عظیم، آیات و احادیث در کنار نقوش گل و مرغ و نقوش اسلیمی بر روی آن به چشم می‌خورد.
بر روی کاشی‌کاری‌ها تاریخ ۱۳۰۱ ه.ق به‌عنوان تاریخ پایان کاشی‌کاری بقعه ذکر شده است، گنبد زیبا و خاص این بقعه نیز با ساقه‌ای کوتاه با کاشی‌های فیروزه‌ای منقش به گل‌های اسلیمی به رنگ فیروزه‌ای نیز بر فراز بقعه قرارگرفته است.
درب‌های ورودی این بقعه با هنر منبت‌کاری به زیبایی تزئین شده و آیاتی از کلام‌الله مجید بر روی آن نقش بسته است، بر فراز در نیز قسمتی مشبک‌کاری شده که بسیار چشم‌نواز است. با عبور از درب ورودی وارد هشتی می‌شود که دارای سقف طاق بندی شده با یک حالت گنبدی است. با عبور از هشتی وارد حیاط کوچک و مربعی شکل بقعه می‌شوید که حوضی سنگی و زیبا در وسط آن قرارگرفته است.
حیاط با درختانی زیبا و سرسبز همانند بید، چنار و اکالیپتوس پوشانده شده که نمای آرام‌بخشی را ایجاد کرده است. با عبور از ایوان سنگ‌فرش شده با سنگ مرمر سیاه وارد حرم و حسینیه سید تاج‌الدین می‌شوید.
سردر ورودی حرم نیز با هنر کاشی‌کاری و مقرنس‌کاری مزین شده که چشم‌انداز زیبایی را به وجود آورده است، داخل حرم با آیینه‌کاری‌های ظریفی آراسته‌شده است و ضریحی کوچک نیز در وسط حرم واقع‌شده است.
در گوشه‌ای از حرم یک شاه‌نشین زیبا تعبیه شده است که با طاق و تویزه که بار ناشی از طاق را تقسیم می‌کند آراسته‌شده است. بخشی از حسینیه نیز که به امور فرهنگی اختصاص‌یافته و سال‌ها قبل محل درس و بحث طلاب جوان بوده است نیز با طاق‌نماهایی ساده مزین شده است.
امامزاده سید تاج‌الدین غریب علیه‌السلام دو لقب داشته است؛ یکى «تاج‌الدین» و دیگرى «غریب» که به تاج‌الدین غریب معروف بوده و در شیراز سید حاج غریب هم خطاب می‌شود.
شجره ایشان منتسب به جعفربن فضل‌بن علی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام است، در مجاورت ضریح مقبره‌ای دیگر قرارگرفته که منسوب به محمد بن حسن مثنی بن حسن بن علی بن ابیطالب علیه‌السلام است.
امامزاده سید تاج‌الدین غریب علیه‌السلام دو لقب داشته است؛ یکى «تاج‌الدین» و دیگرى «غریب» که به تاج‌الدین غریب معروف بوده و شیرازی‌ها به آن سید حاج غریب هم می‌گویند.
مأمون عباسی پس از به حکومت رسیدن جهت آرام کردن قیام‌های شیعیان با زور و تهدید امام رضا علیه‌السلام را به ولیعهدی خود منصوب کرد و ایشان را از مدینه به شهر طوس (مشهد) مقر حکومت خود منتقل کرد.
پس از مدتی احمد ابن موسی- شاهچراغ(ع) برادر بزرگ امام رضا علیه‌السلام به همراه تعداد زیادی از امامزادگان بنی‌هاشم و خواص شیعیان بالغ‌بر ۱۵هزار نفر به‌قصد زیارت امام رضا علیه‌السلام عازم ایران شدند.
با توجه به زیرکی و درایت امام رضا علیه‌السلام مأمون عباسی از نقشه خود ناامید شد و ایشان را با انگور زهرآلود به شهادت رساند و دستور داد هر جا امامزادگان و شیعه‌ها را یافتند به قتل برسانند. کاروان احمدابن موسی که در این زمان به استان فارس رسیده بودند در منطقه خانه زنیان «در نزدیکی شیراز با سپاه قتلغ خان حاکم فارس روبرو شدند.
پس از سه بار درگیری بین دو سپاه نیروهای قتلغ خان شکست سنگینی خوردند، پس قتلغ خان که از رویارویی مستقیم با احمد ابن موسی ناامید شد با نیرنگ برای بار چهارم عده‌ای از سربازان خود را به جنگ با احمد ابن موسی فرستاد و نیروهای زبده و کارکشته خود را در کوچه‌پس‌کوچه‌های شهر شیراز مستقر کرد.
کاروان احمدبن موسی(ع) برای بار چهارم نیروهای قتلغ خان را شکست داده و به سمت شهر شیراز حرکت کردند. پس از ورود به شهر شیراز به دلیل ناآشنایی با کوچه‌های شهر و همراه داشتن زن و فرزند با کمین‌های متعدد نیروهای قتلغ خان روبرو شده و پس از نبردی سخت هر یک از امامزادگان در گوشه‌ای از شهر شیراز به شهادت رسیدند و اکثراً در همان‌جا به خاک سپرده شدند.
ازجمله این امامزادگان عظیم‌الشأن که همراه کاروان احمدابن موسی(ع) به شهدت رسید حضرت سید تاج‌الدین جعفر ابن فضل ابن حسن ابن عبیدالله ابن عباس ابن علی ابن ابیطالب علیه‌السلام بوده است که مرقد آن بزرگوار همواره محل گره‌گشایی از مشکلات مردم و حوائج زائران بوده است
ازجمله این امامزادگان عظیم‌الشأن که همراه کاروان احمدابن موسی(ع) به شهدت رسید حضرت سید تاج‌الدین جعفر ابن فضل ابن حسن ابن عبیدالله ابن عباس ابن علی ابن ابیطالب علیه‌السلام بوده است که مرقد آن بزرگوار همواره محل گره‌گشایی از مشکلات مردم و حوائج زائران بوده است.
در این حرم شریف مرقد پاک و مطهر امامزاده واجب‌التعظیم «سید محمد» نوه امام حسن مجتبی علیه‌السلام نیز قرار دارد.
در روزهای سه‌شنبه که روز زیارتی این امامزاده محسوب می‌شود تعداد زائرین از دو هزار و ۵۰۰ نفر نیز تجاوز می‌کند.
این بقعه در دی‌ماه ۱۳۸۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
موقعیت مکانی این امامزاده و انتسابش به حضرت ابوالفضل(ع) توجه بیشتر مسئولین این امر را می‌طلبد که با توجه بیشتر به این بقعه و امامزاده سومین حرم اهل‌بیت (ع) بودن شیراز را مدنظر داشته باشند و مایه آرامش و آسایش زوار این امامزاده را بیش‌ازپیش فراهم کنند.
انتهای پیام/ م
