به گزارش خبرگزاری فارس از بندرعباس، حمیدرضا مرادی از فعالان سیاسی و اجتماعی هرمزگان در یادداشتی آورده است:
فعالیتهای حزبی و وجود احزاب در همه دنیا از قرن‌های متمادی دایر است و به گروهها و دسته جاتی که در یک گردهمایی پایدار دارای عقاید مشترک و تشکیلات منسجم و منظم با پشتیبانی عمومی برای به دست آوردن قدرت سیاسی از راههای قانونی مبارزه می کنند و دارای ۴ شرط اساسی ۱-وجود تشکیلات پایدار مرکزی ۲-وجود شعباتی که با مرکز پیوند و ارتباط داشته باشند ۳-پشتیبانی و عضو گیری از مردم ۴-کوشش برای دست یافتن به قدرت سیاسی باشند را حزب می نامند که دارای اساسنامه، نظام نامه مشخص و مدون، اعضای هیات موسس و هیات مدیره ، شورای مرکزی، دبیر کل، معاونان مدیران و اعضا است که بیانگر روند کلی و اهداف و مسیر حرکت حزب است.
قانون احزاب در کشورمان نوشته شده و دارای اصول مترقی و خوبی برای شکل‌دهی به این ظرفیت ارزشمند در سیاست‌داری و ایفای حکمرانی مبتنی بر تفکر جمعی است اما تاریخچه مختصر تحزب در ایران نشان می‌هد که حزب گرایی در ایران بویژه پس از انقلاب اسلامی با سایر کشورها متفاوت است و حوادث رخ داده در این سال‌ها و بروز درگیری‌های فکری و ایدئولوژیک در زمینه ایجاد تشکیلات حزبی در کشورمان موجب شده تا نگاه خوبی به فعالیت در این عرصه برای عموم مردم متصور نباشد.
فعالیت حزبی بعنوان یکی از مهمترین ارکان جامعه مدنی و دموکراسی مستلزم رعایت یک سلسله اصول و بایسته‌هاست که عدم توجه به این بایسته‌ها در مقام عمل و نظر می‌تواند آسیب های جدی به این نوع فعالیت‌ها وارد سازد و مانع توفیق احزاب در راستای تحقق آرمانهای مورد نظر آنها باشد.
احزاب چگونه باشند تا مورد اقبال عمومی قرار گیرند؟
ضرورت حرکت علمی
مهمترین مسأله در موضوع فعالیت احزاب، نخبه‌گرایی آنها در منظر علمی در زمینه‌های گوناگون مورد نیاز اقتصاد، سیاست، فرهنگ و اجتماع یک جامعه است. حزبی موفق و کارآمد خواهد بود که بتواند برای مشکلات جامعه، یک برنامه کامل علمی و تحقیقی داشته و این برنامه را به طرز مناسبی به جامعه عرضه و ارائه کند.
پشتوانه علمی احزاب سبب خواهد شد تا نخبگان جامعه به سمت و سوی حزبی که در برنامه‌های خویش به طور علمی و عملی پای‌بندی به کارآمدی دارد، گرایش یافته و خود را در مسیر کمک به این حزب به منظور حل مشکلات جامعه قرار دهند.
کسب صلاحیت و شایستگی
هیچ حزبی نمی تواند بطور طبیعی، خود را جانشین سیستم یا دولتی بداند مگر اینکه با کسب یک سلسله صلاحیت‌ها و شایستگی‌های مترقی به سمت این هدف حرکت کرده باشد. بدون نیل به این مهم و ایجاد این تصور عمیق که آن حزب در عمل پای‌بند به اصول شایسته‌سالاری است، توفیق در رسیدن به هدف که همان کسب سیستم و دولت و ساختار است میسر نخواهد بود. البته حساب بعضی از پیروزی‌ها و موفقیتهای ناشی از دوپینگ اصحاب قدرت از این قاعده جداست.
منظور از کسب صلاحیت و شایستگی چیست؟
از خود فراتر رفتن: کسانی در این گونه فعالیت ها می توانند منشا آثار ماندگار برای کشور و منطقه خود شوند که دارای خصلت شجاعت، از خودگذشتگی و فداکاری در راستای منافع ملی منطقه باشند و منافع خویش را قربانی منافع عمومی و حزبی کنند. رهبران، مسؤولان، کادرها و اعضای یک حزب باید شجاعت کافی برای از خود فراتر رفتن برخوردار باشند.
از مشکلات گذشتن: برخی از حزب‌ها و جنبش‌ها در مواجه با موانع و مشکلات دچار رکود و مبتلا به روزمره‌گی می‌شوند که زمینه یاس و دلسردی هواداران و مردم و در نهایت دچار اضمحلال و فروپاشی می شوند. یک حزب باید دنبال حل مشکلات و برداشتن موانع از سرراه خودش باشد. مشکلات و سختی‌ها لازمه زندگی این جهانی است و با تصحیح بینش و تقویت اراده می‌توان مشکلات را پشت سر گذاشت.
پشت سر گذاشتن رقیب: هر حزب و جنبشی باید بکوشد در برنامه‌ها و طرح‌ها، نیروها و راههای تحقق اهداف خود، از رقیب هم از حیث کمی و کیفی جلوتر و پیشرفته‌تر باشد تا بتواند از رقیب عبور کند. لازم است هر حزب و جنبشی رقیب خود را کوچک نشمارد و بکوشد که او را به بهترین شکل ممکن بشناسد و نقاط ضعف و قوت او را دریابد.
لزوم شناخت کار جمعی و حزبی برای برون رفت از بت سازی اشخاص تا رسیدن به احزاب قدرتمند و دارای برنامه برای توسعه همه جانبه هرمزگان عزیز بسیار ضروری است. امید به اینکه بجای خودزنی و فرصت سوزی و گذاشتن توان و انرژی نخبگان سیاسی علمی و فرهنگی و اجتماعی هرمزگان در دفع و خنثی کردن رقیبان، در اجتماعی حزبی، توان خویش را روی هم ریخته و هم افزایی و خرد جمعی به فکر آبادانی و توسعه باشند.
انتهای پیام/88055
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
