به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، در سه سال گذشته دولت ترامپ روابط آمریکا با شرکای اروپایی‌اش را خدشه‌دار کرده است. تازه‌ترین تجلی آن، اعلام تصمیم ناگهانی رئیس‌جمهور آمریکا برای خارج کردن ۹ هزار و ۵۰۰ نظامی این کشور از آلمان تا ماه سپتامبر بود؛ اقدامی که به ناتو شوک وارد کرد.
نشریه «فارین پالیسی» در مطلبی به آسیب‌های سیاست‌های آمریکا پرداخت و نوشت: این تنها نمونه‌ای از موارد بسیاری است که ایالات متحده به خواسته‌ها و نگرانی‌های شرکای اروپایی بی‌توجهی کرده است. خروج واشنگتن از پیمان منع موشکهای هسته‌ای میان‌برد (آی‌ان‌اف) در سال ۲۰۱۹ و اعلام تصمیم آمریکا برای خروج از معاهده آسمان‌های باز در ماه می نمونه‌های دیگر آن است.
پس از افشاگری‌های «جان بولتون» مشاور امنیت ملی آمریکا، ترس اروپا از ترک شدن از سوی آمریکا محتمل‌تر از همیشه به نظر می‌رسد. این مسئله امکان گرفتار شدن در تصمیمات غالباً غیر عملی و غیر واقع‌گرایانه سیاست خارجی واشنگتن را هم شامل می‌شود. همین باعث شده اروپا در ارتباط با آمریکا محتاطانه قدم بردارد اما این احتیاط بیش از حد، عواقب جدی منفی در پی دارد زیرا عدم تمایل برای فشار به آمریکا به منظور حمایت از ساختارهایی که پشتوانه امنیت اروپا هستند در نهایت می‌تواند به تضعیف جایگاه اروپا و اتحاد ترانس آتلانتیک منجر شود. اروپا باید در همکاری با سران کنگره از حمایت داخلی آمریکا از این اتحاد نهایت استفاده را ببرد و همکاری بلندمدت را تضمین کند.
به نوشته فارین پالیسی، واکنش «ینس استولتنبرگ» به خروج آمریکا از معاهده آسمان‌های باز بسیار ناچیز بود. تعدادی از کشورهای اروپایی از جمله فرانسه، آلمان و بلژیک هم در بیانیه‌ای در این خصوص ابراز تاسف و اعلام کردند قصد ترک این پیمان را ندارند. حتی روسیه به نظر نمی‌رسد قصد ترک این پیمان را داشته باشد و به این ترتیب آمریکا تنها کشوری بود که از بدنه اصلی خارج شد تا کارایی معاهده اعتمادساز دیگری بدون یکی از اعضای اصلی‌اش، در هاله‌ای از ابهام باقی بماند.
در خصوص گزارش‌ها درباره تصمیم واشنگتن برای کاهش نظامیان آمریکایی حاضر در آلمان هم واکنش‌ها به همین شکل بود. مقام‌های آلمانی ابتدا این مسئله را انکار کردند. وقتی «رابرت او برایان» مشاور امنیت ملی کاخ سفید در یادداشتی کوشید تصمیم دولت ترامپ را با بهانه کردن کافی نبودن هزینه‌های دفاعی آلمان توجیه کند، این خبر تایید شد.
در ادامه این تحلیل آمده است: گرچه طغیان علیه تصمیم آمریکا در خصوص ترک کنترل تسلیحات جواب نمی‌دهد، اما شرکای ترانس آتلانتیک باید نقش فعال‌تری در اعمال فشار بر آمریکا به منظور باقی نگه داشتن آن به عنوان یکی از طرف‌های توافقاتی مثل پیمان منع موشکهای هسته‌ای میان‌برد ادامه دهند. به ادعای این گزارش، در صورتی که روسیه از محدودیت‌های قانونی اعمال شده تحت این توافق آزاد شود، اروپا اولین قربانی خواهد بود؛ به همین خاطر اروپایی‌ها باید از حمایت داخلی در آمریکا استفاده کرده تا ترامپ را از تهدید در خصوص خروج از توافق منصرف کنند. استفاده از نقاط ضعف داخلی ترامپ می‌تواند اتحادی محکم را ایجاد کند که حتی در مقابل حضور احتمالی دوباره وی در کاخ سفید مقاوم باشد.
بنابراین برای اروپایی‌ها صبر کردن تا ماه نوامبر برای این احتمال که شاید رئیس‌جمهور جدیدی در آمریکا بر سر کار بیاید، کافی نیست. اروپایی‌ها نمی‌توانند در حالی که آسیب دولت ترامپ در حال تجمیع است و شاید باعث شکافی غیرقابل جبران در اتحاد ترانس آتلانتیک شود، با ملایمت سخن بگویند. اگر کشورهای اروپایی مصر به حفظ این اتحاد هستند باید فشار دیپلماتیک بر آمریکا را قبل از آن که دیر شود، اعمال کنند. ایفای سهم در این خصوص نباید به تخصیص درصد تولید ناخالص داخلی به هزینه‌های دفاعی منتهی شود، بلکه باید تلاش‌های دیپلماتیک برای مرتبط و زنده نگداشتن این اتحاد را هم شامل شود.
انتهای پیام/ص
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
