«محسن عظیمی» نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر در گفت وگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس عنوان کرد: سال گذشته قرار بود نخستین نمایشنامه‌ای که از من منتشر شد را برای اجرا آماده کنم. نمایشنامه همیشه همه‌چیز یه‌جور نیست که در نخستین جشنواره نمایشنامه‌نویسی افراز برگزیده شد و توسط همین انتشارات چاپ شد.
وی در ادامه افزود: این نمایشنامه از سال ۹۱ که منتشر شده اجراهایی در جشنواره‌های دانشجویی، تئاترشهر و استانی داشته، در شهرهای مختلفی هم نمایشنامه‌خوانی شده اما اجرای عمومی نداشته است. این اثر سال ۹۱ به همت نشر افراز به شکل دو زبانه منتشر شد. ترجمه انگلیسی آن را خانم ستاره بهروزی انجام داد و همین ترجمه انتخاب شده جهت نمایشنامه‌خوانی در موسسه میس‌هال شیکاگو که سرپرستش خانم عزت گوشه‌گیر هستند که در چند دانشگاه آنجا به تدریس تئاتر مشغول اند.
عظیمی با بیان اینکه نمایشنامه‌خوانی این اثر در دانشگاه میس‌هال شیکاگو با استقبال روبه‌رو شد و من نیز سال گذشته مصمم شدم آن را اجرا کنم، افزود: این نمایشنامه در هشتمین جشن ادبیات نمایشی جزو سه کاندید برتر نمایشنامه اولی سال بود و من بعد از اینکه دکتر ناهید احمدی استاد دانشگاه مریلند آن را خواندند و به نکاتی اشاره کردند، تصمیم گرفتم دراماتورژی کاملی روی اثر داشته باشم.
این کارگردان و نمایشنامه نویس اظهار داشت: در واقع حدود یک دهه پیش من ناخودآگاه بدون آنکه بدانم متن را براساس تکنیک «میز آن آبیم» Mise en abyme یا شاید بتوان معنا کرد «آینه‌های روبه‌رو» نوشتم که تکنیکی است پیش‌تر در عکاسی و نقاشی تجربه شده است. این تکنیک در واقع تکنیک رسمی قرار دادن یک کپی از یک عکس درون خود آن است، غالباً به نحوی که یک تکرر بی‌نهایت تکرارشونده را القا کند.
وی در این باره توضیح داد: در نظریه فیلم و نظریه ادبی، به این تکنیک اشاره دارد که داستان در داستان گنجانده شود. این لفظ از نشان‌شناسی گرفته شده و به‌طور لفظی به معنای «قرار دادن در هاویه (فضای بی‌انتها)» است. نخستین بار آندره ژید نویسنده فرانسوی از آن برای نقد استفاده کرده است.
عظیمی اظهار داشت: قصدم این است بتوانم با آرام شدن اوضاع کرونا در اولین فرصت تمرینات کار را شروع کنم و برای اجرا به زبان فارسی و انگلیسی برای شرکت در فستیوال‌های خارجی و اجرای عمومی اقدام کنم.
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
